bu arada mekdanılsa gitme şansım olmadı param olduğu bi gün oraya da gidicem ama migrostan gelirken apartman yöneticisinin karısı necla teyzeyle karşılaştım. böyle yumuk yumuk elleri ve yılların verdiği yorgunlukla biraz buruşmuş yüzü beni gerçekten çok etkiledi.

bu arada kadın çok kibar be abiler. ben kapıya yetişmeye çalışırken o içeri giriyodu. koşarken gri yün içliğim dışarı çıkmış farketmedim. TUTUUUN diye bağırırken içliğime takılıp düşmeye başladım. havada saltolar atarak kapının dibine düştüm.tam rezil oldum diye düşünürken necla teyzenin o burma bileziklerini geçirdiği yaşlı ama diri kolları ile buruşuk elleriyle kapıyı tutup "aman evladım dikkat edin kendinize şimdiki gençler.." demeye başladığını duydum. adana-malatya karışımı şivesinden geri kalanını anlamadım ama çok tahrik edici konuşuyordu. kafamdan akan kanları elime alıp serçe parmağımdan bi kısmını tattım. demir tadı vardı. sonra kadına gülümseyip kabak çekirdeğinin yanındaki promosyon olan şekerli leblebiden uzattım. anlamadığım bişeyler söyledi ama galiba kadın diyabetmiş. olsun. içeriye hızlı adımlarla yürüdüm ve arkama bakmadan iyi öğlenler dedim. saatin 12 olduğu aklıma gelince duraksadım ve arkama döndüm. elimi dudağıma zütürüp 3 kere öptüm. kadına avuç içimi gösterip allahuekber dedikten sonra 3 ileri bir geri şekilde merdivenleri çıktım.eve girer girmez de 31 çektim.