bir druid çırağının öyküsü

Kızlar beni zar zor taş basamaklardan yukarıya doğru ittirdiler, köprünün ucunda duruyorduk aşağıya doğru dolmuş duraklarının olduğu tarafa yürümeye başladık. Ben durmak istiyordum içimde isyankar birşey hayat bulmuştu sanki ama kızlar izin vermiyordu o isyankar şeyin ortaya çıkmasına, beni itip itip duruyorlardı.

Beşiktaşa giden vapurların orada durduk, kızlar bana sinirli sinirli bakıyorlardı "Delimisin sen?!" diye çıkıştı ikisi aynı anda sanki oyuncak bebek gibi kurulmuşlar gibi. Tip tip baktım onlara bir süre sonra sinirli bir şekilde bende cevap verdim elimden geldiğince agresif bir ses tonu ile "Ne diyosunuz lan?!"

Kızlar gülmeye başladı "Tamam sonuna -lan- koydun kocaman oldun dimi." dedi kumral olan, diğeride gülmeye başladı "Hee oldum" dedim geçiştirmek için "Hiç sizinle uğraşacak değilim ben gi-" daha sözümü bitiremeden kahverengi saçlı hatun elini hemen boynuma koydu, pat diye eğitilmiş it misali olduğum yerde kaldım birşey diyemedim kıza "S-s-sendemi?!" diye çıkıştım çıkışabildiğim kadar. Kız gülümsedi "Warlow senden önce beni eğitiyordu." dedi gülümsemesini yüzünde tutarak. Bir süre öyle kaldık, kızın mavi gözlerinin içine uzun uzun baktım, kızda bana anlamlı anlamlı bakıyordu.

Siyah saçlı hatun hemen araya girdi elini boynumdan çekti "Yeter!" dedi, o onu yapar yapmaz arkadan birisi sesli birşekilde gülmeye başladı. Üçümüz aynı anda arkamıza döndük, etrafta zaten fazla kişi yoktu ne hikmetse, metornun arkasından fazla kişi geçmiyordu.

Warlow ağacın birisine yaslanmış yüzünde alaycı bir ifade eşliğinde bizi seyrediyordu. Hatta dalga geçme şeklini artırıken şöyle birşey dile getirdi "Şimdi ellerimi çırpsam tam filmlerdeki gibi olacak değil mi?" dedi ve sonra iki elini birbirine yavaşça vurup gülmeye başladı "Tam bir romantizm filmi." dedi gülerek.