(giblenmemiş postun yeniden atılması kadar tiksinç bişey yoktur)

içinden bi şeker ben yedim başka da kimse yemedi kapıya gelen çocuklar yok, dışarda bağırışmalar yok, "Kaç şeker topladın?" soruları yok, sokakların savaş alanına dönmesi yok.. Ne bu la şimdi bayram mı? nerde bu çocuklar, nerde bayramlıklar, nerde o heyecan?

eskiden öyle miydi? alırdık biz bi poşeti ağzına kadar doldururduk herkese eşit dağıtırdık fazla gelen olursa çöpe atardık. harçlıklarımızın hepsiyle torpil, kızkaçıran alırdık füzeler vardı onlardan atardık birbirimize. akşama doğru terli terli bütün şekerleri gömerdik. üst balkondan arkadaşın annesi çağırırdı "Hadi oğlum dedenlere gideceğiz." diye. şimdi bakıyorum hiç biri kalmamış. aslında bizde de sorun var, bu heyecanı biz onlara aşılayamadık