şu sözlüğe hiç mutlu olduğumda gelmedim

Siz ne düşünürsünüz bilmem. Burası benim için bir kaçış.
küçükken içine kaçtığım çekyat minderlerinden yaptığım ev neyse burası orası.
korktuğumda sarıldığım anti-hayalet yorganım neyse burası orası.

hiç olmamış bir abim gibi geliyorum buraya...

hani dayak yersin de gidersin ya abine.

"abi beni kurtar" ...

aynı öyle işte.
hiç olmayan abim burası benim.
yaşadığım ilişkiler, sevdiğim kadın, okul hepsi birer tokat atıyor bana. ben yine buraya dönüyorum.

her geldiğimde farklı kişileri aynı ortamda aynı şeyleri konuşurken buluyorum.

yaşarken mi geldiğim yer burası yoksa asıl yaşadığım mı?

matrix sendromu gibi gibiyor beynimi sorular.

.
4 arkadaşım öldü 3 senede. sevdiğim tek kadın beni terk etti.

Ben yine gideceğim birilerine kanıp, siz yine burada olacaksınız.
ama bir gün geri dönmeyeceğim onun da farkındayım.

o gün geldiğinde ben düşündüğümüz anlamda yaşamak fiilini icra edemeyeceğimden duyduğum üzüntü her şeyden fazla.

Panpam üstesinden gelebilirsin

yaşadıklarımı, anılarımı, söylemek istediğim ne varsa ben de buraya dökmek isterim bazen arada yaparım da. samimi geliyor burası len

Katılıyorum kesinlikle öyle

Sıkıntı var gibi hocam anlat derdini belki bir tavsiyede bulunuruz

Burası sefalet benim atölyem

Baykuşun cinsi ne?

Abi beni kurtar dediğinde gittim seni pekekentlerin elinden alım

Kuran oku imana gel allah seni sınıyor çünkü

senin yine iyi günlerin olmuş gitmişsin. 8 senedir bir fiil burdayım amk.