ebru sonunda razı olacak biliyorum.

zaten ebru duygularından çok mantığını kullanır. mantığı tipsizle kaç diyorsa öyle yapar. beni sevip sevmediğini bilmiyorum ama ahmeti sevmediğinden eminim. biraz menfehat birazda minnettarlıktı ahmet. hepsi bu kadar.

razıyım lan ben, kaçalım yeter.ben kendimi sevdiririm ona. burda mecburiyetten kadını kızdırıyorum, üzüyorum.mecburiyetten tecavüz ediyorum. hele bi kaçalım düzeltecem.

yoksa ben istermiyim kadına saldırmayı.

musluk sesi kesildi. muhtemelen sular kesildi. sarhoşu aradım telefonu kapalı. içime kuşku düştü.
büyük ihtimal çalacak bişeyler arıyordur.

biraz zaman geçmesi lazım. zamanın geçmesini beklemek biraz sıkıntılı olacak.

zaman herşeyi gösterecek...

---1 hafta sonra---

1 haftadır sarhoş yok.50 kere aradım yok telefonu kapalı. sokak sokak gezdim dolaştım yok. belki kışı geçirmek için bi akrabasına gitmiştir.son aradığındada onu bildirmek istemiştir belkide.

o 1 hafta içinde her nedense karakola gitmek aklıma gelmedi. kanunlar ve kanun adamları düşman gibi geliyor.ben suçluyum.

merakla bekledim sarhoşumu. kadim dostumu.

1 hafta içinde akrabalardan bulduğum 30-40 lirayla geçindim. burcuyla ara ara takıldım. onun haricinde anlatılacak bişey yok. çoğunlukla evde uyudum. ebruyu aramadım,ona zaman verdim. arkamdan iş çevirmesin diye hep uzaktan izledim.3 gün işe gitmedi. gittiği zamanlarda yine uzaktan izleyip kontrol ettim.en son gördüğümde kendi toparlamıştı.
beni unutmasını istemem, yakın tarihimizi unutmasını istedim.

evde soba dumanının altında oturuyorum, gözlerim yanıyor dumandan. camı açsam üşürüm, açmasam kör olacam. çıktım kapı önüne. ebruya ait eski tehlikeli mesajları hiç bi zaman silmemiştim. kronolojik sıralamaya göre okumaya başladım. içim yine cız etti burnum sızladı.

3 ay öncesinde gönderdiği mesajda şöyle yazıyordu;

kendine dikkat et,seni seviyorum

beni seven kadın nasıl oluyorda bu noktaya geldi?

dayanamadım ebruyu aradım. içimde yine gö tveren bi sıkıntı var.

+ebru

4 kez çaldıktan sonra, kısık bi nefes sesi ile telefonu açtı. belliki ses tonlamasını ayarlıyor.ne konuşçağımı bilemedim. anlamsız hakaretler savurmasını bekliyordum.
-efendım tıpsız.

gayet normal cevap verdi. ezbere bir nasılsın dedim.

+nasılsın?
-ıyıyım sen?

nasıl oluyorda böyle normal konuşuyor? kuşkuluyum.delirmiş olabilir.

+ıyıyım de,o anlamda demedım. yanı nasılsın?
-ıyıyım dedım tıpsiz.

bi an o geceyi rüyamdamı gördüm yoksa gerçekten oldumu diye düşünmeye başladım. kadın öylesine konuşuyor ki olaylar sanki hiç olmamış gibi. başlangıçta açmayı düşünmediğim konuyu açtım.

+ılla soyletecekmısın?o geceden sonra iyimisin?

bıraz sustu.
-yaptıgın tam bi hayvanlıktı.
+bencede ama mecburdum, beni anlamanı beklemiyorum. zamanı gelince anlarsın.

suyun durulmasını istiyormuşçasına konuşuyor. bağırma yok, küfür yok, tehdit yok.

-zamanı gelince...
+evet zaman.bi zaman gelecek, herşey yoluna girecek.
-zamanı gelsin görürüz.(imakar)
+affet beni
-aklından geçenleri tahmin edebiliyorum.
+belkide öyledir. sence aklımdan ne geçiyor?
-beni mecbur bırakmak istiyorsun.o yüzden o akşam öyle yaptın.
+başka yol bırakmadın bana. arkamdan iş çeviriyordun. aptal mı sanıyorsun beni ebru.

5 saniye sessizlik. çekiniyorum sormaya.

+noldu şimdi o akşamdan sonra.
-nolmasını umuyorsun?
+sorun ahmette dimi?
-hamile kaldım mı diye soruyorsun.
+evet.
-nolacak tıpsız hamıle kalırsam?
+ahmetın sana veremedıgını verıcem. çocuğumuz olacak.
-ahmet ne dıycek sence.aa yıllardır olmayan cocugum bir anda oluverdi.
+kimsenin izimizi bulamayacağı bi yere gidecez.
-senin amacın beni mecbur bırakmak!
+ben hep mecbur yaşıyorum ebru, sende mecbur ol.
-tipsizzzz(sesi titredi, sinirlendi)

mecbursun diyince yaptıklarım ve içinde bulunduğu durum aklına geldi o yüzden sinirlendi, zoruna gitti.

