/i/Tespit

  1. 1.
    +22 -1
    HiKAYE DEVAM EDiYORRRR... Daha bitmedi..

    Hikayede teyzemi, kuzenimi, yengemi gibmiyorum... Kurgusal ve pgibolojik bir hikayedir... Uzun bir hikayedir. Ertesi gün sabaha anca bitmiş olur...

    ...

    Antalya'da bir intihar vakası üzerine polisler olay yerinde incelemelerde bulunur. Komiser Mehmet G. olay yerinde intihar etmiştir. Olay yerinde Komiser Mehmet G. ye ait notların bulunduğu bir defter bulunur. incelenmek sureti ile delil olarak alınır. Olay yerine gelen savcı bu defterdeki notların bir fotokopisini ister.

    Notlar Savcıya ulaştırılır ve savcı notları okumaya başlar...

    ... Şizofrenin Notları...

    Eda ile hayatımızın en güzel anını geçirdiğimiz , denizin yanındaki uçuruma geldim.. Bir öncekinden farklı olarak daha papatyalar açmamıştı.. Arabanın kaputunun önüne oturdum. Denizi seyretmeye başladım..
    O içimdeki sesi bastırıp , denizde Eda dan bir nebzede olsa bir parça arıyordum...

    Bu yazdıklarımı okuyan insan muhtemelen neden intihar ettiğimi merak ediyordur. Okuduktan sonra öğrenmiş olacaksınız...
    Her şeyi başa saralım..

    Her şeyin Başladığı günler...

    O zamanlar 18 yaşındaydım...
    Lise son sınıfa yeni geçmiştim...
    Bazı sebeplerden dolayı okulumu değiştirmem gerekiyordu.. Bu sebepten okulumu değiştirdim..

    Yeni okuluma babam ile kayıt işlemleri için gittiğimizde , okulu çok beğenmiştim...

    Okul yapı olarak 2 blok ve antika bir görüntüsü vardı... Okulun bahçesinde ise çam ağaçları vardı...

    Neyse ... Asıl konuya gelelim...

    Yeni okuluma başlayacağım için biraz heyecanlıydım.. Yeni arkadaşlarım, yeni hocalarım olacaktı...

    Ve heyecan ile okulların açılmasını bekliyordum...

    Okul başladı ...

    Sabah üzerini giyindim ve kafamdaki sorular ile okulun yolunu tutmaya başladım..
    Bir sınıfa sonradan gelecek bir öğrenci olacağım için, bazı zorluklar çekeceğimi düşünüyordum..

    Okula geldim ... Öğrenciler okulun bahçesinde sırada duruyorlardı... Sınıfımın sırasını bilmiyordum. Bu yüzden rastgele bir sınıfın sırasına girdim...

    Müdürün konuşması bittikten sonra , öğrenciler sırayla sınıflarına gitmeye başladılar...

    Bende sıradan ayrılıp sınıfıma doğru yürümeye başladım..

    Edit: Devam ediyor...

    Edit2: Arkadaşlar hikayeyi okuduktan sonra görüşlerinizi belirtin.. Sizin görüşleriniz doğrultusunda bu hikayeyi dahada genişletip bazı senaristlere mail olarak atacağım...
    Tümünü Göster
    ···
  2. 2.
    +2
    Sınıfıma doğru yürümeye başladım... Koridorda yürürken hep kafamda "Acaba sınıftaki tipler nasıl olacak... iyi insanlardır inşallah.." diye düşünerek sınıfıma doğru yürüyordum...

    Sınıfımın önüne geldim.. Kapıdan içeri girdim .. Sınıf arkadaşlarım benden önce sınıfa gelmişlerdi , hepsi sıralara oturmuş sohbet ediyorlardı... Sınıfa girdiğim zaman çoğu öğrenci bana bakıyordu... Yeni geldiğim için biraz dikkat çekmiş gibiydim.. Dikkat çekmek hiç hoşuma gitmediği için hemen bir sıra arayışına girdim ve en arka sıranın boş olduğunu gördüm... insanların odak noktalarından hızlıca sıyrılıp sıraya doğru yürüdüm ve oturdum...

    Sıraya oturduktan sonra sınıftakilerin çoğunun odak noktasından kurtulmuştum... Ama bazıları hala bana yabancı bir cisim gibi bakıyordu...

