*
geceden uykusuz olduğum için fena uykum gemişti.
ev telefonundan emrah'ı aradım.
-abi ben uyuyorum, 4 te ablamı almaya gidicem, 4'e doğru beni uyandırır mısın? dedim
-tamam yat sen, ben ararım seni. dedi
telefonu kapattık.
kanepeye uzandım.
kafamı koyduğum gibi uyumuştum beyler.
aradan ne kadar zaman geçmişti bilmiyorum ama çalan telefonla uyandım.
önce emrah arıyor sansam da telefonun ucunda "alo" diyen sesinden tanıdığım rüstem abi vardı yine.
göz ucuyla saate baktım saat öğlen 1'e geliyordu.
o sormadan
-rüstem abi, iyiyim merak etmeyin. dedim uykulu bi sesle.
-onun için aramadım ömer özel olarak seni isteyen bi müşteri var onu bi diyim diye aradım. dedi
-abi taksiye çıkacak halim yok dedim ya sana. dedim
aklıma direk fırfır aysel gelse de
-ömer yok dedim zaten ama herif 5 kez aradı aralıklarla ne biliyim haber vereyim dedim. dedi
"herif mi? ilk defa bir erkek özel olarak beni istiyor üstüne üstük 5 defa arıyordu"
önemli bi durum olduğunu anlayıp direk ayıldım.
-isim verdi mi? diye sordum.
-yok söylemedi, sadece adres verdi, başka taksi göndereyim dedim kabul de etmedi, ben gelene kadar beklerim. dedi
-adresi neymiş abi? dedim
çarşıya yakın bi yerin adresini verdi rüstem abi.
-tamam abi hallederim ben. dedim
telefonu kapattık.
bu merakla gibsen geri uyuyamaz, saat 4'e kadar da evde boş boş bekleyemezdim.
hem de "kafam dağılsın biraz" diyerek çıktım evden.
rüstem abi'nin verdiği adrese gidiyordum.
ara sokakta bir binanın önünde durdum.
kimse yoktu.
korna çaldım.
bi 5 dk kadar bekledim ama yine gelen olmamıştı.
"herif benim gelmeyeceğimi anlayarak başka taksiye bindi herhalde, hay amk boşuna geldik o kadar yolu" demiştim ki.
herifin biri sağ ön kapıyı açıp yanıma oturdu...