+akşam yüz yüze konuşalım. herşeyi yoluna sokacam ağlama.hem kendini hem beni üzüyorsun.bi kere güven bana.
-olur. sana diyceklerim var. kimsenin olmadığı bi yere gidelim.
+sen bana güven ben herşeyi halledecem.

karşılık vermeden kapadı telefonu.iyi razı olmuş kaçmaya. anlamadığım o pgibolojiyi nasıl üzerinden atabilmiş? hiç birşeye inanamıyorum. ağzından çıkan sözün doğruluğunada, sahteliğinede inanamıyorum. ebru ne istiyor bilmiyorum.

telefon kapanınca içime mutluluk doldu. büyük bir adımı düşmeden atmıştım. umarım çocuk olur.

akşama kadar uyudum. kalktığımda sarhoş hala eve gelmemişti. aradım telefonu yine kapalı.
akşam saat 9
ebruyu aradım. kimsenin bizi göremeyeceği bi mekana çağırdım,red etti. adresi kendi verdi. belediye parkında buluşmak istedi. hava yine mevsime göre sıcak ve aydınlık.

o saatte ahmete nasıl bi yalan atıp gelecek merak ediyorum.

buluşma saatine 20 dakika var. açım,sigarasızım ve en önemlisi parasızım. umarım ebrunun yanında karnım guruldamaz. ebrunun son halini merak ederek bekledim 20 dakika.20 dakika düşündüm olanları. düşünceden düşünceye zıplaya zıplaya bekledim.

aklıma korkunç bi şüphe düştü.

bu kadın nasıl o olaydan sonra bu kadar sakin olabiliyordu? yani neden?
konuşmanın sonunda ağladı, üzgün olduğu belliydi. peki ona rağmen neden davetimi kabul etti?
önce izin vermediği sonra beceremediği işi yapmayamı geliyordu acaba?
öldürürmüydü beni?
bu yüzden tenha bi yer istemiş olabilir. öte yandan kimsenin bizi konuşurken görmemesini istemeside gayet normal. çünkü ilişkimiz anormal.

benım gıbı bı adamın faili meçhul şekilde ölmesine kimse şaşırmaz.
gençken ölecek insanlar üzerine bahis oynanılsa, tipsiz cingene cocuguna 1.05 verirlerdi heralde.
almanyanın san marino karşısındaki kazanma oranı.

büyük olasılıkla gelecekteki karım, çocuğumun annesi ebru.

ebru bile beni öldürmek istiyor olabilir mi?

içime düşem kuşku, yaptığım konuşma planını kafamdan silip attı. önce ebrunun beni öldürmemesi için bi konuşma yapmam lazım.

kutusu bile olmayan 2 dal sigaramı cebimden çıkardım, birini ateşledim.

ben ölmeden ebruya rahat yok gibi.ben bi hayat verirken o can mı alacak?

gtümü donduran bankta oturup düşünürken, sola çevirdim kafamı. ebruyu 1 metre uzağımda görünce kalbim dahada hızlı çarpmaya başladı.bu sefer aşk değil.

korku.

çoğunuza göre ben ölmeyi, ebru ise öldürmeyi hak etti.

ne konuşacağımı şaşırdım.

+ebru gelmişsin.
-gelicem dedim geldim.
+sana bakmayı özlemişim.
-neden?her gün uzaktan beni izliyorsun. farkında olmadığımımı sanıyosun?
+aaaa? geç oturalım istersen.(ne diyeceğimi bilemedim)

herşeyin farkındaymış. büyük ihtimal bi kaç kere izlediğimi fark etmiştir.

-ilerde oturalım ağaçların orda. burda bi gören olur.
+neden?(iyice işkillenmeye başladım)
-bi gören olur dedim ya.
+ebru sence hangisi kolay?
-ne diyosun?
+kaçıp mutlu mesut yaşamak mı? yoksa...
-yoksa ne?
+buralardan gitmekten başka bütün seçenekler aptalca olur. ikimiz içinde doğrusu kaçmak.

diyip önce yüzüne sonra cebindeki ellerine baktım.

elleri uzun paltosunun cebinde. kafasında bere var. peki cebinde ne var?

-bütün seçenekleri düşündüm tipsiz.
+bak bana güven. senin için herşeyi yaparım. senin mutluluğun için yaşıycam yemin ederim. sadece hayal et.sen hayal edemiyorsun. sorunun bu işte.
-hayallerle yaşıyorsun zaten.
+kendine bi sorsana.bu adam benim için neden bunları yapıyor. neden başkası değil. neden tehlikeli olmasına rağmen ben. neden hayatını alt üst ediyor benim için. milyarlarca kadın arasında teksin ebru.

parkın en kuytu köşesine doğru ağırca yürümeye başladı. yüzü mimiksiz. arkasından yürüdüm. ağzından çıkanlara muhalefet etmek için ağzım açıkta bekliyorum. yüzüm asık. korkuyorum.dünyada en çok sevdiğin insan seni öldüreye kalkarsa ne yapabilirsin ki?

tek seçenek var ikna etmek.