ben yine sokağındayım. odanın penceresini gören o parkta, aynı bankta gözümden düşen yaş tanelerini sayıyorum.. ışığın sönük, perden örtülü.. etraftan tek tük geçen insanlar bakıp anlıyor halimi. balkona sigara yakmak için çıkan adama, bir sigara da benim için yakmasını söyledim. güldü, başını salladı. anladı kadının çok güzel benim ise beş kuruşsuz olduğumu.. yavaş yavaş yağan yağmurla beraber başucuma yanaşmış bir sokak köpeğiyle ne beklediğimizi bilmeden bekliyoruz.. beklemek en çok böyle zamanlarda beklemekten çıkıp başka bir hal alıyor.. sen her şeyden habersiz uyuyorsun şimdi.. sen rüyalar aleminde, ben bir park köşesinde.. şarkılara konu olan aşklar gibi, şarkılara konu olan sabahçı kahveleri de kalmadı zaten artık.. uyumayın ulan sesleriyle bütün mahalleyi ayağa kaldırıp meydan dayağı yemeden kalkayım ben.. seni sadece yirmi otuz adım yakınlıktan hissetmek bile güzeldi..