-
1.
-3Beyler orada olduğunuzun farkındayım beni bir şekilde dinlediğinizin. Bazılarınız beni tanıyordu fakat bundan haberi yoktu benim gibi. Bunalım içerisindeyim, ne yapacağımı bilemiyorum. Rahatlamak umuduyla size anlatmaya başlayacağım fakat anlatmazdan önce size hala daha gençlik çağında bir liseli olduğumu hatırlatmak istiyorum. Çok zor şeyler geçirdim, doktordan doktora gezip durduk. Türkiye'de şizofren olmanın bulgularının yavaş yavaş geçtiğini söyleyebilirim, yani öyle hemen anlaşılmıyor. Fakat size bulunana kadar her türlü badireyi geçirdiğimi alınganlık, yanılsama dahil her şey hala daha oluyor bazı özel ilaçlar kullanıyorum isteyen olursa isimlerini verebilirim. Ben başlayayım siz dinlersiniz. yada okursunuz işte.
Anadolu lisesine giden gayet çalışkan bir çocuktum, ailem tarafından saygılı olarak yetiştirildim, saygılı olmam yüzünden bütün kızların bana ilgisi vardı, sürekli takip ediyorlardı. Yürürken gözümün içine baka baka geçiyorlardı. ilkokulda da lisede de bütün öğretmenlerim benim üzerime titriyordu. Herkes tarafından da seviliyordum. Ya da ben öyle zannediyordum.
-
2.
0nerdee unuttun beynini acabaaaa
ahhh neredeeee vah neredeee -
3.
0beyler başlık var ama ne entry var ne entry nick. görünmüyo aq
- 4.
-
5.
0bi dinleyelim bakalım. şizofreni dedin ilgimi çekti.
-
6.
-1Yaklaşık üç sene önceydi, dışarıdan şarıl şarıl yağmur sesi geliyordu. Bende yağmur sesini severim hala; sanki beni başka yerlere zütürür, düşüncelere daldırır. Her neyse başımı pencereye koymuş yağmur damlaların su birikintilerini nasıl dalgalandırdığını izliyordum. Yalnız olmayı severdim, kafamı dinlemek beni rahatlatan tek şeydi ama şu sıralar hastalığım ilerlediğinden pek kafamı dinleyecek konumda olamıyorum. Belki yakınlarında olanlar bilirler bu hastalıkta her şey gerçek gibidir sahteyle ayıramazsınız. Kendi gücünüzle ayırmaya çalışsanız bile yine de o vardır ve gerçekten acı çekersiniz.
-
7.
0sana öyle geliyodur bu devirde kim napsın saygılıyı paralının peşinde kızlar
-
8.
03 yıldır amatem ve pskolojik destek alıyorum, uyuşturucu bağımlılığı yüzünden şizofrenik oldum
-
9.
-1Bayağı ilgi görmesi çok hoşuma gitti, daha hızlı yazacağıma emin olabilirsiniz.
-
10.
0rezörvıd yaz panpa okuyacam
-
11.
0tyler durden gibimisin panpa
-
12.
-1her neyse okulların açılmasına çok az vardı, ben daha yeni liseye başlayacaktım. Çok başarılı bir öğrenciydim fakat sbs soruları o kadar kolaydı ki ben bir aldatmaca olduğunu düşünüp özellikle fen soruları üzerinde bir hayli dururdum. Nihayetinde (şehir ismi vermiyim) bir anadolu lisesi kazandım. Bütün arkadaşlarım benden fen lisesine gitmemi bekliyordu, öğretmenlerim ve ailem ne kadar zeki olduğumu görüyor sürekli yanımda duruyorlardı. Bu kadar fazla ilgiden sıkılmıştım, ders bile çalışmak istemiyordum zaten yeni ergenliğe girmenin de etkisiyle pek kafamı toparlayamıyordum. Hala daha fen lisesini kazanamamayı bu etkenlere bağlıyorum.
-
13.
0biri özet geçsin amk
-
14.
0bende şizofrenim hafiften. arkamda biri mi var? camdan biri mi bakıyor? kaç göz beni izliyor? zil mi çaldı? olaylar olaylar...
-
15.
-1işte o günler arada bir pencereden dışarıyı izlerdim. Kendi kendime düşünürdüm, liseye başlamanın verdiği stresle de başım eskisinden daha fazla ağrırdı. Beynimin içinde sürekli uğultular işitirdim.O gün her zamankinden fazla başım ağrıyordu. Alnımı biraz ovaladım belki geçer diye düşündüm ama iyice şiddetlendi. Bu sefer kafamın içindeki uğultular benimle konuşurmuş gibi hissetmeye başladım. Yine de bu beni paranoyak yapmazdı hatta hoşuma bile giderdi. Arkadaşlarımın zekalarını yadırgadığımdan onlarla konuşmak yerine kendimle konuşmak daha cazip geliyordu. Önceleri korkuyordum bu durumdan yani ilk zamanlar fakat anneme babama hiçbir şey söylemiyordum. Zaten beni her zaman garip bulurlar ve bu yanımı çok severler.
-
16.
0ya tutarsa
-
17.
0yazsana pic
-
18.
0rezerved
-
19.
-1Neyse o gün en lanet ettiğim gündü diyebilirim. Pencereden dışarıya bakarken anlayamadığım bir ses kafamın içinde yer buldu. Sesin geldiği yere bakmak istedim ve etrafımı daha sonra ise pencerenin aşağısını ve ilerideki rüzgardan sallanan ağaçların aralarını yokladım. Ses bulanıktı ve belirgin değildi, nereden geldiğini bulmak ise çok güçtü. Daha sonra tekrar yerime döndüm ki ses bir daha bu sefer daha şiddetli bir biçimde geldi. Sanki adımı duyuyor gibiydim ve emin olun arkadaşlar hiç yokken adınızın kafanızın içinde bir virüs gibi yayılması pekte hoş bir şey değildir. Neyse ilk beş on dakika kadar sesi duymadım bu sırada irkilmiş ve yatağın başına sinip dizlerimi ağzıma kadar çekmiştim. Daha sonra ise ses birden ve bu sefer sürekli bir biçimde kafamın içinde dalgalandı, bana hakaret ediyor gibiydiler. Korkunun yanında garip bir merak ve sinirde vardı. Bunun etkisinden kurtulmak için kendimi şakır şakır yağan yağmurun altına bıraktım ve belkide on beş yirmi dakika hiçbir amacım olmadan koştum.
-
20.
0gün geçmiyorki...