şizofreni hastalığı geçirdiğimi öğrendim

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

O gün öyle geçti ben ise kendimi avutuyordum, strese bağlıyordum. Böyle şeylerin bu yaşlarda olabileceğini de bir yerlerde okumuştum, kendi kendime teselli ediyordum. Sabah erken kalkmıştım. Kalktığımda başım ağrımıyordu. Biraz daha rahatlamış gibiydim. Babam yanıma geldi ve eşyalarımın neden sırılsıklam olduğunu sordu. Biraz dışarıda ıslanmak istediğimi söyledim. Babamın o sırada bana nasıl garip garip baktığını fark edebiliyordum. Hatta anlayamadığım bir meydan okuyuş vardı. Sanki beni dövmek istiyordu. Eli arkasında olduğundan bıçak yada kesici alet taşıyabileceğini düşündüm. Bugünlerde bana çok soğuk davranıyordu çünkü, nedense beni öldürmek ister gibi bir hali vardı. Yine de bu olaylar benim için bir yıl sonra kadar hiçbir şey denecek kadar önemsiz olmaya başladı. Ne ses görmek ne babamın beni öldürmek istediğini düşünmem, yaşadığım ikilemler ve beynimin içindeki diğer insanlar kadar etkileyememişti beni.

reklam alınır
--reklam--

--reklam--

rezerve

reserve

devam et panpa

Okul başlamıştı ama ilk gün çok sıcaktı nedense kavurucu derecedeydi. Ben o gün gömlekle gitmiş, kravatımı falan çıkarmıştım. Neden bilmem o hafta hastalıktan gidememiştim, babam okuldan izin almak zorunda kalmıştı. Hastalığım geçince diğer hafta sınıfıma gittim ve içeriye girdim. En ön sırada bir kız oturuyordu, sapsarı saçları masmavi gözleri vardı, ilk defa aşık olmaya başladığımı anlamıştım. Tam bir dalgınlık abidesi olsam da o ilk sırada oturan kızın güzelliği dikkatimi çekmeye yetmişti. Herkes sınıfa yeni gelmişim gibi beni izliyordu, böyle şeylerin şizofreninin ilk belirtileri olduğunu bilmiyordum o zamanlar, gerçi daha sonra anlasam bile bunu kimseye söyleyememiştim. Şimdiki gibi değildim tabi o zamanlar daha karamsardım ve ufacık şeyleri bile kafama takacak kadar hastaydım. Kızın yanına oturduğum gibi ona saatini sordum. O bütün nezaketiyle cevap vermişti. Hayatımda duyduğum en güzel cevaptı diyebilirim. Her şey ama her şey o kadar güzel başlamıştı ki. Sınıftaki herkes bana gülümseyerek bakıyordu. Ne olduğunu anlayamadım garip bir ilgi akımı başlamıştı. Ben ise okulun bitiş saatini bekler gibi sürekli saati soruyordum. Yine de sanki espri yapmışım gibi bana gülümseyerek bakarlardı. Ben ise her gördüğüm arkadaşıma saatin kaç olduğunu; sorar, sorar, sorardım.

beyler biraz başım ağrıdı, size uygunsa biraz mola vermek istiyorum.

tamam reis, burda bekliyoruz, ben beğendim güzel gidiyo hikayen

geldim beyler beş on dakika sonra devam edeceğim. eğer sorularınız olursa bu konuda bilgi de verebilirim merak edenlere. şimdi geliyorum.

Devam ediyorum arkadaşlar. ilk günler sadece yanımda oturan sarı saçlı kızla konuşurduk ismi Elif'ti. Çekingen değildik birbirimize karşı ben her şeyimi ona anlatırdım o da bana her şeyini anlatırdı. O gün öğle yemeği için yemekhaneye indik, yoldan geçerken herkes bize bakıyordu, kıskandıklarını da hissedebiliyordum. Neyse ki aldırış etmeyecek kadar hoşgörülü bir insanımdır. Elifle yemeğimizi aldık ve yerimize geçtik, o sıra yan masadaki çocuk yemeğimize bakıyordu, gözlerindeki o kıskançlık duygusunu hemen fark edebildim. ilk önce aldırış etmesem de daha sonra bakışları daha da fevrileşmeye başladı ve daha da. Yine aldırış etmesem de sonrasında masamıza laf atmaya başladı, bu sefer herkesin içinde çocuğa bağırıp çağırdım, azarladım. Fakat kimse bir şey demedi herkes yemeğini yemeye devam ediyordu.

reserved

Daha sonraki gün çocuk geldi ve benden özür diledi. Sadece özür dilerim dedi bende başımı salladım. Herkesin mağrur tavırlarımdan hoşlandığının farkındaydım. Elif bana iyi gelmeye başladığından beri başımın ağrısı ve başımın içindeki uğultular da gitmişti. Yine de garip bir şeyler hissediyordum. Bu kadar iyi davranmalarının bir sebebi olması gerekirdi. Bana karşı çok nazik ve saygılıydılar, bu kadar olması gerekmiyordu. Yani çok mutluydum ta ki o güne kadar, Elif sınıfa gelmeyince bütün bu her şeyden şüphelenmem gerekirdi.

reserved

Ertesi gün sınıfa geç geldim, yine güzel bir güne başlamak için hareket ediyordum. Fakat gözümden kaçmadı hemencecik Elifin o gün gelmediğini fark ettim. Normalde sadece Elifle konuşurdum, bir tek onu tanırdım, ama şimdi o yoktu. Bütün gün kimseyle konuşmadım. Kimseye bakmadım. O günüm çok sıkıcı geçti. Bu kadarla kalmadı Elif bütün bir hafta boyunca gelmemişti. Elif olmayınca ben hırçın biri olup çıkmıştım. O eski baş ağrım, kafamdaki uğultular da geri gelmişti. Bununla kalmamış Elif'in halüsinasyonlarını da görmeye başladım. Bir halüsinasyonun halüsinasyonunu gördüğümü o zamanlar bilmiyordum.

Beyler geçer zannettim ama baş ağrım geçmedi, çok özür diliyorum gerçekten. Biraz dinleneceğim oruçta tutuyorum. Akşama döneceğim.

olum okulda olmayan biriyle konuşurken kimse sana amk liselisi ne diyon sen? demedi mi?

reserved

vay karşim durumun çok zormuş, allah yardım etsin

reserved sonra okurum