    Sırada oturup hocayı beklemeye koyuldum... Bu sırada sınıfın erkeklerinden birisi yanıma gelip selam verdi... Çok kısa bir muhabbet ettikten sonra bana "Kardeşim tekrardan hoş geldin... " dedi ...

    Bende "Eyvallah" dedim konuşmamız bitti...

    Hocayı beklemeye başladım..
    ···
  3. 3.
    +2
    Ve O an...

    Hocayı bekliyordum... Bu arada sınıfı ve insanları gözlemliyordum... ilk gün olduğu için kimse defter kitap falan getirmemişti .. Tabi bende getirmemiştim...

    Etrafı gözlemlediğim sırada kapıdan birisi girdi...

    1.70 boylarında .. Koyu kumral dalgalı saçları... KOCAMAN KAHVERENGi GÖZLERi... Güler yüzlü... Buğday tenli...

    Pozitif enerjisi ile sınıfa girdi... Bir kaç arkadaşı ile merabalaştı ve benim bulunduğum sıranın sol tafataki sıraya en arkadan 3. Sıraya geldi... Sıradaki kız arkadaşı ayağa kalktı sarıldılar... Bende bu arada belli etmeden onlara bakıyordum...

    Sarılıp hasret giderme faslını bitirdikten sonra sıraya önce arkadaşı oturdu sonra o oturacakken göz göze geldik... Sanırım yabancı bir insan olduğum için dikkatini çekmiştim...

    Sonra arkadaşına dönüp konuşmalarına devam ettiler...

    Bu arda hoca da sınıfa girdi... Herkes ayağa kalktı ... ilk selamlaşma faslının ardından hoca sıraya oturdu... 5 dk sonra bir uğultu başladı...

    Bu sırada o kızın 2 arka sırasındaki bir arkadaşı ona seslendi "EDA" dedi..

    Ve adını öğrenmiş oldum...
    ···
  4. 4.
    +8
    K. Bakmayın kuzenimi ,teyzemi , yengemi gibmiyorum . Bazı binler var , bu binler yüzünden sözlüğün kalitesi iyice düştü. Millette bu muallaklere alıştı. Yeter lan şu yenge, kuzen gibme akımını bırakın ..
    ···
  5. 5.
    +4
    O gün okul bitene kadar Eda hep dikkatimi çekiyordu... O kadar güzel ki...
    Yıllardır hayalini kurduğum insandı sanki...

    Okul bitti ve eve doğru yürümeye başladım.. Eve geldim ve öğle yemeğimi yedim... Sonra Odama geçip düşünmeye başladım... Eda aklıma girmişti... Çok zarifti.. Ama karakterin nasıl olduğuna dair bir izlenimim olmamıştı...

    Tüm gün ara ara Eda aklıma geliyordu...

    Akşam oldu ... Sabah erken uyanmak için erkenden uyumam gerekiyordu...

    Ve uyudum..
    ···
  6. 6.
    +4
    Aşık olmak insan gereği olan bir durum ... Yanında seni mutlu edecek , derdini anlatabileceğin , şu hayatın monoton gidişatından bir an olsun sıyrılıp sana şefkat gösterecek birisini istersin... Sanırım bu insan Eda ... Günden güne içimdeki bu duygular artmaya başlıyordu... Sınıftaki gözlemlerim onu çok hanım bir insan gibi gösteriyordu... Sınıfta ara ara göz göze geliyoruz ve bana gülümsüyordu... O kocaman gözleri beni benden almaya yetiyordu... Gittikçe ona karşı olan duygularım derinleşiyordu...

    Standart bir günde sabah okula gitmek için yine uyandım... Üzerimi giyindim ve okulun yolunu tutmaya başladım... Her zamanki gibi Eda aklımdaydı... Ama bir türlü yakınlaşamıyorduk.. Okula geldim... Sıra olduktan sonra sınıfa geçtik... Sırama oturdum.. Sol taraftaki sıraya da Eda ve arkadaşı oturdu.. Eda kafasını bana çevirip tebessüm ederek bana baktı gözleri ışıl ışıl.. Bende ona tebessüm ettim... Daha sonra hoca geldi ve ders başladı..
    ···
  7. 7.
    +5
    Hoca dersi anlatmaya başladı.. Bu sırada Eda ile göz göze geliyoruz ve birbirimize tebessüm ederek bakıyorduk... Tenefüs zili çaldı ve ders bitti... Bu sırada neredeyse herkes sınıftan çıktı ben ve Eda nın dışında 3 kişi daha sınıftaydı... Bende kantine gitmek için ayaklandım... Tam Eda nın önünden geçerken ona "Kantine gidiyorum istediğin birşey varmı ?" dedim
    Eda "Ya aslında bende gitsem iyi olur .. Gel beraber gidelim... " dedi.. Ben "peki hadi gidelim o zaman .." dedim..

