*
vermediğim cevabı "sevgilim yok" olarak algılayıp benle daha samimi konuşmaya başladı ceyda.
şoför bey gitti ömerler, ömercimler geldi.
aldırış etmedim.
"bi daha aradıklarında gitmem olur biter" dedim içimden.
2-3 dükan geçmemiştik ki bi dükkana daha girdik.
daha şimdiden sıkılmaya başlamıştım.
şansımı deneyerek peşinden gitmedim ve mağazanın girişinde bekledim.
gelmediğimi farkederek.
-hadi ama. dedi
"off amk" diyerek girdim içeri.
yine saldırmıştı gördüğü her şeye.
bir sürü şey aldı yine eline.
düzgün bir vücudu vardı ceyda'nın, o yüzden aldığı her şey cuk diye oturuyordu vitrin mankeni misali kızın üzerine.
eee para da tak olunca eline geçeni alıyordu amk.
ama bu sefer kabinin civarında bulunmak gibi bir hata yapmamıştım.
bayan mağazasıydı ama ben de ceyda ile ilgilenmemek için askıdaki kıyafetleri inceliyordum.
ceyda bu sefer 1 parça bi şeyle kasaya gitti. onu da alıp yanıma geldi.
-hiç bi şey yok ya. diye söylene söylene çıktı dükkandan.
vitrinlere baka baka gidiyorduk.
çok geçmedi ki bir başka mağazaya daha girdik.
bu sefer hiç uğraştırmadan girdim peşinden.
ama felaket sıkılmıştım.
taşıdığım poşetleri birine "1 dk tutar mısınız" diye verip kaçmak bile geçti aklımdan.
ya sabır çekerek "ben bi sigara içeyim" diye ceyda'ya yalan söyledim ve poşetleri kasanın yanına bıraktım kasiyer'den müsade isteyerek. çıktım dışarı.
nefes almış rahatlamıştım amk.
ne illet şeymiş bi kadınla alışveriş, ilk defa şahit olmuştum.
annemle ve ablamla da çarşlıya çıkmışlığım vardı ama garibanın aldığı 1 tshirt 1 pantolon, başka ne olacaktı.
girdiğimiz mağazanın bitişiğinde bi telefoncu vardı.
vitrinde bir sürü telefon diziliydi.
artık bi telefon almak gerektiği için ilgimi çekmişti telefonlar.
100-200 liralık dandik bir şey işimi görürdü ama insanoğlu işte doyumsuz amk,
gözüm o zaman henüz adını bilmediğim nokia'nın efsane telefonu 6600'a takıldı.
müşterilerin elinde, reklam panolarında gördüğümden biliyordum,
telefon yeni çıkmamış, çıkalı belki 2-3 yıl olmuştu ama benim için gayet de son modeldi amk.
dayanamarak içeri girdim ve elimle göstererek telefonun fiyatını sordum telefoncuya.
sanki alabilecek mişim gibi telefoncu telefonu vitrinden çıkartıp verdi elime.
-1500 lira abi. dedi
tam "bakmanın alemi yok" diyerek geri uzatmıştım ki telefonu,
ceyda girdi içeri "burda mıydın" diyerek.
telefonu telefoncuya vererek çıktık dışarı.
-telefon mu bakıyordun. dedi gülerek.
-baktım öylesine ya. dedim
-iyi bakalım. dedi
elinden poşetleri aldım ve yürümeye başladık.
-şimdi nereye. dedim
-bugünlük bu kadar yeter, sıkıldım. dedi
accayip mutlu olmuştum amk. çok geçmeden arabaya geldik ve poşetleri arka koltuğa koydum.
ceyda tam arabaya binecekti ki
-ayy kartımı unutmuşum, geliyorum hemen. diyerek son gittiğimiz dükkana doğru koşturdu elindeki tek poşetle.