müdür şimdi şöyle özetleyeyim:
1) ben 1,90 üstü boyda kumral renkli gözlü (kızların tabiriyle gideri olan) bi erkeğim. öğrenciyken okuduğum şehirde barlarda çalışıyordum. çalıştığım süre içersin yediğim önümde yemediğim arkamda olan tiplerdendim. ama mevzu düzenli manita mevzusuna gelince ortak bi kanı vardı ateşten gömlektim. bana yanaşan hiç bi kız uzun vadede mutlu olamadı. tabi gençken bunu bi meziyet sanıyordum. bildiğin erkek huuuru oldum çıktım. ama içten içe de bu saaten sonra benim adam akıllı bir manitam olmaz diye içim içimi yiyordu.
2) böyle vur patlasın çal oynasın takılırken, barda çalışıyodum, kızın teki tuttu elimden otur masaya dedi. aha dedim bi mağdur daha geldi ama bakıyom bakıyom bildiğin temiz aile kızı! benle ne işi olur lan dedim bunun. kızın bana dediği ben sana güveniyorum güzel bi hayatımız olucak dedi. la dedim daha adımı bilmiyon. derken 6. yılımız bitti.
özet; böyle konularda acele etmiycen ümitsizliğe kapılmıycan illaki biri tutar kolundan otur masaya der hayatın değişiverir. ama sen ne kadar oldurmak için uğraşsanda bağzı şeyler senin istemene bakmaz. kendi gelir. sen kalbini temiz tut benim kirli taktan kalbim bile mutlu olduysa sen hayli hayli mutlu olursun raaat ol panpası ;)