ben acımam giberim.

yalanınızı gibeyim. gidip arkadaş ortamında en mazlum bulduğum adamı sevdim ben.
en çok ben üzüldüm lan, hiç üzülmüyor kodumun huur evladı

@2 panpa ben var o istemeden kızı gibmem bile lan çok merhametliyimdir

@3 bana aşık ol söz seni hiç üzmem panpa hiç kırmam ama gerçek olduğuna samimi olduğuna inanıyım. tipin hiç önemli değil

bunu sen bilemezsin panpa

ama yine de şöyle bir gerçek var

birileri durup dururken kimseyi sevmez

eğer sen kendini sevilecek biri yapmadıysan bu senin suçundur kardeşim

sevilmek kazanılan, hak edilen bir şeydir.

umutsuz olmamak lazım ayrıca

eğer bir gün olursa da ne demek

elbette ki olacak, bu sende başlar sende biter, yeter ki iste panpa

Öyle olmuyo panpa ışte

whiteboy adamsın panpa aynen benim kafadansın yola dewam

@6 zannetmem panpa yaş olmuş bilmem kaç 1 kere bile kız arkadaşım olmadı aslında 2 3 tane çıkma teklifi aldım ama samimiyetine inanmadım. hayatımda kimseye çıkma teklifi etmedim. hiç kimseyle facebooktan konuşmadım. garip biriyim

edit: veya ben düzgünüm etraf çok garipleşti

acırsan ask olmaz ! ask acımayı kaldırmaz .

@6 elbette olacak ahahaha güldüm lan

üzülme panpa herşey gönlünce olsun

paramı sevdiler ...

kanka sana hiç ilgi gösteren olmadı mı? ben hep şöyle düşünmüşümdür: nerde hüzün varsa orda aşk vardır.
lisede kötü günler geçirdiğim çok oldu, sevdiğim bi kız vardı, bizimkiler top oynarken oturur banka onları izler gibi yapar, kızı izlerdim. arkadaş olarak bile olsa 30 dakka boyunca 5 tane kız gelirdi yanıma hiçbiriyle ilgilenmezdim. sanırım dalıp gitmemden kaynaklanıyor - onların yakınlaşması da

vee: şimdi 35 yaşındayım.. birkaç ay önce o kızı buldum. peder bey vefaat edince annemin yanına yerleştim. eski mahalle. birkaç hafta sonra farklı bi eve çıktım çünkü yanımda kalan küçük bir dostum vardı. kız da aynı mahalledeymiş. bayağı konuştuk, nişanlıydı falan. uzun süre konuşmadığımız bile oldu. iki hafta gibi. o suskunluğu bozan şey de nişanı atması oldu. ikimizde aile denen kavramla - tabuyla barışık olmamıştık zaten hiç.