susacaktım beyler. en iyi yaptığım şeye devam edecektim. kimseye bir şey açıklamak zorunda değildim. milletin bakışları da umrumda değildi. kız işi tak iş derlerdi. haklılarmış. zeynep yüzüme bile bakmıyordu. zehraysa ne oldu diyip duruyordu.
yine aynıydık işte yunusla derste tenefüste birlikteydik. bize fazlalık yaramıyordu.
insanlar gidiyordu işte. bu hep böyle olmuştur. derslere asılmıştım tekrardan.
yapacak başka bi şey yoktu. evde de çalışıyordum. yine hocaların gözüne girmem lazımdı
boş dersler de fatih hocadan rica edip basketbol çalışmaya gidiyordum. en azından okulun takıma bi faydam olsaydı amk.

ama gerçekten bunu çok düşündüm. lan niye yaşıyordum ki?
kime ne faydam vardı? amacım neydi?
yani bitkinin bile bi faydası vardı beyler.
gibtiğimin sineğinin bile bi faydası varmış şu okulda.

ben neydim şimdi?
babamın sinek gibi yere yapıştırdığı yaratık mıydım?
zeynepin görmezden geldiği biriydim işte.
ama niye lan niye?