kardeşimin okuldan gelmesine daha 2 saat vardı, bu süre zarfında tuvalet pompasını en güvenilir yere sakladım. babamgil sorarsa arkadaşın pompası bende kalmış diyecektim. tüm bahanelerim hazırdı, kendimi tamamen kamufle etmiştim. bir bakıma şanslıydım çünkü annem yine nevin yengenin altın gününe gitmişti. bu kadında ne buluyor anlamıyorum, tam bir huur. daha beş yaşındayken zütümü açıp, ısırırım bunun totoşunu diyerek züt yanaklarıma saldırmıştı, bende fırsat bu fırsat diyerek ağzına bangır bangır osurmuştum. o günden sonra hep mesafeli davranıyor. kocasını da karaköyde görüyorum, zürafa sokakta at eşek gibiyor amk. bir gün kapısına dayanıp nevin abla kocana sahip çık, fare gibi her deliğe giriyor diyeceğim. belki, hoşuna gider ve içeri davet eder. bende onun sönmüş dıbını faaliyete geçiririm.

bu düşüncelerle dalıp gitmişken kilit sesiyle irkildim, gelen annemdi, ve oğlum sen mi geldin diye bağırıyordu, aynen pompa ben geldim diyerek yanına koştum. ve o an nasıl bir pot kırdığımı farkettim. hemen konunun akışını değiştirmek için ismail yk nın yurtseven kardeşlere neden kazık attığı sordum annem kolumun neden sargılı olduğunu sorunca, konuyu değiştirme anne soruma cevap ver dedim, kadın bi afalladı tabi.