    Ve yürümeye başladık... Koridorda yürürken Eda "Söylemeye hiç fırsatım olmadı , sınıfımıza hoş geldin .." dedi ve gülümsedi ...
    Ben "teşekkür ederim.." dedim ve gözlerine bakarak tebessümde bulundum...

    Bir müddet yürüdükten sonra kantine vardık...
    Kentinden Çay ve poğaça aldık ve bir masaya oturduk... Muhabbetimiz orada başladı ... Konuşmalarımız genel olarak birbirimizi tanımaya yönelikti..

    O andan sonra artık her anımız birlikte geçmeye başladı...
    Konuşmalarımız kendimiz , planlarımız , hayat görüşümüz , hangi üniversiteye ve hangi bölüme ilgi duyduğumuz...

    Gibi konular üzerine konuşurduk..

    Bu konuşmalarımız bizi çok yakınlaştırmıştı...
    Artık birbirimize bakarken aşkla bakar hale gelmiştik...
    ···
  8. 8.
    +10
    Sanırım şu anda okuyan yok. Okuyan insan belirtisi gelene kadar yazmayı bırakıyorum..
    ···
    1. 1.
      0
      Kanla hadi aq
      ···
    2. 2.
      0
      Kanka hadi aq
      ···
      1. 1.
        0
        Yeni partı girdim.. 1 saate devam ederim..
        ···
  9. 9.
    +11
    Artık Eda hayatımın en değerlilerindendi ... Onun bir gülüşü ve kocaman kahverengi gözleri ile bana bakması , beni dünyanın en mutlu insanı haline getiriyordu...

    Eda ya olan hislerim en derinlere işlemişti... Günün her anını onu düşünüyordum ...
    Bu duyguları taşıyacak gücüm kalmamıştı...
    Bu sebepten dolayı Eda ya bu hislerimi açıklamam gerekiyordu..

    ...

    Yine okula gitmek için hazırlanmıştım. Kahvaltımı yaptım , çantamı aldım ve evden çıktım...
    Okula giderken Kafamda Eda ya bu hislerimi nasıl söyleyeceğimi düşünüyordum.. Bu düşünceler ile kendimi bir anda okulun önünde buldum...

    Sıraya girdikten sonra sınıfa geçtik... Eda her zamanki gibi arkadaşının yanına oturmuştu... Ben de her zamanki sırama oturdum.. Eda arkası dönüp o kocaman kahverengi gözleri ile bana baktı... Ve gülümsedi...

    Ders başladı ...

    Hoca dersi anlattığı sırada ben dersi takip edemiyordum... Bugün bütün hislerimi Eda ya nasıl söyleyeceğimi düşünüyordum...

    Ders bitti...
    Öğrenciler sınıftan çıkarken bende Eda ile bahçeye çıktım..
    ···
  10. 10.
    +2
    Eda ile bahçede bir banka oturduk... Konuşmaya başladık..
    Ben "Okuldan sonra bana biraz vaktini ayırabilirmisin?" dedim
    Eda "Tabiki , bir sorun yok demi.." dedi
    Ben gülerek "Yok hayır.." dedim..

    Sonra normal muhabbet etmeye devam ettik..

    Sanırım Eda da durumun farkındaydı.. Beni rahatlatmaya çalışıyordu ve heyecanımı alacak şekilde samimi konuşuyordu...

    Dersler bitti ... Eda ile okuldan çıktık...
    Yolda yürürken Eda gözlerimin içine bakarak ve gülümseyerek "Nereye gidiyoruz " dedi .
    Ben "Az kaldı birazdan orada oluruz " dedim
    Eda "Peki.." dedi..

