jigolo yaptığım yılları anlatıyorum

selam. hepsini okudum. doğruluğunu yanlışlığını sorgulamıyorum. hikayeye bir yorum yapmak istiyorum.

neden bu kadar takıyorsun böyle bir iş yaptığını? bir pişmanlık bir ağlama krizleri falan.

beş parasız ölmektense tatilde çektirdiğin şişmanlamış fotonu yolladın buraya. annen baban ölmüş olabilir, onlara bir borcun yok senin. hikayede beni geren şey: sürekli ağlaman falan. insanız, kendimizi bu kadar kutsamamız saçma. çok yüce değiliz hiçbirimiz. insan çok yüce olsaydı, böyle bir dünyada yaşamazdık zaten. hala o saçma sapan vicdan azabın devam ediyorsa, etmesin. annem ve babam diye sızlanmayı da kes. bir insanın yaptığı en inanılmaz iş, bu hayatta kalmaya ısrar etmesidir. intihar edip gibtir olup gidebiliriz bütün mutsuzlar olarak hepimiz. bu çok kolay. ama gitmiyoruz ve bunun bir anlamı var. kısacası, geçmiş, sadece ona gülümsemek için vardır. küçükken ne fukaralıklar çeken yeni zenginlerin muhabbeti gibidir. gülümse ve önemseme.