böyle bi takun içindeyim beyler. bi ilişkide baskın taraf kadın olunca her şey yannan gibi oluyormuş. en başta kaçan bendim, ilişkimiz böyle başladı ve bu şekilde ikimiz de mutluyduk. şu an güç dengesi değişti, değişince o da daha mutsuz oldu ben de. temele tekrar dönmediğimiz takdirde içimdeki o bitmek bilmeyen huzursuzluk bitmeyecek.

kaybetme korkusunu ve kıskançlığı en üst seviyelerde yaşıyor, bunu biliyorum. ama bunu belli etmiyor, sallamamazlık yapıyor, bildiğin oyun oynuyor. bu davranışlar karşısında erkek tarafında bi siliklik, bi yarak küreklik oluşuyor. (bkz: ben) özgüvenimi tekrar kazanmadığım takdirde de bi tak olmayacak.