1995 şırnak askerlik hikayemi anlatıyorum

konvoy bize doğru gelirken nasıl dua ettiğimizi görmeliydiniz, bir an önce gelebilsinler bişey gelmesin başlarına diye. ki biz konvoyu gördükten sonra konvoyun güvenli üs bölgesine gelmesi sadece 2 ya da 3 dakika sürmesine rağmen bize 3 saat gibi geldi.

eğer onlara gözümüzün önünde bir şey olsaydı, o operasyonu unutun. o pgibolojisyle şunlara bir ders verelim moduna gireceğimiz için, hepimiz tek tek şehit olurduk.

çok şükür ki hiç bir şey olmadan vardılar bögleye,

ardından 1 buçuk saatte bizim olduğumuz tepeye tırmandılar,

onları geldiğinde, yüzümüzde ki gülümseme, 32 dişin aynı anda ortaya çıktığını görmeliydiniz,

sanki aylardır görmediğimiz sevdiklerimize kavuşmuştuk herbirimiz,

hele savaş yüzbaşımızı görmek bize büyük moral sağladı,

yanına gidip boynuna sarılasım gelmişti lan.

yanımıza gelip,

naber lan, hazırmısınız bakalım?

demesi bizi bizden alıp zütürmeye yetmişti beyler,

höt dese, karşı ki dağa uçarak gidip o dağı ters çevirip dönmeye hazırdık resmen.

ne üşüme kaldı adamda beyler, ne sinir. zaten o kadar ay geçirmişiz korku düşüncesi kafadan çıkmış artık.

komando andından denir ya korku nedir bilmeyiz o korkmayız anlamında değil, onun anlamı şu;

taku çıktı artık zaten ne olursa olsun modudur.

tek korku arkamızda kalanlar o kadar.

yanında getirdiği askerlerle birlikte biz olduk 130 140 kişi,

üsteğmenimiz teğmenlerimiz biz astekler falan ufak bir birifing verdik yüzbaşıya, üsteğmenimiz operasyon planını anlattı, teğmenlerimiz ve bizde, timde ki askerin durumunu silah envanterini falan anlattık,

ardından korucu başlarıda, arazinin yapısınız, ilerlenmesi gereken yolları ayrıntısıyla anlattı,

savaş yüzbaşı hareket edilecek noktaları tekrar belirlerdi,

intikal boyunca öncü timleri sırasıyla kimler olacağını söyledi,

ve bismillah diyip çıktık yola..

komandonun vazgeçilmez şarkılarındadır beyler;

http://www.youtube.com/watch?v=ajj1r9YPSyo

ölüm allahın emri ayrılık olmasaydı..