Şu ya, köşedeki masanın yanında oturan. Çok güzel, öyle ki, ben yani hiçbir kızla bir saniyeden fazla birbirine bakamayan ben onun bana bakmasını ve göz göze gelmemizi istiyorum. Bunun bir şey değiştirmeyeceğinin farkındayım, onun adını bile öğrenemeyeceğim. Ama sanki bana bir kere baksa kendimi tamamlayacakmış gibi hissediyorum. Onu ilk defa burada gördüm ve ona dair hiçbir bilgim yok. Hiçbir fikrim dahi yok. Gözleriyle, dudaklarıyla yahut göğüsleriyle alakalı bir durum değil bu. Aldığı her nefesin beni çeken bir yanı var. içtiği her yudumun, yuttuğu her lokmanın. Kolunu dayadığı masaya ben de kolumu koymak istiyorum. Aşık olmadığım hatta hiç tanımadığım bu kızın, bana yemek yapmasını istiyorum. Benimle sevişmesini değil benimle nefes almasını arzuluyorum. işte ben böyle seviyorum belki de adı aşk değil, ama tadına varılmayacak hayallere her gün bir yenisini ekliyorum...