artık haftada en az iki kere jenny ile buluşmaktadırlar, onsuz geçirdiği süre sanki onu birkaç saniye daha görebilmek için katlanması gereken bir eziyettir. ışığın büyüsüne kapılan böcekler gibi jenny'nin etrafında kendini unutur. sevgileri o kadar yoğundur ki konuşmadan bile birbirlerini anlayabilmektelerdir. birgün penisilvanya parkında jenny ile gelecek hakkında konuşurlarken jenny'nin hayallerini hep büyük bir malikane ve lüks bir hayatın süslediğini öğrenir. içi burkulur johnny'nin çünkü ona bu hayatı verebilecek imkanı yoktur ve olmayacaktır da. bu gerçek bir mikrop gibi günden güne içini kemirirken acısını ve gerçekleri gizler gizler.

Boş bir adam değildir johnny, iş konusu açıldığında penisilvanya özel erkek kolejinde okuduğunu, ve nasada makina mühendisi bir astronot olmak istediğini söyler ki bunlar yalan değil ilkokul öğretmeninin yıktığı hayalleridir sadece. jenny'nin henüz bilmediği hayaller...