büyü bozmak

geri hemen attık kendimizi yere. sürekli "dışarıya çıksanıza" diye sesleniyordu. okadar titriyordum ki tolgaya bu kadın kim diyemedim. kadını gördükten sonra hiç cesaretimiz kalmamıştı. yorganı üzerime çektim ve dua tekrarı yapıyordum. kadının sesi artık o kadar sıkmaya başlamıştı ki tolga gidelim mi diye sordu. cevap vermedim. gidip gitmemek arasında konuşurken birden ses kesildi. yarım saate kadar bekledik ve tekrar camdan baktık. hava aydınlanmaya başlamıştı. rahat bir nefes alıp hep beraber dışarı çıktık. araçlarında bulunan tüfeği aldık ve etrafta bakınmaya başladık. artık güneş kendini iyice hissettirmeye başlamıştı ki orhan "abi ahır" dedi. ahırın kapısını açıp sopayla itekledik. biliyorum aptalca ama o olaylardan sonra dinamit atsak kapıya haktır. hep beraber içeri girdik. tavuklara baktık hiçbirşey yoktu. hepsi normaldi. ahırdan içeri geçen kapıya yöneldik. her yere baktık hiçbirşey yoktu. hemen beni en yakın ilçeye bırakmasını söyledim çünkü bela benimle gelmişti belliydi. yolda giderken de birkaç gündür yaşadıklarımı anlattım ve tolga "ihmal etme kardeşim acilen çaresine bak iyi değil yoksa" dedi. ilk otobüsle ankaraya geldim.