beyler kız arkadaşımla hikayem

Bu nasıl evdi amk? hayır bu nasıl evdi? Bu kız daha yeni temizlik yapmamış mıydı?

Salonda nefes alınmıyordu çünkü duvarın iki yanı boydan boya kitaplıktı. Sehpahaların üstünde 1 metre kalınlığında kağıtlar duruyordu. Pis değildi aslında ev ama müthiş bir incinlık vardı.

Biraz gezelim dedik. Banyoda bile iki kitap vardı, lavobonun kenarında duruyordu.

Kapısı ardına kadar açık bir oda gözüme çarptı. 4 duvarlı odanın üçü boydan boya kitaplıktı. Pencerenin perdesi kapalıydı ve bir minderin üzerinde o kara kedi duruyordu. Kıçını kaldırıp miyavlamaya bile zahmet etmedi. Bir süre kediyle bakıştık. Odanın ortasında bir masa duruyordu. Üzerinde birkaç tane angiblopedi vardı. Vay be dedim kendi kendime.

insanlar ilim irfan sahibi, insanlar okuyor. Bade ya da abisi fark etmez. Sonuçta abisi böyle olduğuna göre kendi de elbet okuyordur dedim kendi kendime. Saygı duymaya başladım hafiften bade’ye. Okumaktan kafayı yemiş de olabilirdi sonuçta.

Ki sanırım abisi o kategorideydi. Yani okumaktan kafayı yiyen. Bazı geceler eve gelmiyormuş zaten, öğrenmek bitmez diyormuş. böyle insanlara gerçekten saygı duymuşumdur.

Çoğumuzun amacı “bitse de gitsek, emekli olmak istiyorum, tamamen yatmak ve tatil yapmak istiyorum” iken, adam “öğrenmek bitmez” diyor. Yani hayatı boyunca çalışmayı kafasına koymuş. Rahatlık gibi bir beklentisi de yok.

Ülkeyi kurtarırsa böyle adamlar kurtarır dedim kendi kendime.