0
ulan çok yanlızım lan. annem 4 yıl önce vefat etti. babamla 2 yıl önce kavga ettik sokaklara attı. gibtirgit eve gelme nereye gidersen git dedi. kardeşim evlendi , telefonlarıma cevap vermedi , düüğününe çağırmadı. babam 2 yıldır yüzümü bile görmedi.
2 senedir her akşam bir kafede garsonluk yapıyorum aldığım para ancak evin kirasına yetiyor geriye 100 tl para kalıyor onlada doğru düzgün karnımı bile doyuramıyorum. 5 aydır telefonumda -8 bakiye var. 1 yıldır sürekli aynı pantolon ve tişortü giyiniyorum.
kimse ile arkadaş değilim hemde hiç kimse ile. ne tivitırım ne feybuğum ne instıgramım nede gugl plasım . üniversitede bile konuştuğum kimse yok. garsonluğu akşam 5ten gece 12 ye kadar.
sınavlardan züt zoruyla geçiyorum, işim yüzümden çalışamıyorum hatta bazı zamanlar patrondan gizli kaçıp evde ders çalışıyorum
2yıldır bir amlı ile 5 dk konuşmadım. sigaraya bağımlıyım ama param olmadığı için içemiyorum. babam öldümü kaldımı bilmiyorum memlekete dönecek otobüs param yok. hem dönsem bile yaşıyor olsa bile döverek tekmeler beni.
sakallarımı 10 aydır kesmiyorum. konuşacak ve dertlerimi anlatacak hiç kimsem yok. uzun zamandır biriktirdiğim paramı içkiye harcadım gün benim günüm vurduğum alkolü sonuna yaşantıma bakıyorum gibilmiş bir hayat... ağlıyorum bunları yazarken,
biliyorum yine kimse giblemeyecek ama yazıyorum işte söyleyecek başka kimsem yok yemin ederimk konuşmayı unutmak üzereyim...
