1995 şırnak askerlik hikayemi anlatıyorum

biz dağın ırak a bakan sırtlarının en tepesine ulaştık beyler, tam ucuna geldik yani,

fakat alana bakıyoruz ama siz olduğu için tam bir gözetleme yapmak mümkün değil,

biz o noktaya ulaşana kadar kafamızda hep acaba onlarda zirvedeler mi diye tedirgin olmuştuk. çok şükür yoktular,

artık etrafımızda pusu atabilecekleri tepede kalmamıştı, iki yanımızda tepeydi ancak dediğim gibi şekillerden ve sarkıklardan dolayı oraya çıkmak mümkün değil, gerçi biz sonra o tepeye helikopterle inmiştik ancak o şekilde.

saat artık 11 olmuş 12 ye geliyor,

yavaş yavaş siz kalkmaya başladı beyler,

gözümüz devamlı siz kalktıkca daha ileriyi kesiyor,

dribünle falan etrafa bakıyoruz, amk yok göremiyoruz birşey, görebildiğimiz yerde bir tak yok zaten, daha aşağısı ise sisle örtülü,

saat 4 de doğru siz tamamen kalktı,

beyler bir manzara var anlatamam, bütün bestler bölgesi karşımızda uzanmış yatıyor,

5 te tamamen kalktı sis,

biz tepeden araziyi izliyoruz, hareket yok,

100 kişi falan değil 1000 kişi olsa iyi gizlense göremezsiniz.

ama bakıyoruz işte amk,

sonra sol taraftan giden koldan atış sesleri geldi ilk başta tek tük, hemen telsizle bağlantı kurduk, hareket eden 1 2 tane şey görmüşler, artık domuzmudur yoksa domuzdan da öte teröristmidir anlamamışlar ama hareket ettiği için ateş etmişler, çalılıkların arasına düşüp kaybolmuş,

yüzbaşı dedi hareket eden ne varsa ateş edin,

bizde telsizden dinliyoruz,

10 15 dakika geçmedi,

sol tarafımızda ki grup bir çatışmaya girdi beyler off diyorum yani

bunlar çalılıklara sinmişler 15 20 kişi kadar varlar, ve bizim korucu abiler farketmişler, 1 2 el izli mermi atmışlar oraya, bu salaklarda farkedildik diye sanıp karşılık verince kızılca kıyamet koptu tabi,

bizim üsteğmen var başlarında yüzbaşı diyo desteğe gelelim mi?

ayrılmayın diyo o tarafa doğru geliyorlar, hadi dedim ya allah, gördüğünü indir bu sefer,

bahadırda yere yatmış el bombalarını dizmiş muntazam bir şekilde onları atacak.

roketçi çocuk benim erdinç falan mg3 ü hazırladı falan, görüş alanımıza girene nefes aldırmıcaz yani,

görebildiğim kadarıyla yarım saat sonra 4 5 tanesi bizim görüş alanımıza girdiler, girdikleri gibi düştüler zaten, ben 2 el ateş edebildim 3 yü etmeden düştüler amk. benim atışım nereye gitti göremedim bile, 2 3 dakika bir atış yapıldı o kadar,

arada bizi tepeye atış geliyor ama izli mermi falan atıyorlar, izli mermi atılan yere biz ölüm kusuyoruz resmen,

çok sakin olduğumu hatırlıyorum beyler, yani öyle heyecan korku adrenalin falan yok. çok rahattım nedense,

sonra yüzbaşı demez mi, bakın bu muallaklerin durduğu yerin hemen altı yavuz asteğmenin ve askerlerinin şehit edildiği tepe,

ben sadece yüzbaşıya bir bakış attım beyler, o kadar, kafamdan aşağıya kaynar sular indi,

öyle birini görmeksizin izli merminin geldiği yere basıyorum mermiyi basıyorum mermiyi, tabii benimle birlikte herkes, ama sanki benim atışım daha şiddetli gidiyor, yok öle bişey tabii ama o anki ruh halim intikam almak arzusu, yavuz abimin öcünü alma hissi, ben bir ara yattığım yerden mevziden biraz ayağa kalktım farketmedim kalktığımı yemin ediyorum, erdinç beni aşağıya bir çekti kemerim çıktı amk, dedi napıyosun komutanım diye inanın farkında değilim ne ara kalktım ne ara aşağıya çetki.

fakat hiç öle 100 kişi falan yoktu, 20 30 kişi falan vardı, zaten kıpırdayamadılar yerlerinden hakim bizdik çünkü onlar mahkum, tamamen bizim insiyatifimizdelerdi,

en ufak bir şey kıpırdasın hemen bir iki el ateş arkasından gelen izli mermi ve oranın yangın yerine çevrilmesi,

100 kişilik grup basıp gitmiş dün gece, hatta bize çok yakın bir tepeden siirt bölgesine doğru fakat yağan yağmurdan ve havanın sisli olmasından hiç farketmemişiz birbirimizi amk.

sabaha kadar beyler, orada kaldık sabah 10 a kadar hareket eden, hareket ettiğini sandığımız herşeye ateş ettik, gece daha bir pgibopat oluyor manzara, havada uçusan mg3 ün izli mermileri, birde ikide bir aydınlatma fişeği atıyoruz, attığımız yere mg3 ler bixiler ölüm kusuyor, ha birde bahadır hiç el bombası atamadı o kadar yakınımızda birşey görmedik çünkü, sol tarafta ki kolda bulunan birlikte bir askerimiz sadece gelen serseri bir merminin sektirmiş olduğu taşla alnından çok hafif yaralandı 2 3 dikişlik bir şey.

tabi bize o anda küçük bir olay gibi geldi ama, şimdi düşününce çok sakat, ona doğru gelen serseri mermi 30 cm daha yukarından gelse kafasını patlatacak. ama işte o zaman adama ufak bir olay gibi geliyor,

bir gün sonra öğlene doğru hava iyice açınca biz bir kaç kol halinde araziye doğru indik, cesetleri bulduk 30 civari belki o kadar yoktur. işte beyler hakim tepenin önemi, orada değil 30, 130 kişi olsa sonları aynı olurdu, hakim tepede olunca insiyatif tamamen sizin elinizde, kıpırdatmazsınız onları. hakim tepenin avantajını sonuna kadar kullandık o zaman.

çoğunun üzerinde 20 30 a yakın mermi izi var. bir kaç defa o yere ateş edilmiş demekki, zaten görüş açımızda olan bütün araziye mermi yolladık, tek bir tam dolu olmayan şarjörüm kalmıştı düşünün. ki mg3 ve bixininde mermilerinin büyük bölümü bitmişti, roket kalmamıştı. kevgire çevirdik o sırtı.

telsizler keleşler 2 tane kanas vardı onları ele geçirdik, mahkum yerde kanas bir işe yaramıyor tabi amk. sonra aynı yoldan beyler geriye döndük, gidiş dönüş yolu toplamda 21 saat sürdü.

21 saat sadece intikal, 17 saat operasyon. 38 saatlik bir buçuk gün dinlenmeden devamlı hareket halinde bir operasyon. bu varya küçük bir operasyon.

üsse döndük, kurban kesmiş köylü, hepimizin alnına kan sürdüler. üsse girdim aynaya baktım yüzümde ki kamufulaj toprak çamur falan tanınmaz haldeyim amk. kabasakal olmuşuz zaten. yeminle böyle gece mevzileri gezsem terörist diye vurulurum.

neyse beyler bu gecelik bitirelim,

bu şarkı eşliğinde tekrar.

http://www.youtube.com/watch?v=ajj1r9YPSyo