    4-5 dk sonra bizim okula çok uzak olmayan, büyük çınar ağaçlarının olduğu , yarı park , yarı mesire alanı gibi bir yere geldik...

    Büyük bir çınar ağacının altına geçtik...
    Edanın ellerinden tuttum .. Onun o kocaman kahverengi gözlerine bakıp

    "Ben hayatımda ilk defa böyle bir duyguya kapıldım. Seni tanıdığım ilk günden beri sana karşı olan duygularım derinlere işledi... O duygu o kadar çok büyüktü ki artık taşıyamaz hale geldim.. Belli bir süre sonra artık seni her anımda yanımda ister hale geldim... Nasıl desem , senin o kocaman kahverengi gözlerine baktığım zaman , ben dünyanın en mutlu insanı oluyorum...

    Ben SENi SEViYORUM , Hayatımın her anında yanımda olur musun ? " dedim..

    Eda ben sözlerimi söylerken sürekli gözleri ışıldıyor ve gülümsüyordu... Sözlerim bittikten sonra bir anda kaburgalarımız kırılırcasına sarıldık ve bana "Bende seni seviyorum , Hayatımdan hiç çıkma olur mu." dedi...
    ···
  11. 11.
    +4
    Eda ile beraberliğimiz başlamış oldu...

    O zamanlarda kendimi çok mutlu hissediyordum.. O kadar güzel günlerdi ki.. Aşkın doruklarına ulaşmıştım.. Eda benim için yaşam sebebi gibi bir insan olmuştu... Sevginin , aşkın, tutkunun doruklarında iki insan ...

    Lise son sınıfta olduğumuz için Üniversite sınavınada çalışıyorduk... Ben Üniversite değilde polis akademisini kazanmak içim çalışıyordum... Eda ise TIP okumak istiyordu.. Dersleri gayet güzeldi.. Bu sınav sürecinde birbirimize hep destek olduk ..

    Bu süreçte Eda nın o kocaman kahverengi gözleri yetiyordu bana...

    Yıl sonunda sınava girdik ... ikimizinde sınavı iyi geçmişti. Ama herkeste olduğu gibi bizde de bir belirsizlik vardı..

    Sınav sonuçları açıklandı... ikimizde istediğimiz puanı almıştık... Eda TIP okuyacaktı bende Polis akademisini...

    Ama benim için son 1 aşama kalmıştı... Mülakat...

    Sınav sonuçlarından sonra bunu kutlamaya karar verdik...

    O gün babamdan arabayı aldım... Eda'yı , daha önce kuzenim ile gittiğim çok güzel bir yere zütürmeye karar verdim...
    ···
  12. 12.
    0
    Devam ediyor..
    ···
  13. 13.
    +4
    Eda'yı zütüreceğim yer , şehre 15 km uzaklıkta deniz kıyısı , falezler olan , denize uçurum, uçurumun olduğu kıyıda ise kırlık bir alan ve yılın bu mevsiminde de kır papatyaları olurdu...

    Eda'yı arabayla aldım ve yola koyulduk... Eda her zamanki gibi zarif, beyaz bir elbise giymiş , saçlarının uçlarını bukle , sanki melek.. ikimizde çok mutluyduk.. Hayata bir başlangıç yapmıştık artık...

    Yolda giderken Eda "Ya Aşkım çok mutluyum, içim içime sığmıyor... "
    Ben "Benim de bir tanem , bundan sonra hayatımız çok güzel olacak .." dedim
    Eda "Aşkım iyiki varsın.. Seni çok Seviyorum.." dedi..
    Ben "Bende seni çok seviyorum Aşkım.." diyip kısa bir an göz göze baktık ama araba kullandığım için gözlerimi yola çevirdim...

    Yoldayken Eda , sınav sonucunun ailesini çok mutlu ettiğinden bahsediyordu.. Annesine benden bahsettiğini , annesinin beni daha yakından tanımak istediğini söyledi... Bende aileme Eda dan bahsetmiştim .. Ailem Eda yı çok merak ediyordu... Ailem beni mutlu gördükçe onlarda mutlu oluyordu...

