yine aynı duygu yine yalnızlık bu sefer aha öldüm demiştim.. uyandığımda gözlerimi açmaya çalışıp ışık tutuyordu güzel bi doktor. burnumda tampon vardı ve iğrenç bi şeydi
yatırmışlardı acile kafam çatlıyordu yanımda bir serum vardı odada elif onur ve kardeşim izliyordu beni elif dedim bak bu benim kardeşim elif bana bakıyordu öylece tanışmaya niyeti yok gibiydi kötü bi şey mi olmuştu yoksa
onur çökmüştü yanıma beni fazla yormak istemiyordu hızlı adımlarla babam girdi içeri
doktora ne olduğunu sordu yine bu çocuğun beyninde kanama var ve birden ortaya çıkıyor bi süre gözlem altında kalması lazım eeg çekimlerine bakılacak dedi
babam çok durmamı istemese de kabul etmek zorunda kaldı
annem yoktu şimdi de neredeydi bilmiyorum
ama büyük ihtimal üzülmesin diye söylememişlerdi

okula gittiğimde her şey farklı geliyordu amk. çoğu şey benim için değişmiş gibiydi
kardeşim benimle konuşmuyordu yine ve onun susması çok kötü bi şeydi
elifi gördüm göz kırptım bana büyük ihtimal öğle arası görüşecektik
normal teneffüslerde fazla görüşmüyorduk ve böylesi daha iyiydi onun arkadaşlarıyla rahat bırakıyordum
onur sınıfın birincisiydi ardından da ben geliyordum onuru geçebilmek için her taku yiyordum amk çok zekiydi gavat

elifi bankta beklerken bi damla kan daha düştü yere...

birde aşağı komsuya uğradım annem nerede biliyor musunuz acaba diye onlar daha tuhaf baktılar eve girdiğimde babamın yanına gittim kardeşim koltukta oturuyordu baba dedim annem nerede sen gerizekalı mısın yeter lan artık dedi

anlamıyordum amk bi tak anlamıyordum sonra zil çaldı annem girdi içeri beklettiğim için üzgünüm oğlum dedi o ilaçlar seni kötü yapacak dedi gitti mutfağa cedrina ilacımı çöpe attı napıyorsun diye bağırdım kıracak mısın beni dedi

kardeşim geldi ağlıyordu babam anlam veremiyordu o ilaçları iç diye bağırıyordu bana
sonra hep yaptığı şeyi yaptı biraz daha morardım bu tak hayatta

şimdi anlamıştım şimdi çözülmüştü..
benim annem yoktu hiç olmamıştı
kendimi kandırıyormuşum onurun dediği gibi...

bi ilaç daha dedim kendi kendime rahatlamam lazımdı içtim birini diğerini sonra içerim dedim
bi komşulara gidiyim bakıyım dedim ayla teyzeye gittim

ayla teyze dedim annem hastalanmış acaba biraz yoğurdunuz var miydi?

ayla teyze şaşırdı ayla teyze tuhaf oldu..

var tabi olum dedi

bana bi kase yoğurt verdi sağolasın ayla teyze dedim

bana niye tuhaf bakmıştı ki amk

onuru onlarla tanıştırmak istiyordum fakat onur gelmemişti yalnız mı bırakmıştık ne?

elifle tekrar yalnız kaldık
e dedim sıkılmıyor musun sahi yanımda?

sendeki eğlenceyi sendeki mutluluğu kimse görememiş hepsine ayrı ayrı acıyorum dedi

birlikte sınıfa gittik dersler başladı tekrardan
kafam karışıp duruyordu anca yoğunlaşamıyordum yapamıyordum
bi yaş süzüldü gözlerimden...

az çok farkında vardim bazı şeylerin okulun bitmesini iple çektim elife dedim kendine iyi bak tamam mı görüşürüz diyip telaşla gittim. elif hiçbir şey anlamamıştı amk ona böyle veda ediyor gibi gitmek aptalca bi şeydi fakat ne yaptığımı biliyor muydum?
annem günlerdir evde yoktu ve nerede olduğunu gerçekten merak ediyordum

eve gittim annem yok

karşı komşuya gittim yeni taşınmışlar

yok görmedik dediler.

