ruhumun içinde bomtak bir hissiyat yatıyor.Ne yapmak istediğimi bilemiyorum, yazarken bile ellerim titriyor sürekli, 'delete' tuşuna gidiyor.

Bende anlatmak istiyorum... Bende anlatıyorum, onlar farklı bir şey dinliyor.'bende anlatmak istemedim' diyorum.

Sürekli aynı şeyleri farklı biçimlerde anlatıyorum, onlarda dinledim sanıyor. Yoruldum,hayatın üstüme koyduklarından yoruldum. Anlatamıyorum ...

Yakıyorum sarma cigaramı, açıyorum play list'imi sürekli aynı şarkıları dinliyorum, yarın yine dinleyebileyim diye ezberlemiyorum çoğunu yoksa sıkıcı geliyor çoğu 'gibtir lan,biz ulaşamadığımız kadını her gün daha fazlasıyla seviyoruz şarkı mı sıkacak... sıkmaz'

Cümlelerim kegib, nefesim fazlasıyla yaşlı koşmaya alışkın değil. Bundan mütevellit derdini konuşarak çözenlerden olamadık. bünye susmaya alışık, kafa düşünmeye nefeste hamlamış 'kimin umurunda'

Herkesin var derdi elbet 'umurumda mı ?' Benimki ciğeri eksiltmiş, ruhu yarım bırakmış 'ne yapalım ağlayalım mı ?' dünya kaos yeri, şövalye olmuşsun gibsen 50 belki 55 az kalmış akrebin yelkovanı yakalamasına.