şizofreni hastalığı geçirdiğimi öğrendim

rezerved

reserved

vay yazık lan panpa inş. geçer. Harbiden kimse mi demedi panpa sen kimle konuşuyosun diye ?

Beyler bana mesaj atanlar olmuş hastalığımla ilgili, ama atmamişta olabilirsiniz. Sorulariniza anlatacaklarim bitince cevap vermek istiyorum. Devam ediyorum. Elif ortadan kaybolunca sosyal biri olduğumdan hemen arkadaş edindim. Çünkü Elifle ilgili ortada garip bir şeylerin döndüğünün farkındaydım, ama kimseye çaktırmıyordum. Erdem diye bir arkadaş edindim. Çok iyi niyetli bir çocuktur hala da arkadaşımdır , neyse. Git gide erdem benim en iyi arkadaşım olmaya başladı sonra garip bir şekilde Elifin varlığını bile unutmuştum.(Daha sonra yediğim elektro şok tedavileri bunları biraz da olsa düzeltti fakat o konuma gelene kadar, içimdeki yalnızlıkla arkadaş olmuş sonrasında ise seslerin ve uğultuların ötesinde belirtilerle karşılaşmaya başlamıştım.)

ilerleyen zamanlarda uyku tutmamaya başlamıştı, kimi zaman annem uyumam için bütün gece yanımda beklerdi. Neyse yanımda beklediği gecenin ertesi sabahı annem bana annemmiş gibi davranmıyor, o ilgili tavrından uzak aksine soğuk davranıyordu. Kahvaltımızı yaptıktan sonra anneme neden böyle davrandığını sordum, annem ise korkulu gözlerle bana bakıyordu. Ben ısrar edince anlattı ve işte o zamanlar gerçekten ürperdiğimi hissettim. Böyle bir şeyin gerçek olması ve sizi bulması, hayata tutunmanızı zorlaştırıyor. Uykusuzluktan gözlerinizin altı morarıyor. Saçınıza başınıza dikkat etmiyorsunuz ve yaşama amacımız olan inanç meseleleri.. neye inancağınızı bilmiyor, arkadaşlarınızdan dahası ailenizden şüpheleniyor, onların size sanki kendini izleyen bir sansarmışsınız gibi bakmasını korkulu gözlerle uzaktan uzaktan izliyor, kafanizda kuruyor, kuruyor, kuruyorsunuz. Neyse dediğim gibi, hastalığımı biraz anlamamın ve dahası korkmamın ilk günüydü o gün.

Dinlenmediğimi hissetmek en nefret ettiğim şeydir, kendimi yalniz hissederim ordaysanız bir şey söyleyin lutfen.

aslında biz yoğuz panpa,sen hangi yıldasın bilmiyorum ama gerçekte 2056,inci sözlük türkiye'nin kuzey batısını ele geçirdi ve bağımsızlığını ilan etti.
tabi bu kıyamet koptuktan sonra oldu. mikail ve lucifer'ın dövüşü bittiğinde dünya nüfusu 18 milyondu.şu an sağ kalanlar olarak kıyametlerinden kaçan şeytanları öldürüyoruz. eğer bu entry'yi görürsen uyan dostum, sana ihtiyacımız var.her yerde salgın hastalıklar var, tedavisi ise sadece sende bulunuyor. uzun zamandır uyuduğun için vücudun hastalıklara karşı bir bağışıklık kazanmış. uyanmalı ve bizi kurtarmalısın. çok geç olmadan

Yoğun ilaçlar kullanıyorum müdür kardeş hangi yılda olduğumuzu biliyorum:D

@49 panpa çok fazla supernatural izlemişsin ama iyi sardırmışsın panpa

reservado

hadi panpa ya

@50 ben ciddiyim adım rufus, uyan ve bul beni bul beni! baplantı çok zay

@49 şuku lan bin :D anlat panpa sen sardı devam

geçmiş olsun ciddiysen. ben de şizoafektifim. çok gibik

rezervvv

Arkadaşlar yaklaşık bir senedir yoktum biliyorum, yokluğum fark edildi mi merak etmiyor değilim. Tedavi için yatılı hastaneye kaldırıldım. Anlamazsınız ama söyliyim antipgibotik ilaçlar faydasını göstermeyince böyle olmak zorunda kaldık ama size mutlu bir haberim var hastalığımı büyük bir ölçüde atlattım. en son nerede kaldığıma şimdi baktım; fakat zihnimde büyük boşluklar var ve hastaneden ayrılalı çok olmadı. Bu yüzden ne ölçüde hikayemi paylaşmaya devam edebilirim bilmiyorum. Yinede sizleri çok özlemişim. Sizlerle bir şeyler paylaşmayı da. inşallah benimle iyi vakit geçirirsiniz.

bunu okuyan çocuk kör oldu

Neyse arkadaşlar dediğim gibi hatırladığım kadarıyla hikayeme devam edeceğim çünkü bunu içimde tutmak beni çok yalnız hissettiriyor. Hem doktorum bunun bana iyi geleceğini söyledi. Devam ediyim.

Uykularım sürekli bölünüyordu.. Gece 3de yataktan kalkıp kafamın içindeki uğultuyla kanepeden kanepeye geçtiğimi hatırlıyorum. işin garip yanı korkmazdım. Zekam bana hep yardımcı olurdu bunu iyi biliyorum. Korkmak aptallara göredir. Ama korkmak için bazen benimde mantıklı sebeplerim oluyordu. Annemin bana garip davranmaya başlaması, elifin okula birkaç gün gelmemesi beni hep huzursuz ediyordu. O zamanlar Müslüman değildim ve bunun için Allah'a bin tövbe ediyorum şimdilerde. Annem ve babamın beni bu yüzden hor gördüğünü düşünüyordum ve kendimi havalı hissediyordum. Aslında onların beni hor görmediğini benim için ne kadar çok uğraştıklarını anlayabiliyorum. Bu gerçekten çok zor bir şey. Allah kimseye göstermesin.

elif yok erdem yalan.

O gün okula geç kaldım, içeriye girdiğimde Elif tahtadaydı ve bana gülümsüyordu ki onun gülümseyişi aklımdan hiç çıkmaz. Sınıftaki herkesin ben içeriye girdiğimde sustuğunu hatırlıyorum, bana farklı gözle bakıyorlardı, sevip sayıyorlardı. O gün sınıfta bana gülümsemeyen tek insan öğretmenimizdi. Yeni tanıdığım bir adamdı ve tahtada Elifi azarlıyordu. Elif geç kalmıştı demekki sıra bana gelecekti. Yine de ben bunu düşünmüyordum. O an uzun zamandır hasret kaldığım; onu görmeyince ağrılarımın başladığı insan karşımda başkası tarafından azar yiyordu. Çok sinirlendim. Sınıftaki herkes bize gülümsüyordu. Çok garipti, bu arkadaşlık değil böyle bir şeyi hayatta kaldıramam. Elifi korumak için öğretmene bağırmak zorunda kalmıştım. Soluma baktığımda bütün sınıf üzgün bakıyordu. Bu nasıl bir sınıftı böyle? Bu gerçek bir sınıf mıydı? Benim yarattığım bir dünyaydı bunu çook sonra anladım..