Gece evde tek başınıza olduğunuzu düşünün. O gece uyumak için yatağa gidiyorsunuz ve üst kattan sesler duyuyorsunuz. Başınız örtünün altında sessiz bir şekilde uyumaya çalışıyorsunuz. Bazılarınız korktuğu için yataktan kalkıp ışığı açmaya gidiyor. Ve bir ses daha. Fakat bu seferki evin içinden.. Bazılarınız ise yataktan çıkmaya bile cesaret edemiyor. Ben mi ? Ben şuan bunları yatağımın içinden telefonumdan yazıyorum. Başım örtünün altında, karanlığın içindeki tek aydınlık şey benim telefonumun ışığı.

Sakın hareket etme diyorum içimden. Şuan o sesin sahibi odamda. Sabırla benim kıpırdamamı bekliyor. Ama benim kıpırdamayı bırakın nefes almaya bile cesaretim yok. Sadece elimi en az derecede kıpırdatarak bunları yazıyorum. Korkuyorum.

Işığı yatmadan önce kapatmıştım ve şimdi ışık benim çok az kıpırdamam ile açıldı. Odamda olan şeyin bana daha çok yaklaştığını hissediyorum. Ellerim yazmaktan yoruldu. Son kelimelerimi yazdığımı biliyorum.

KAPATMA GÖZLERiNi. Niye mi yazdım bu iki kelimeyi ? Çünkü şuan o şey başını benim başıma yaklaştırıp bu sözcükleri fısıldadı. Son kelimeleri yazmak için 10 saniyem var. Son olarak telefona bunları yazıyorum. "birinci, ikinci, üçüncü ve son paragarafın ilk sözcüğüne bak, birleştir ve oku.