o hafta öyle geçti ve sonunda beklenen gün gün gelmişti. aras müdürün odasında sayamıycağım kadar belge imzalamıştı ve prosedürleri dinlemiştik. sonra doktorun arabasına binip yola çıktık. geldiğimizde şok olmuştum ve arasa benimde evimin karşı binada olduğu söyledim. gülümseyip demek komşuyuz dedi. doktor bizi eve getirdikten sonra vaktinin bu kadar olduğunu gitmesi gerektiğini söyledi. numaram sende var aras diyip ayrıldı. arasa dönüp senin telefon mu vardı dedim. eee tabi bana ulaşabilmeleri gerek herzaman dedi. ee benimde ulaşabilmem gerek dedim. zaten komşuyuz dedi. araas uzatmaa ver şu telini diyip telefonunu elinden aldım. kendimi kaydedip çaldırdım kendime de kaydettim. apartmanın içi ve içi neredeyse benimkiyle aynıydı. heralde tek fark apartman rengimizdi. salona geçtik tüm eşyaların üstü örtülüydü. birden aklıma geldi ve yatak odasına koşturdum. tahmin ettiğim gibi benim evim üçündü kattaydı onunki 4. kattaydı benim yatak odamı görüyordu. yanıma gelip ne oldu diye sordu. bak orası benim odam dedim. güldü ve birbirimize sandığımızdan daha yakın olacağız demek dedii. bende fazlasıyla memnunum bu durumdan diyip güldüm. neyse sevinmeyi bırakıp şu evi temizleyelim ben evime gidip temizlik malzemeleri alayım üstümü değişeyim geliyim dedim. tamam bekliyorum dedi. evime geldim ve ilk yatak odama gidip üstümü değiştiricektim bi an karşı apartmanda arasın olduğu aklıma geldi ve açık olan perdemi kapattım, camda bana bakıp güldü. sonra paspas kova bez alıp dışarı çıktım. kapıyı çaldım ve kapıyı açıp ordan röntgenci gibi mi görünüyorum dedi. ımm hayır ama erkeksin sonuçta dedim. tamam diyip anlayışla başını salladı. sonra beraber alışveriş listesi oluşturduk. tüm evi temizledik eşyaları topladık ev hazır gibiydi. mutfağa geçtik ama çok yorulmuştu. burası temiz gibi dedi. olmaz öyle şey dedim. bi bezle ocağı sildim beyaz eşyaların tozunu aldım sonra saldalye alıp tezgahın üstüne çıktım. sen napıyon lan orda dedi. tozunu alıyorum işte dolapların dedim. ses gelmeyince arkam dönük dolapları silmeye devam ettim. bir süre sonra belimden tutup beni kucakladığı gibi yere indirdi. heey bunu neden yaptın dedim ve çok utanmıştım. sen masayı hallet ben silerim dolapları dedi. sonunda bütün evi temizlemiştik. kurt gibi acıkmıştık. hemen bana gidip yemek yiyelim sonra hava kararmadan alışverişe çıkalım dedim. eve geçtik keyfine bak deyip mutfağa gittim ve hazır olan pizzayı fırına koydum meyve suyu da çıkardım masaya koydum. içeri gittiğimde kitaplığımı inceliyordu. zevklerimiz benziyor dedi. güldüm ve istediği kitabı alabileceğini söyledim. pizza kokusu geliyordu hadi olmuştur diyip masaya çağırdım. yemeğimizi yiyip alışverişe çıktık. tüm eşyaları ben seçmiştim eve geldik birşey demeden banyoya gidip aldığımız kıyafetleri makineye attım. ampulleri taktık, tabakları yerleştirdik gitmeden yıkadığım perdeleri astım ev tamamdı. yanıma gelip çok teşekkür ederim sen olmasan hiçbir şey yapamazdım dedi. lafımı olur dedim kapıyı açıcakken bileğimden tuttu ve beni kendine çekip sarıldı. utangaçlığı bırakıp bende ona sarıldım. yanağıma bir öpücük kondurdu. yüzüne bakmadan evden çıktım evime geldim ve direk pijamalarımı giyip yatağa attım kendimi. onu düşünmekten alıkoyamıyordum kendimi galiba onu seviyordum. acaba o da beni seviyormuydu ? bana yakın davranıyordu ama ikisi farklı şeylerdi.

birçok gelişme kaydetmiştim. konuşamadığım hastalarla bile konuşmuştum. hafta sonu olmuştu normalde haftasonu gitme zorunluluğum yokru ama sen oraya anlatamıycağım şekilde bağlanmıştım. siyah dar pantalon üstüme ince sarı bir gömlek altıma sarı botlarımı üstüme de deri ceketimi alıp evden çıktım ve hastaneye gittm. yemekhane bölümü doluydu hastalar gözetmenleriyle beraber yemek yiyordu. aras tabi tek başına masada oturmuş yiyordu yemeğini. yanında o küçük kızı görememiştim şaşırmıştım. sonra gidip masasına oturdum küçük kız nerede? bugun geleceğimi bilmiyormu beni beklemeden mi yedii bıcırık yoksa diyip bi gülüş attım. hiç tepki vermedi yüzünde mimik bile oynamamıştı. Adı elif onun, dün çok ağır bir kriz geçirdi doktor engel olmasaydı aşağıya kapatacaklardı onu dedi. Aşağı ? diyip suratına baktım. aşağısı en ağır hastaların tutulduğu özel yerdir. yemeğini tuvaletini banyosunu tek başına yapamaz. şaşırmıştım elif gayet normal duruyordu, napmıştı ki diye sordum. elifle beraber matematik problemi çözüyorduk doktor bunun ona iyi geldiğini söylemişti. problemleri çözerken bi anda hayali arkadaşıyla kavga etmeye başladı ve sen yaşamayı haketmiyorsun diyio kalemi kendine sapladı. aşağı bölüme kendine zarar verenler girer diyede açıkladı. o zaman bugün doktorla konuşamam diyip kalkıyordum ki kolumdan tuttu. noldu der gibi suratına baktım. benim konuşmaya ihtiyacım var, burdan çıkmama az kalmışken tekrar birşey olmasını istemiyorum. bana güç veriyorsun birazcık burda kal dedi. odasına çıkmayı teklif ettim ve tamam dedi. odasına geçtik dizlerini karnına doğru çekmiş susmuş yere bakıyordu. bu kadar suskun olmana alışık değilim dedim. sen de konuşmuyorsun ki dedi. aslında özel hayatımızdan hastalara bahsetmemiz yasaktı, ama onu istisna tutuyordum çünkü. ona dönüp buraya gelmeyi aslında hiç istememiştim aslında bu tez ödevini de istememiştim ama bölüm başkanı red edilmiycek bi fırsat vermişti bana, aslında sen garip birisin yani beni buraya çekiyorsun dedim. gözlerinde ışıldama olmuştu ve ' birdaha gelmezsin diye korkuyorum dedi. gülümsedim ve omzuna vurup sen burdayken gelmemek mümkün mü dedim. ayrıca zaten benim pek arkadaşım yoktur genelde buna izin vermem sen benim istisnam oluyorsun bayım diye ekledim. peki ya burdan çıkarsam, yine arkadaşın olarak kalıcakmıyım diye sordu.