Büyüdüm ben. Onunla beraber büyüdüm, bütün kişiliğim oluşurken o da hep bir parçası oldu benliğimin. Yıllarca beraber olduk, herkesten çok mutlu ettim fakat daha geçen gün başkalarıyla buluşup neler yaptığını öğrendim. Ergen ergen tanımlamalar yapmayı düşünmüyorum, aksine bana bir şeyler kattı ama kattığından çok da beraberinde zütürdü. Onun yüzünden babamın kolunda ağladım, barlarda arkadaşlarım tokatlayarak kendime getirmek zorunda kaldı beni, hiç olmadığım kadar düştüm. Bütün dünyayı ondan ibaret gördüm, herşeyi yaptım ve şimdi bu durumdayım. Şu an kendimi toparladım, çok daha iyiyim fakat her zaman onun yaptıkları şu köşede kalacak. Aşk üzerine yapacağım tek yorum da yalnızlık olduğudur. insanın asıl aşık olduğu şey yalnızlığıdır. insan her zaman canını yakan şeyi sever ve insana en çok zarar veren şey de yalnızlıktır. Bu yüzden benim sevdiğim de odur.

tek iyi yanı var tecrübe. neyin tecrübesi amk dersen acının tecrübesini yapıyorsun. biri geliyor adam gibi seviyorsun o gibtir olup gidiyor. omzunda uykuya dalan öpmeye kıyamadıgın o ay yüzlün gidiyor yanıbaşından.ve senden başkasıyla mutlu olacagı için izin vermek zorunda kalıyorsun. çaresiz bitkin yenilmiş her ne kadar gibik duygu varsa hepsi bi arada zütüne giriyor anlayacagın. yaşamak gerekir mi dersen tartışılır. onlada onsuzda olmuyor.en iyisi gibinin keyfine bakmak.

Varsa dökelim be ortaya biladerlerim. Ne biliyorsak, ne kaybettiysek, ne sevdiysek. Sonunda aşkın bir insana neler getirebileceğini nasıl anladınız beyler? ben şu sözle açıklıyorum.
"seveni giberler"