Bi zengin bin vardı o burda ise anasını seveyim. Bindokuzyüzdoksanlı yılların sonuydu ve ben çocuktum fakirdik amk ve mahallede piringlıs yerken benim onu izlememden zevk alan zengin bi çocuk vardı haftada bir alırdı demir kutuyu önümde cayır cayır yerdi. Bir gün annesi gördü bunun binliklerini aldı elindeki kutuyu bana bir tane uzattı lan hayatımın en mutlu günüydü ameke. Ve yirmili yaşlara geldim hayatımda yediğim tek piringlıs oydu duygulandım dıbına gibem.