şimdi size güzel bir uydurmasyon hikaye

bir mîrac gecesi peygamber efendimiz (s.a.v.) allâhû teâlâ'nın (c.c.) huzûrunda iken

- yâ rabbim! benim bir amcam var, ebû leheb diye, belki tanırsın. ayıptır söylemesi elleri inanılmaz terliyor. onunla her el sıkıştığımda midem kalkıyor. bu soruna bir çare bulabilir misin ricâ etsem?

diye sormuş. canâb-ı allâh (c.c.) hazretleri ise:

- tabii ki yâ habîbîm. onunla el sıkışmadan evvel içinden 3 defa tebbet sûresinin ilk ayetini oku, bak göreceksin nasıl düzeliyor,

diye cevap vermiş. peygamberimiz (s.a.v.)

- tebbet sûresi hangisiydi yâ rabbim? diye sormuş.

allâhû teâlâ (c.c.)

- yâ ben sana onu indirmemiş miydim? diye şaşırmış.

peygamber efendimiz (s.a.v.) ise

- yâ indirmiştin ama ben daha ezberleyemedim. 600 sayfa oldu, insâf et, diye çıkışmış.

allâhu teâlâ hazretleri (c.c.)

- tamam ben cebrâîl'e söyleyeyim sana tekrar şeyapsın, diye cevap vermiş.

bu da mı tesadüf?

tamam anlattın yeter. artık ben de hikaye yazdım falan diyebilirsin; ama gerek yok devam etmene.

Ben okumam ama sen yine de yaz.

bir gün belediyeye iş müracatında bulunmak için yola çıktım. sağa sola bakınıyordum. biraz da uykuluydum. derken bir kadın gördüm gözleri ağlamaktan kan çanak olmuş sümüğü seline karışmıştı.(selin kız ismi değil). derken kadın birden çemkire çemkire haykırmaya başladı. şimdi ben ne yapacağım nerelere gideceğim diye.
üzülme dedim neyin var?
-bir şeyim yok derken kırık ön dişinin arasından yüzüme tükürdü. bastım şalakayı ağzına. beğenirseniz devamı gelecek.