beyler kız arkadaşımla hikayem

Ben de bizimkilere mesajla durumu bildirdim. Yarın ercan’la buluşacaktık beyler, her şeyi anlatacaktı. Eve gidince ecrin’i aradım.

-alo?
-alo ali.
-nasılsın bir tanem?
-sağol ben iyiyim de seni sormalı
-bir şey mi var?
-seni defalarca aradım ve açmadın
-yoo telefonuma gelmedi bildirim
-nasıl yani
-vallahi görünmüyor diyorum aradığın. Kafayı yedi zaten telefonum bu yaz yeni alabilirim şimdi idare edeyim
-hı iyi o zaman. Ee napıyorsun
-ne yapayım, okulda birkaç arkadaş edindim bugün onlarla bardaydık
-demek öyle…
-sen ne yaptın? Tanıştın mı birileriyle
-biliyorsun berfinle aynı okuldayız zaten, birkaç kişiyle de tanıştık güzel işte
-iyi. Boşver onları özledim seni.
-ben de.
-bu yaz ne yapıyorsun?
-bilmem ki ali? Yaza daha çok var
-biliyorsun hep seni düşünüyorum, yaz için şimdiden gün sayıyorum
-saymasan iyi edersin çünkü daha çook var
-deme öyle
-derim
-tamam o zaman, yine ara, ya da ben ararım özletme kendini bu kadar
-oldu, öpüyorum.
-ben de öpüyorum.

Kapattım. Gerçekten burnumda tütüyordu.

Yüzünü unutmamak için telefonumdaki resmine baktım.

En büyük korkularımdan biri de en ufak bir yüzünün çizgisini unutmaktı.

Ama elbette buna izin vermezdim.