Aylardan temmuz ağustos bir şeydi. Gece sahilde içiyoruz kızlı erkekli. Hep anlatıyolardı yok işte alkolün üstüne depresan içince ölüm riski var falan diye. Ben de hagibtir lan ordan diyordum. Bir çok kez alkolle aspirin atmışlığim vardır bi gib olmadı. Neyse gece eve geldim kafam taşşak gibi. Evde de depresan dolu. Aldım bi tanesini dedim bana bisey olmaz. Yuttum bi 15 20 dakka geçti bişey yok. Yattım yatağa çok rahat bi şekilde uyudum. Neyse sabah kardeşim kaldırdı kahvaltı yapıcaz diye. Ulan gözümü bi açtım kafam hala güzel. Dedim sen git ben geliyom. Neyse gitti bu dedim bi yüzümü yıkıyım açılırım kalktim ayaga saga sola tutunarak gittim tuvalete. Yıkadım yüzümü. Sonra tuvaletten cıktım balkona dogru gidiyorum balkonda kurmuslar sofrayı ulan bi anda kör oldum. Hemen duvarlara tutunarak yataga atmaya calistim kendimi ayagım bi kaydı pat diye düştüm kafam çekmecenin çekip açma yerine çarptı noluyo falan dediler. Kardesim geldi noldu dedi dedim bisey yok sen git ben geliyom. Neyse gözlerim açıldı düşünce. Kalktım gittim zorla balkona babamlar oturmuş yiyo. Dayım gördü dedi lan noldu sana rengin solmuş falan. Bende tam depresan içtim dedim bayılmışım. Bi uyandım babam tutmuş düşerken. Herkes bi panik ambulans ı falan cagirmalar. Evin içinde koşturuyolar falan dedim baba ne ambulansı cagirmayin falan dedim. Beni oturttular koltuga sonra ambulans geldi. 2 genç kız her tarafımi deldiler amk. Sonra ambulansla gittim işte hastaneye beyin tomografisi cektiler düştüm diye bisey cikmadi kantinde biseyler yedim biraz kendime geldim. Sonra mutlu mutlu eve gittik evde yattım uyudum bi güzel akşam uyanıncada babam agzımı yüzümü gibti. O günden beri evde depresan bulunmuyor.
Not: Beyler sakın denemeyin ölüme kadar yolu varmış.