    Son bir köyü geçtikten sonra gideceğimiz yere gelmiştik...
    ···
  14. 14.
    +4
    Arabayı uçuruma 5 metre kala park ettim.. Geldiğimiz yer ıssız bir yerdi bu sebepten etrafta insan belirtisi olmazdı. Arabadan indik ... El ele tutuştuk sonra sarıldık... Eda kırlar ve papatyalar arasında o kadar güzel görünüyordu ki... Sanki oradaki bir ekgibliği tamamlıyordu... Güzelliği beni büyülüyordu...

    Kırlardan papatya topladım , Eda ya papatyalardan bir taç yaptım... Eda ya "Seni kraliçem ilan ediyorum ... " diyerek tacı kafasına koydum... Gülmeye başladık.. Eda "Aşkım seni çok seviyorum... " dedi...
    El ele tutuşup arabanın ön kaputuna oturduk ..Gün batımını seyrediyorduk... Eda kafasını omzuma koydu.. Bende ona sarıldım.. Bu şekilde denizi izliyorduk.. Eda kafasını kaldırdı , gözlerime bakmaya başladı... Kocaman kahverengi gözlerine daldım.. Sonra dudaklarımız yakınlaşmaya başladı.. Öpüşmeye başladık...

    Hayatımın en güzel anı...
    ···
  15. 15.
    +5
    Bu hikayeyi yazmayı bırakıyorum... ilgisiz kalındı.. ileriki günlerde daha değişik bir kurgu ile tekrardan yazacağım... Daha ilgi çekici olur.. Kuzenimi gibmedim ondan böyle oldu mk..

    Edit: Devam etmemi isteyen arkadaşlar için devdıbını yazıyorum..
    ···
  16. 16.
    +3
    Oha lan geldiniz mi..
    ···
    1. 1.
      0
      ÇABUK YAZ PAMPAAAAAA
      ···
  17. 17.
    +7
    Puan olarak polis akademisini kazandıktan sonra 2. Aşama olan sözlü mülakat aşaması başladı... Spor, piskolojik,ve en son sözlü mülakat aşamalarını geçtim.. Artık önümde sadece genel sağlık raporu kaldı konuda aldığım zaman okula kayıt işlemleri başlayacaktı.. Sağlık sorunların olmadığı için büyük olasılıkla kazanmış gibi birşeydi...

    Eda da istanbul Üniversitesi TIP fakültesini kazanmıştı... Artık hayatımız şekilleniyordu...
    ileriki hayatımız az çok belliydi.. Çok güzel bir yaşamımız olacaktı...

    Yaz mevsiminin günleri ufak ufak geçerken , artık ayrılık vakti yaklaşıyordu.. Ben akademiye Eda ise istanbul a gidecekti... Bu gerçeğe bir türlü alışamamıştık.. ilk defa ayrı kalacaktık ... Bu bize çok zor geliyordu.. Ama elden gelen birşey de yoktu...

    Günler geçiyordu. Ben sağlık raporunu aldım ve okul için bir sorun kalmamıştı...

    Günler ilerledi ve ayrılık vakti gelmişti.. Ben intibah eğitimine gidecektim.. Eda da ben gittikten 3 hafta sonra okula gidecekti..

    Eda ben gideceğim için çok kötü durumdaydı ... Beni bırakmak istemiyordu.. Bende onu bırakmak istemiyorum ama yapabileceğimiz çok fazla bir şey olmadığı için , kendim güçlü görünmeye çalışıyordum... Bu şekilde Eda yıda teselli etmeye çalışıyordum...

    Ayrılık vakti gelmişti..
    Ankaraya gideceğim gün Eda da bize geldi.. Ailemle zaten önceden tanıştırdığım için artık yabancılık çekmiyordu... Saat 7 gibi hazırlandık ... Annem küçük kardeşim hasta olduğu için onunla evde kalacaktı. Beni uğurlamak için otogara gelmeyecekti.. Evden valizi aldım. Annemin elini öptüm ... Babam , Eda , ben yola arabaya binip yola koyulduk..
    Babam "Paşam Hadi bakalım , hayata başlıyorsun artık... Allah nasip ederse evliliğinizide görürüm inşallah.." dedi
    Ben gülerek "inşallah Baba.. "
    Eda da o kocaman kahverengi gözleri ile bana bakıp gülümsedi...
    ···
  18. 18.
    +4
    Otogara geldik..

