şuan dünyada sadece bilinci açık olan kişi sensin

senin haricinde olan herşey bir kurmaca ve senaryo. tarih boyunca savaşların olduğunu ve insanların öldüğünü sanıyorsun değil mi. kimse o savaşlarda ölmedi çünkü yaşamıyorlardı. bunların hepsi senin için kurgulanmış birer oyun. türkiye pkk sorunuyla uğraşmıyor. victor hugo ölmedi. amerika uzaya çıkmadı. youtubeda en çok izlenen video gangnam style değil. şuan sol tarafta gördüğün başlıklar kimse tarafından yazılmadı bu bile. başlıklarda millet birbirinin anasına sövüyor. her gün binlerce insan ölüyor. gerçekten iyi bir senaryo, doğruyu anlamak bunca şey varken çok zor.
yalnız olmadığını düşünüyorsan yanılıyorsun. bu yazıda bazı yerlerde kelime hataları var. bunlar da senaryonun bir parçası. hepsi kusursuzca kurgulanmış.
birazdan bu başlığın altına entryler girilcek; eksiler ve şukular atılcak. bunları yapan kimse olmayacak fakat sen öyle göreceksin. Yapayalnızsın!

kim verdi lan buna mantarlı keki

al abi bi snickers ye

peygamberler, evliya denilen insanlar, buda ve takipçileri bu hakikati bildikleri için inzivaya çekilip tek başlarına bu bilinç halini yaşadılar, ambiyane tabiriyle kendilerini, içlerindeki tanrıyı buldular. tarihin başı da sonu da sensin, evren tamamiyle senden ibaret ve kiminle irtibata geçersen geç, kiminle konuşursan konuş sadece ve sadece kendinle yani tanrıyla konuşmuş oluyorsun.

yav he amk o zaman kurguysa ananı getir gibelim kank ;)

truman syndrome.

herseyi anladım da. o resim ne amk

haplanmış gene

Ulan arada benim de aklıma esiyor böyle de...

dünyada gördüğün duyduğun hissettiğin her şeyi önceden öğrendiğin bilgileri bilinçaltında yorumlayarak kendin yaratıyorsun. evren diye bi şey yok, boyutlar yok, vücudun bile yok, her şey 0 noktasında ve sen bütün evreni kaplayan ama 0 büyüklükte olan tanrısın, sadece kendi kendine bi oyun oynuyorsun hadi bi zaman ve mekan yaratayım dedin, bildiğin şeyleri unutturdun kendine ( hatta bu bilgiyi de unutturdun) ve sadece bi macera olsun diye sonsuz boşluğa yolladın, yani hayata başlattın kendini.

ağladım

beynim yandı bin şuku.

sen, tanrı olan sen kendi bilinçaltının yansıması olan insanlardan öğrendiğin her yeni şeyle hayat dediğin senaryonun taslağını değiştiriyorsun, ama aslında değişen hiçbir şey yok, çünkü sen ölüsün ve sadece zamanın dahi son bulduğu sonsuz yokluktan, yani tanrı boyutundan dünyayı seyrediyorsun, kendi geçmişine dönüyorsun devamlı. yaşadığın şeylere gitgide daha az şaşırmana sebep olan şey bu.

seni delirten şey aslında senin sen olması, dünyada neye sahip olursan ol, hangi zevki tadarsan tat, nereye gidersen git asla senin sen olduğun ve bunun hiçbir şekilde değişmeyeceği gerçeğinden kaçamayacaksın. seni delirtecek kadar sevindiren şeyleri yaşadığında bile birdenbire içinde hissettiğin burukluğu farkettin mi hiç? Bu, artık hayat denilen oyunun sonuna geldiğini düşünmek isteyen asıl senin, yani içindeki tanrının film bitti hayatın amacına ulaştım sanrısıydı.

haşhaş ne zamandan beri serbest beyler

dıbına kodumun çocugu kafayı yedim eksiledim

etkilendim...

aynısını ben de düşünmediysem şerefsizim

aslında mantıklı olabilir
belki de öldüğümüz zaman bilincimiz paralel evrende yine kendi bedenimize aktarılıp hiç bişe olmamış gibi devam ediyordur. yani o evrende ölmemişiz gibi.
çevremizdekilerin ölümünü @1 in dediği gibi sadece biz biliyoruzdur.
belki de bu evrene başka bir evrenden geldik

sen benim bilincimin açık olduğunu düşünüyorsan bende senin bilincinin açık olduğunu düşünüyorum ve kendi bilincimi yadsıyarak senin bilincini ilahlaştırıyorum. aynı bu başlığı açıp bizim bilincimizi ilahlaştırdığın gibi .