şu mesleği yapmak isterdim ama olmadı

Polis olmak isterdim panpa ayıptır söylemesi notlarımda iyiydi zeki bir ögrenciydim fakat bizim peder napıcan polis olup git hayatını kurtar dedi ortaokuldan sonra aşçılık lisesine yolladı şimdi 24 yaşında aşçıyım ha şu var bi polisden daha fazla maaş alıyorum fakat ne biliyim ne zaman benim yaşlarımda bi polis görsem içim ufaktan bi cız eder hayat işte olamadık.

pezeveeeeenk peeezeeeeeveeeeeennnk

tasarımcı be abi en güzel mesleklerden biri oyun tasarımı grafik vs. ama olmadı sosyal hizmetlere devam ...

Meslek olarak şu olsun dediğim hiç olmadı. Ama cool, sosyalist adamlara hep hayranımdır. Boğaziçi, odtü de falan sosyoloji vb. Sosyal bilim okumak danışman, yaşam koçu gibi bişey olmayı tercih ederdim.

Yüksekokul işletme mezunuyum, işsizim

sanat tarihçisi(uzak ihtimal)
turist rehberi(araştırıyorum)
mekanik tasarımcı ( şu an olabilirim)
büyük inşaat projelerinde çalışmak ( gökdelen baraj vsvs )(ihtimal var )
içinde hareket olan ekipmanları tasarlamak-işletmek (uçak tren vs buda ihtimal dahilinde)
dua edin gençler de okul bitince şu hayallerimden birini gerçekleş

Ben küçüklükten beri hep arabalarin icinde büyüdüm 7-8 yaslarindayken en sevdigim oyun pencereden caddeye bakarken gözlerimi kapatip gecen arabalarin seslerinden markalarini tahmin etmek olurdu arabayla yatıp arabayla kalkardım okulda tenefuslerde elime kalem kutusunu alip onu direksiyon yapip araba sürerdim sonradan araba resimleri cizmeye basladim her ders araba resmi cizerdim askere gittim nöbetlerde bile araba ciziyordum kimsenin sürmek için üstüne zimmet almak istemedigi 55 model eski man kamyonun zimmetini ben seve seve aldim düsünün yani o derece araba manyagiyiz yani kısaca araba tasarimcisi olmak isterdim beyler ama olmadi hayat bana bi garip bi degigib davrandi 22 yasindan sonra hukuk okumaya basladim sevineyim mi üzüleyim mi bilemiyorum amk

Futbol gözlemcisi amk var mı daha rahatı

10 yaşından beri arkeolog olmak istiyorum ben. fakat ülkede tarihe ve arkeolojiye verilen değer malum. arkeologların çoğu işsiz. ömrüm boyunca aç kalma riskini alıp arkeoloji okuyacak cesaretim maalesef yoktu. ama hala içimde ukdedir. acaba diyorum, ikinci kez üniversiteye girip bu sefer arkeoloji mi okusam. beni mutlu edecek şey o çünkü. toprağın altından binlerce yıllık eserleri gün yüzüne çıkarmak beni mutlu eder. ofiste saatlerce oturup şu markaya bir tv reklamı yaz diyen kreatif direktöre metin beğendirmek değil.