şu siktiğimin hayatında yüzüm gülmicek demi

beyler kusura bakmayın pek giremiyorum. o yüzden böyle oluyo. kaçak giriyorum nete şuan bile gidebilir siz düşünün gerisini dıbınakoyim

anlatsana dıbına koyim

Bunun başına gelende pişmiş tavuğun basına gelmemiştir amk böyle hayatmı olur lan

bekliyoruz kardeş, diğer huur çocuklarına aldırma sen biz dinliyoruz 4-5 kişi olsakta

reserved

bi saat içinde dönücem dedin bi gün oldu hadi

reserved

yuh amk bende kendimi dertli sanıyordum

yaz amk yaz, gibilen tek hayat benimkinin olmadığını bilerek avunuyorum burda.

ki bunun nedenini ertesi gün öğrendiğimde resmen yıkılmıştım. ciddi bir yıkımdı bu. duyduğum an kurduğumuz bütün hayallerin bittiğini anlamak. o lanet his. bi daha yürüyemicekti. ilerde çocuğumuzun ilk adımında onun yanında olamıcaktı belki de. belki de hayalini kurduğumuz basit ama mutlu hayatı yaşıyamıcaktık bundan sonra. 50 yaşlarında simsiyah saçlı, cılız profösörümüzün dediğine göre bu saatten sonra yürümesi imkansızmış. vurulan iğne kaslarda bilmemne dokusuna bilmem ne... onun bunu söylerken ki rahatlığını hatırlıyorum en son bayılmamdan önce. sanki hayatın taşak geçme şekliydi bu benimle ama bilemiyorum. belki de alışmış olduğu için böyleydi o doktor. neyse konumuz bu değil. daha sonra uyandığımda yine serumlar, annem başımda ağlıyo. ne yapcağımı şaşırmıştım. bi yanda hayatımın kadının ömrünün sonuna kadar yürüyemicekti. onun yanında olmak için geleceğimi silmem gerekiyodu ve buna değer olduğunu biliyodum

senin hatan ne amk sen mi vurdun iğneyi

Bi çoğunuz henüz 2007 yılının normal bi 22 kasım sabahına uyanmışken ben onun vurulan iğnedeki fazla doz yüzünden komaya girdiğinin ilk gününde camları, aynaları yumruklayıp kendime lanet etmekle geçiriyodum. evet yorgun olduğum için zütürdüğüm hastane de bu olmuştu benim hatamdı. kendi canıma kıymak geldi aklıma ama o tekrardan uyanırsa yüzde 50 olan bu oranla uyanırsa bensiz kalmaması için bundan vazgeçmiştim. ki öyle yaptığım için o gün yetişkinliğe ilk adım attığım gün olarak farzediyorum. ilk defa mantığım ve hislerim birbirine uyuyordu. sezgi mi dersiniz 6. his mi bilmem ama kötü bişey vardı yine de içimde bundan vazgeçtiğimde.

O gün 21 kasım. Allahın lanetlediği gün. dünyanın hiç adil olmadığına karar verdiğim o gün. sanki kötü bi kabus gibiydi hala uyanamadığım sanırım ömrüm boyunca da unutamayacağım o günü. 1,5haftadır iğnesini yaptırdığımız hastaneye gitmek yerine yorgun olduğum için gittiğimiz o yakındaki özel hastanede yaşadıklarımı cidden tarif edemem şuan o gün için hala kendime lanet okuyorum. benim yüzümdendi çünkü o hastaneye ben zütürmüştüm onu.

vay amk

benimde omzuma bahçe demiri girdi diye üzülüyodum amk adama bak

dertler penis gibidir en büyüğü seninki sanarsın..

Hastane macerası bi kaç gün sonra kendime yenik düşmem yüzünden bitmişti çünkü dayanamamıştı bünyem. biraz annemin birazda X'in ben iyiyim git dinlen demesiyle evde bulmuştum kendimi. 2 gün sonra falan da X hastaneden çıkmıştı, haftada bi kontrole gitmesi gerekiyodu iğnesi vardı hergün birde. hergün iğne yaptırmaya giderdim onu o zamanlar ne güzeldi. mutluyduk en azından o kadar şeye rağmen ta ki 21 kasım gününe kadar. o lanet gün. allahın cezası gün gelene kadar.

takipteyim panpa devam. adam burda derdini anlatıyor kız felc suan diyo sizin dediklerinize bak soktumun liselileri okullar bir an önce acılsında kurtulalım su gibiklerden

beyler başlıkta kimse varsa bi 4-5 paragraf çıkartabilirim sanırım uyumadan

beyler kusura bakmayın dün gece gelemedim bi kaç işim vardı, açıkçası ev sahibi kilidi değiştirdiği için para bulup kirayı ödeyim anahtar almakla meşguldüm o yüzden cidden kusura bakmayın.

okuyorum panpa

reserved