babana huurun anldıbını sorduktan sonra yukarı eve cıktık. yemeğimizi falan yiyoduk. babam bana dik dik bakıyodu. bana hayatında el kaldırmamış adam bana dik dik bakıyodu bende küçük olduğum için hiçbişey bilmiyorum. o gün erkenden yattım. sabah 11 gibi yan binada oturan cok yakn arkadaşım enes çağırdı dışarıya. bende indim top falan oynarız diye. bizim evden 200 metre falan ilerde bizim okul var oranın bahçesinde hep top falan oynarız enesle birlikte yürürken yolda yaşar abiyi gördük. yaşar abi 18-19 yaşlarında (ben o zaman 11)sigara tiryakisi esmer tipsiz bir bin
enes "yaşar abi nerden geliyosun dedi" yaşar abi de "keraneden geliyorum dedi" ve yoluna devam etti.ben de bişey anlamadım. yaşar abi uzaklaşınca bende enese kerane ne demek dedim. enes de şu dağın arkası dedi( bu arada enes de benimle yaşıt o da anldıbını bilmiyo belliki) dıbını ddıbını gibiyim bende mal gibi inandım. keraneyi dağın arkası olarak biliyorum ya orda mangal falan yapıyolar sandım. akşam eve cıkınca babama " baba yarın keraneye gidelim mi dedim"(ben dağın arkasında mangal yapmaya gidelm mi demiştim meğerse)annem "ne diyon sen ya" dedi bana bende "sen sus ya huur" dedim anneme(huuru kötü davranan kadınlar sanıyorum ya.."babamda gel gidelim oğlum dedi. ayağa kalktı ve odadan cıktı baktım koridora yatak odasına girerken bana eliyle gel işareti yaptı. beynimin damarını gibiim mal gibi gittim bende. dağın arkasına gitcez mangal takımlarını cıkarmak için yardım istiyo sandım. (babam bana o güne kadar hiç el kaldırmadı) o günden sonra hayatım değişti beyler artık topallayarak yürüyorum ve sağ elim sürekli alçılı halde :D sizin gibi asılamıyorum sağ elinizin değerini bilin... bu olay tamamen gerçektir 11 yaşımda yaşadım