şizofreni

bana koyulan teşhis... ama hiç de öyle filmlerde görüldüğü gibi olmayan hastalık. 8 ay oldu verdikleri ilacı kullanmaya başlayalı ve bu 8 ayın ilk 3-4 ayı gerçekten çok zor geçti. rahatsızlığımın sebebi esrar kullanımıydı. bunu sadece içimi rahatlatmak ve sözlükte işe yarar bişeyler bulunsun diye yazıyorum harddisc falan yanarsa anasını gibiym o harddisc in. bundan üç yıl önce tanıştım esrarla ilk kullandığım günü dün gibi hatırlıyorum devlet yurdunda yetkili bi abimiz fişek yada bong denilen şişeyi bana uzattığında merakımdan ötürü içtim diyebilirim. içtikten bir kaç dk. sonra muhabbete odaklanamama, yüz kaslarımda aşırı hassasiyet, gereksiz bir mutluluk patlaması... ilk etkileri bu oldu bende. kafamın güzel olduğunu inkar ettim etrafımdakilere amk (: daha sonra tanıştığım bi arkadaşım vasıtasıyla esrar tüketmeye başladım. o buluyordu ve ben onun evine gidip esrar içiyordum. muhabbet genelde esrar üzerineydi. zaten esrar içen insanlar genelde esrardan konuşmaya meyillidirler. bir süre sonra yani esrarı kendim temin etmeye başladığımda bu arkadaşımla çok sık görüşmez olduk. artık esrarı kendim bulup kendim içiyordum. ev arkadaşlarım arada sıra bana katılıyorlardı ama etrafım genelde bu takun inciğini boncuğunu bilen insanlarla dolmuştu. herneyse sonunda tek bi arkadaşla takılmaya başladım.7-8 ay onunla bu şekilde takıldıktan sonra nasıl başladı bilmiyorum bir şekilde kafamın içinde büyük olaylar cereyan etmeye başladı. Yani aslında normal olan şeyler bana sanki bir olay yaşıyormuşum gibi gelmeye başladı. Duyduğum şeylere olan hassasiyetim artmıştı. Burada limitless filmindeki adama olan şeylerden bahsetmiyorum saçma sapan şeylerdi ve ben bunların gerçek olduğunu düşünüyordum. Beynim sanki benden 10 kat daha hızlı çalışıyordu ama dediğim gibi saçma sapan şeylere çalışıyordu. Sürekli aşağılanma korkusu içindeydim. Birisi sanki özgüvenimi çekiyordu içimden ve inanın dostlarım özgüvensiz insan kalkıp işemeye gitmek için bile 2 kere düşünen insan halini alıyor. Her şeyin kötüye gideceğini düşünmek engellemez bir şeydi artık benim için. Nasıl oluyorduda yıllarca bunu kullanan insanlara bir şey olmuyordu ve ben bu hale gelebilmiştim bilemiyorum. Memlekete döndüğümde aileme herşeyi izah ettim. Beni başka bir şehirdeki(yani daha büyük bir şehirdeki) bir pgibiyatr profesörüne zütürdüler. Üç aşağı beş yukarı bu size anlattıklarımın aynısını adama anlattım. O da bana direk olanzapin etken maddesi içeren beyindeki pgibotik olayların olduğu bölümü etkileyen ve dopamin miktarını düşüren( dopamin düşüren diyorum çünkü herşeyi büyük bir mutluluk içinde kabul etmeye başlamıştım. yani aptallık seviyesinde bir mutluluktan bahsediyorum) bir ilaç yazdı bu ilacı günde iki tane olmak şartıyla kullanmamı söyledi. Bu ilaç uzun süreli kullanımlarda gerçek etkisini gösteren bir ilaçtı ve ben aşağı yukarı 5 ay sonunda bu kafamın içinde yarattığım sahte gerçekliklerden ve saçma sapan kurgulardan arınmıştım. Şimdi 9 aya yakın bir süredir kullanıyorum ve hayatımdan gayet memnunum. Siz siz olun esrarı kullandığınız zamanki etrafınızı çevreleyen şeylere yada insanlara dikkat edin. insanı bataklığa asıl sürükleyen esrar değil çevrenizdir. bunu deprem öldürmez binalar öldürür mantığıyla düşünün.