beyler kız arkadaşımla hikayem

yavaştan yürümeye başladık yan yana "köpek kimin ecrin" dedim sırıtarak. "sokakta buldum bunu" dedi. amk köpek son derece bakımlı ve tasmalıydı üstelik cins köpeğe benziyordu. düşüncelerimi aynen söyledim. "evet rottweiler. manava gitmiştik dün ayşe teyzeyle dönerken bulduk apartmanın altında bakıyorum kimsenin haberi yok" dedi. öyle güzel eve köpek almakla yazık ederdi lan zaten. o deri koltukları parça pinçik ederdi köpek. ipek yumuşaklığında halıya bir güzel işer, sıçar üstüne de yatardı.

ben de kucağıma aldım lan köpeği minik çok tatlı bir şeydi. ama ecrin'in yaptığını doğru bulmuyordum lan sahibi belki de her yerde arıyordu. ecrin'e bunu da söyledim. güvenliği bilgilendirmiş beyler.
sonrasında asıl merak ettiğimi sordum.

"vahi amcayı nasıl atlattın?"
"iş gezisinde o şanlıurfa'da" dedi göz kırptı bana. ben tabi başımı önüme eğdim yine sırıtıyorum.

kız yüksek bir katta oturmasa tırmanır camından içeri girerim yemin ediyorum. vahi amcanın ise ne iş yaptığı hakkında bir fikrim yoktu umrumda da değildi. ticaret yapıyordur heralde diye düşündüm zenginlerdi ve o kadar para ticaret ile kazanılabilirdi. ki iş gezisi olayları falan da bunu gösteriyordu kesin şirketleri falan vardır diye geçirdim aklımdan.

sonra kızı yine soru yağmuruna tuttum:

"ecrin niye bu saatte buluşuyoruz biz?" yüzü düşer gibi oldu amk keşke sormasaydım diye geçirdim içimden.
"bilmem ki değişiklik olsun istedim hem köpek de çişe çıkmış oldu" dedi. fırsat bilip durdum biraz yanaştım buna : "yanlış anlamadın dimi buluştuğumuz için mutluyum" dedim gözlerine bakarak. ecrin ise biraz utanmış gibiydi, kafasını salladı yürümeye devam etti..

utangaç tavırları hoşuma gitse de benden kaçmasını istemiyordum, belki beni peşinde koşturuyor olabilirdi ama ona sarılmak istiyordum artık. elini tutmak istiyordum.