5 aydır anlatmak için bekliyorum panpalar

ve o an caddeye çıkan köşeyi dönmek üzereydim. kafamı hafiften kaldırdığım anda. kızın tekiyle öyle bi çarpıştım ki kızın elinde kitaplar vardı hepsi yere düştü ve 10 saniye kadar yüz yüze kaldık hiçbişi diyemedik oda bende beyler. daha sonra ben yere eğildim kitapları almak için . oda benimle aynı anda eğildi. ben tabi o gözler ne ya öyle falan diyorum içimden. taş gibi hatun. gözleri yemyeşil beyler. ve 10 saniye kadar yerde de öyle kaldık. sonra kız bir kalkma kalktı. hala hatırlıyorum dün gibi geçen muhabbeti.

bana aynen şöyle dedi kevaşe.

Takmış atkıyı, giymiş formayı, atmış kendini sokağa, holigan gibi tipe bak ya şunun tipe bak.

benim tabi az önce gözümdeki prenses bi anda cadıya döndü.