/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 1.
    +23 -13
    Günlük işlerimi bitirip hastaneden çıkmaya hazırlanırken telefon çaldı. Arayan okuduğum üniversitenin sevilen profesörlerinden Sarah Seligman'dı. Normalde pek fazla aramaz, yüz yüze görüşmek isterdi, herhalde yine sıkıcı bir konferansa katılmamı isteyecekti.

    "Alo, Bayan Seligman?"

    " Oh, William sesini duymak ne güzel"

    "Sizin de öyle"

    "Müsait misin?"

    "Tâbi, müsaitim sorun ne?"

    Elime aldığım paltomu tekrar asarak koltuğa oturdum.

    "Fazla vaktini almayacağım direkt konuya gireyim"

    "Sizi dinliyorum"

    "Bir hasta var, adı Kate Gardner yaklaşık üç pgibiyatriste yönlendirdim fakat hepsi tedaviyi yarım bıraktı. Son çare olarak seni düşündüm, ne dersin?"

    "Enterasan, neden yarım bıraktıklarını sordunuz mu peki?"

    "Sordum fakat net cevaplar alamadım. Hepsinin ortak görüşü hastanın çok inatçı olması"

    Bir sessizlik oluştu. Bu hafta tatil planlarım vardı ama hastayı da merak ettim. Sonunda, neden yaptığımı bilmiyorum ancak kabul ettim. Telefonu kapatıp paltomu giydim ve hastaneden çıktım. Kate Gardner eve gidene kadar aklımdan çıkmadı. Evime varınca bir kahve yapıp bilgisayarın başına geçtim. Google'da Kate'i arattım fakat herhangi bir sonuç bulamadım.

    Bilgisayara dalıp gitmişken gelen telefonla irkildim.

    "Alo, William seans ayarlayabildin mi?"

    Hal hatır bile sormadan bana bu soruyu yöneltti. Neden bu kadar acele ettiğini merak etmeye başladım.

    "Ayarladım ayarlamasına da neden bu kadar tedirgin ve aceleci olduğunuzu sorabilir miyim?"

    "Vakit nakittir William, ne kadar çabuk o kadar iyi."

    "Tabi haklısınız da ned... "

    Sözümü keserek;

    "Peki saat kaçta gelsin?" diye sordu.

    Onu hiç böyle aceleci görmemiştim. Fazla üzerinde durmadım.

    "On buçuk, tabi uyarsa."

    "Tabi, tabi uyar. Kate ile görüşeceğim, iyi geceler."

    Bilgisayarı kapatıp uyumaya hazırlandım. Kate'i aklımdan atarak yatağa girdim. Yarın dolu bir gün olacak gibiydi...
    ···
  1. 2.
    -1
    Çok uzun panpa okuyamadım
    ···
    1. 1.
      0
      helal et panpa
      gerçek bir şizofrenin anlattıklarını hikayeye çevirmiş
      ···
    2. 2.
      0
      Tedavi etmemiş ama, teşhis koymuş sadece.
      ···
  2. 3.
    +6
    slm ben hayali gibicin
    ···
  3. 4.
    0
    gibtir git
    ···
  4. 5.
    +1
    merak ettim la yaz
    ···
  5. 6.
    0
    Cok uzun eksi
    ···
  6. 7.
    0
    özet geç pampa
    ···
  7. 8.
    0
    Reserved ilgimi çekti
    ···
  8. 9.
    0
    Bekliyoruz
    ···
  9. 10.
    +6 -1
    Sabah çalar saatin gürültülü sesiyle uyandım. Üstüme açık mavi bir gömlek ve siyah bir ceket giydikten sonra paltomu aldım ve hastaneye gitmek üzere arabama bindim. Yaklaşık on beş dakika içerisinde hastaneye vardım. Odamın başında yüzü duvara dönük mavi elbiseli bir kadın duruyordu.

    "Yardımcı olabilir miyim?"

    Bir süre öyle dikildikten sonra yüzünü bana döndü;

    "Beni hasta olarak gördüğün sürece hayır."

    Sarışın, yeşil gözlü, güzel ve giysilerinden anlaşılacağı üzere iyi bir gelire sahip bir kadına benziyordu.

    "Öyle gördüğümü de nereden çıkardınız? Sizi tanımıyorum bile."

    "Pekala öyleyse, ben Kate Gardner. Bayan Seligman bahsetmiş olmalı.
    Sizde Pgibiyatri Doktoru William Dytlon olmalısınız."