üst komşu ayla teyzeye çıkacaktım kardeşimi gördüm abi eve gelsene konuşmamız gerek dedi selda dur şimdi annem nerede dedim

işte onu konuşmamız lazım abicim dedi..

içeri geçtik.. abi dedi bi süre annem burada olmayacak ha ilaçları içmeyecekmişsin böyle demiş kafanı çok karıştırırmış onlar

neden nereye gitti dedim

abi anneannem biraz rahatsızmış gitmesi gerekiyormuş dedi sahi anneannemi hiç tanımazdım anneanneme o kadar çok gitmemiştik neden gitmişti ki annem demek ki çok acil olmalıydı anladım selda dedim

abi birde dedi bu elif biraz aramıza girmiş gibi değil mi dedi

olur mu kardeşim her şeyden önce seni seviyorum ben dedim

mutlu oldu..

kardeşim elifin bazı erkeklerle yakın olduğunu söyleyip duruyordu sahi neden anlaşamamışlardı ki? bu konuyu elife açmaya çok düşündüm fakat zamanı değildi halletmemiz gereken başka şeyler vardı
bi gün elif beni arkadaşlarıyla tanıştırmak istediği biraz sosyalleşmemi istedi
ben utanacaktım sıkılacaktım ama aynı zamanda bunu yapmayı da istiyordum
onur benim mutluluğumu görünce mutlu oluyordu ve bu harika bi şeydi

elifin arkadaşları öcü görmüş gibi bana bakıyorlardı
ben konuşunca şaşırdılar sanki dilim yeni açılmıştı
ben gülünce tekrar şaşırdılar
sanki hep ağlıyordum..

ortada problem yoktu fazla biraz daha fazla fiziksel acı duymaya başlamıştım nedense anlam veremiyordum babamla fazla konuşmaz olmuştuk hatta düşman olmuştuk kardeşim elifi sevmemişti ona huur demediği kalmıştı bi
annemde istemiyordu onu sadece aileni düşün diyordu neden sevmemişlerdi anlamamıştım
onur yetmiyor mu sana diyorlardı he onurun elini tutacam amk onurun gözlerine bakınca uzaklara gidecem

elif dikkat etmem gerektiği söyledi bense ne olduğunu bilmiyorum anlayamadım dedim
hala bana söylemediğin çok şey var dedi
ben birden her şeyi anlatamayağımı söyledim

anlatamazdım..

rez nereye bağlıcan merak etmiyorum değil

ilaçlar iyiydi hoştu zihnimi açıyordu beyler.. daha iyi düşünebiliyordum daha iyi konsantre olabiliyordum gerçekleri az çok kavrıyordum fakat kardeşim ilaca çok bağımlı olmamamı söyledi beni yakında yorgun düşüreceğini kendisine karşı dengesiz tavır alacağımı söyledi
pgibiyatri ilaçlarının beni sarsacağını çevremdekileri kırabileceğimi söyledi
bu beni korkutmaya başlamıştı elifi üzmek elifi kırmak istemiyordum
ve iyi olduğumu düşünüp ilaçları içmemeye başladım
gerçekten de beni büyülüyormuş bu tür ilaçlar
bu sefer bırakınca daha iyi düşünmeye başladım amk

rezerve

Hüzünlü bir rez..

o gün anladım en büyük ekgibliği o gün anladım ve nasıl alışacağımı bilemedim..

yaşıyon mu amkü

yaz aq asda

panpa beynimi gibtin yemin ediyorum düzgün anlat şunu

rez kardeşim nerdesin

Hala rez

lan çok iyi gidiyordu dıbına koyim nerdesın