Banyoda mavi leğene beraber giriyoruz, bittabi bacaklarımız dışarda kalıyor ayaklarımız birbirimizin omuzları üzerinde oluyor. Babamın yannanı benim yannanıma temas ediyor taşşaklarımız suda dans ediyor, yannanlarımızın başı suda halkalar oluşturuyor.

Babamın yannanına bakıyorum, abartısız söylüyorum en az 22 cm. Utanıyorum sonra, kendimkine yannan diyemiyorum. Üzülüyorum sonra, acaba babama layık bir evlat değil miyim diye endişleniyorum. Babam ne oldu evlat diyor, ama ben hala somurtuyorum. Göbeğime su döküp beni güldürmeye çalışıyor. Baba diyorum çok güzel bir yannanın var ama ben senin kadar şanslı değilim, yannan konusunda anneme çekmişim diyorum.

Senin bu insanlık alemini kıskandıracak, ihtişamı ve debdebesi ile göz kamaştıran yannanından düşecek bir evlat değilim ben diyorum ve ağlamaya başlıyorum. Babam leğenden doğruluyor ve bana sarılıyor. Her ne olursa olsun sen benim bi tanecik oğlumsun diyor. Babaaa deyip ben de ona sarlıyorum, kıllı ıslak omuzlarından öpüyorum. Ben babamı çok seviyorum.