    "Seans vaktiniz on buçukdaydı, saat daha dokuz bile olmadı."

    "Canım bu saatte gelmek istedi."

    "Bu hastanenin bazı kuralları var ve sizin canınızın istediği gibi esnetilemiyor maalesef."

    "Kurallar yıkılmak için vardır. Öyle değil mi?"

    Üç meslektaşımın neden tedaviyi yarım bıraktığını anlamaya başladım. Kız tam bir baş belasına benziyordu. Umursamaz bir tavırla odama girdim.

    "içeri gelin. Sizi akşama kadar bekleyemem."
    ···
    1. 1.
      0
      Seligman ne la aşiret filan mı
      ···
  10. 11.
    +2
    Rez çok seviyom bu tarz hikayeleri
    ···
  11. 12.
    0
    Rezervasyon
    ···
  12. 13.
    0
    Rezervasyon
    ···
  13. 14.
    0
    Rizörved
    ···
  14. 15.
    +1
    Hikayenin sonunu söylüyorum beyler:
    Yazar sihirli yannanını çıkartır ve kadını çatur çutur giber, kadın acaba genemi hayal görüyorum lanet olsun şizofrenim gene ele geçirdi beni, mükemmel gibiyorsun sen gerçek olamazsın der yazar yannanını kızın ağzına yüzüne vurur ve şimdi inandınmı gerçek olduğuma der kız sihirli yannan sayesinde iyileşir fakat bu sefer azgın bir sex makinesine dönüşür
    ···
  15. 16.
    0
    Kız içeri girdi ve kapıyı kapattı oturun lütfen oturmak istemiyorum ama diye karşılık verdi kız pekhala oturmayın ama neden oturmak istemiyorsunuz kız güldü ve dedi ki çünkü ananı gibtim zaa xd odaya birden 2 zenci daldı ve adamı gibmeye başladılar adam gibişten çok etkilendi ve oda şizofren oldu son
    ···
  16. 17.
    +8
    Biraz daha bekledikten sonra odadaki tekli koltuğa oturdu. Bir bardak su içtikten sonra ben de karşısına oturdum. Bir süre hiç konuşmadan oturduk.

    "Sessiz kaldığınız her dakika seans saatinizden gidiyor. Bana sorununuzu anlatın lütfen."

    "En baştan söyleyeyim, anlatacağım şeyler hastalık falan değil tamamen gerçek."

    "Evet evet, her hastam bunu der zaten." diye mırıldandım.

    "Neyse merak etmeyin, anlattıklarım bitince hepsine inanacaksınız zaten."

    "O halde anlatın."

    "Siz sorun ben cevap vereyim."

    "Pekala, duyduğun iç sesleri ve gördüğün kişileri tarif eder misin? Günlük hayatında onlarla nasıl etkileşime giriyorsun?"

    Bir noktaya dalmış, dediklerimi duymamıştı bile.

    "Bayan Gardner beni dinlemiyor musunuz?"

    "Ha, efendim dalmışım kusura bakmayın sorunuzu tekrar alabilir miyim?"

    "Duyduğun iç sesleri ve gördüğün kişileri tarif etmeni ve günlük hayatında onlarla nasıl etkileşime geçtiğinizi sordum"

    "Duyduğum iç sesler benim içimde yaşıyor. Tek bedende yaşayan farklı insanlar gibiler. Ben de bedene sahip olan kişiyim. Bir şey söylediğimde ya da yaptığımda bu kişiler hemen yorum yapıyor fakat bedenin sahibi ben olduğum için bunu sessiz ve saygılı bir biçimde yapıyorlar. Boşluk ve Küçük adında iki kız var. Bir de şeytan adını verdiğim biri var. Onun için erkek diyebilirim ama insan gibi görünmediği ve insan gibi davranmadığı için onu tek bir kişiymiş gibi tanımlayamam. Şeytan'ı hem görüyor hem de duyuyorum baş etmesi en zor olan da o zaten. Onu görmezden geldiğim zaman çığlık atıyor. Bunun için bazı geceler onla konuşuyorum"

    Anlattığı şeyler ilgimi çekmişti.

    "Peki bu üç kişiyi ne zaman görmeye başladın?"...
    ···
    1. 1.
      +1
      Ulan ben bunu youtube de gördüm ama guzel konu okicam
      ···
  17. 18.
    0
    Rezervasyon
    ···
  18. 19.
    0
    Eoozozososoeoa
    ···
  19. 20.
    0
    Rez babuş
    ···