    Ben bagajdan valizi çıkarttım. Ben valizi çıkarttıktan sonra babam arabayı park etmek için yer arıyordu.. Kapının önünde Eda ve ben babamı bekliyorduk.. Eda bu sırada bana sarıldı.. Ve ağlamaya başladı "Aşkım çok özleyeceğim seni.." dedi.. Bu sözleri beni etkilemişti.. "Bir tanem güçlü olmamız lazım.. Ne olur böyle yapma.." dedim.
    Biraz olsun rahatladı.. Bu arada babam da geldi..

    Peronlara doğru yürümeye başladık... Eda bana sımsıkı sarılıyordu.. Babamın yanında biraz utanıyordum ama yapacak bir şey yok..

    17 Nolu peronun önüne geldik.. Bu sırada Eda bana sıkı sıkı sarılıyordu...

    Babam da biraz kötü olmuştu.. Babam bizi yalnız bırakmak için "Çocuklar ben su almaya gidiyorum istediğiniz birşey var mı " dedi
    Bizde canımızın birşey istemediğini söyledik...

    Eda ya sarıldım.. Göz göze bakıyorduk.. O kocaman kahverengi gözlerinden yaşlar akıyordu.. Elim ile yaşları siliyordum "Aşkım ağlama lütfen .. " dedim başını göğsüme getirdi..

    Sonra babam geldi... Biraz bekledikten sonra Ankara Otobüsü perona yanaştı.. Artık ayrılık vakti gelmişti.. ilk önce babamla sarıldık.. Babam "Oğlum birşeye ihtiyacın olur olmaz hemen ulaş , kendine orada dikkat et... Bizi aramayı unutma.." dedi
    Ben "Tamam babacığım sizde dikkat edin .. Aklım burada kalmasın " dedim..

    Sonra eda ya sarıldım.. "Aşkım beni merak etme ..Kendini üzmemeye çalış .. Sen üzüldükçe bende üzülüyorum.." dedim
    Eda "Tamam aşkım, orada kendine iyi bak olurmu, Seni Çok Seviyorum" dedi ve sımsıkı sarıldık...

    Sonra otobüse bindim.. Ve yolculuk başladı..
    ···
  19. 19.
    +3
    Eda ile ilk defa ayrı kalacaktık.. Ama bu duruma alışmamız gerekiyordu uzun bir süre bu şekilde yaşamak zorunda kalacaktık..

    Benim akademi yıllarım başladı.. Polislik mesleğini seviyordum... Bu mesleği severek yapacağımdan emindim...

    Eda da istanbul a Gitti.. Okulu başladı.. istanbul da 1 hafta istanbul daki halasının yanında kaldı. Yurt çıkmamıştı. Yurt bulduktan sonra yurda yerleşti.

    ilk zamanlar ayrı kalma durumuna alışamamıştık ama belli bir süre sonra bu duruma alışmıştık.. içimizdeki Özlem duygusu sevgimizi dinç tutuyordu..

    ...

    Günler ilerlemişti.. Yaklaşık 2 buçuk aydır görüşemiyorduk.. Bu ayrılık , benim hafta sonu iznimde Eda nın istanbul'dan Ankara ya uçakla gelmesi ile bitecekti...

    Eda'yı hava alanında bekliyordum... Onu çok özlemiştim.. içimde çok değişik duygular vardı.. Büyük özlem bitecekti..

    Eda karşımda ve bana doğru geliyordu.. Uzun dalgalı saçları... doğal güzelliği ve kocaman kahverengi gözleri ile bana doğru geliyordu.. Onu görür görmez ona doğru yarı koşar bir vaziyette Ona doğru gidiyordum...
    Ve belinden kavrayıp ona sarıldım... Eda da benim boynuma sarıldı.. O an kaburgalarımız kırılırcasına sarıldık.. Eda ağlayarak "Aşkım seni çok özlemiştim.." dedi. Ben "bende bir tanem " dedim..

    Uzun bir süreden sonra ilk buluşmamızdı.. Çok güzeldi herşey... Hayatındaki en güzel anlardan birisiydi... Onu çok seviyorum...
    ···
  20. 20.
    +4
    Devam ediyorum.. Evde erkek kuvveti isteyen bir iş vardı onu yapmam gerekiyordu..
    ···
    1. 1.
      +1
      Hadi aq
      ···