şimdi kendimi öldürdüm varsayalım

cesedimi ise bir necrofili buldu. e ben daha mezarda değilim. bu necrofilinin kadın olduğunu da varsayıyorum. bu kadın öldükten sonra benimle işini gördü. ben de ruh olarak mezara girene kadar bedenimi izliyorum. karı güzel bir şeyse şayet. benimle olduğu anda ruhum azdı, azgın ruhla ne yapmalı. ve tam o sırada ölmediğimi fark ettim öldüm sanıp ruhumu kandırdım yani ruhum bedenime geri döndü astral bir döngü içersinde karı üstümdeyken dirildim. karı korkudan öldü. o sırada içeriye karım girdi, intihar ettim sanıp. beni ölü karıyı giberken yakaladı. ama gibmiyodum necrofili olan o. sonra karım etik ahlaki yargıları bir kenara bırakıp azgınlığını gizlemeden benimle sevişti. öldü sandığımız karı da dirildi. çünkü karım ölüyü diriltecek cinsten güzeldir.

http://www.youtube.com/wa...4MDA&feature=youtu.be

sonra bu dirilen kadınla karım beni bırakıp birbirlerine girdiler diyelim. ben de o odayı terk ettim. odadan çıktıktan sonra tekrar aynı odaya yeninden girdim. nasıl girdiğimi ve bu taku nasıl becerdiğimi de bilmiyorum diyelim. sonra yerde ölü yatan bedenimin üzerinde grup yapan bir necrofili ve güzeller güzeli karımı gördüm. tekrar öldüğümü ve hiç dirilmediğimi anladım.

ama hikaye boşluklarla dolu, karım odaya nasıl girdi? veya onunla nasıl seviştim bunları bilmiyorum bildiğim şey öldüğümdü artık ondan da emin değilim bu ruh hali bozukluğunu ruhuma çıplak gözle bakarak anlayabiliyorum.

bir anlık 31 çekmek istedim diyelim engin fantezilerim ruhumla 31 çekmek konusunda kısmen başarılıydı ama nesnel olarak kelimenin tam manasıyla bunu hiç denememiştim acaba attırınca ne olacak merak etmekteydim. ve 2 lezbiyeni izleyerek 31 çektim daha sonra attırdığımda bedenimin boşaldığını gördüm.

bu imkansız ölen adam boşalamaz demek ki hala ölmemişim. odadan bir de ruhumla çıkış yaptım. sonra bedenime tekrar döndüğümü fark ettim ama odadan çıkış kapısıyıla giriş kapıları farklı giriş kapısı diğer odanın çıkış kapısıyla aynı. ve ben intihar ettiğim bedenime geri döndüğüm odadayım giriş kapısını kapatmadım. karımdan ve necrofili karıdan 2şer tane görebiliyorum artık.

çıktığım ve 2.kez öldüğümü fark ettiğim 2.odanın çıkış kapısıyla intihar edip bedenime geri döndüğüm 1.odanın giriş kapısını aralık bırakarak olayı çözmeye çalışyorum. orada ölü burada diri bunun mümkün olmaması gerekir. hatta evimizde aynı odadan 2 tane de olmaması gerekir.

hem yaşıyor hem ölüyor gibişi içerisindeyim. karımdan 2 tane güzel necrodan da 2 tane var artık tek yapmam gereken o odadakileri bu odaya getirebilmek belki o zaman paradoksu kırabilir ve ya ölü ya diri olarak olayı bir neticeye bağlayabilirim.

ya da olayı en baştan bir daha yaşamak istedim döngüdeyim ya en başa alabilirim sonuçta özgür bir beden ve ruhum aynı anda hem astral hem de normal bedene sahibim bir duvar ve bir kapı sağlıyor bu perdeyi kıralım öyleyse o duvarı.

tekrar elimde silah çenemin tam altına dayadım ama bu sefer öldükten sonra müthiş bir karının odaya gireceğini biliyorum bu yüzden biraz bekliyorum ve odaya o ciksi karı yerine babannem geliyor. işte bu bütün zinciri bozuyor. yoksa öldükten sonra babannemin içindeki ruh güzelliğini falan mı gördüm diyorum. öteki hikaye daha mantıksızdı çünkü. yabancı bir karının benim yatak odamda ne işi var?

önce babanneme sıkıyorum ölüyor. sonra dolabın içine saklanıyorum, ve yakışıklı bir biscolata erkeği gelip babannemin cesedini oracıkta gibiyor. sonra babannem diriliyor erkek ölüyor o sırada odaya dedem giriyor. erkek diriliyor dedemle erkek sevişmeye başlıyor. benim hikayemin babanneme yansımış paralel versiyonu. peki babannem kapıdan çıkınca ne olacak?

o da acaba ruha falan dönüşecek mi öbür oda yansımasında? babannem odayı terk ediyor ve ben de saklandığım yerden çıkıp dedemle erkeği oracıkta öldürüyorum. bir dakika sanırım işi bu sefer çözdüm gibi.

babannemin ardından odadan çıkıyorum ve koridor koridorun sonunda salona varıyorum normal ev. ve evde kimse yok, dolaba gidip bir bira açıyorum. sonra hollandadan gelen gizemli ottan iki kapak alıp kendimden geçiyorum ve sonra tekrar odaya döndüğümde ölülerin kaybolduğunu görüyorum.

kafama sıkıyorum ve ölüyorum sonrasında ruhum kenara geçiyor ve olanları izliyorum. diğer ruhlarda burada dedem ve erkek. olayın farkında bile değiller. babannem ise hala geçişleri sürdürmekte. sonra olayı yeniden en başa alıyorum. silah ve ben.

bu sefer kafama sıkmak için içeriye tam birisinin gireceği vakitte sıkmayı deniyorum ve kapı kulpu hareketlenir hareketlenmez ruhumu teslim ediyorum. daha sonra kapı kulpu öylece kalıyor biraz sonra babannemin silah sesinden korkup öldüğünü anlıyorum kulp biraz daha aşşağı inip kap yarım aralanıyor ve artık kapı olayını çözüyorum.

sonunda ölebildim şükür.

ama iş burada bitmiyor tabiki de beni buradan alacaklar ve mezara zütürecekler dedem ve abim sesi duymuş olmalılar ki koşarak geliyorlar önce kapıdaki babannemi sonra da beni görüyorlar biraz şaşırıyor abim sonra masadaki silahla dedemi vuruyor. nedenini bilmiyorum sonra da çıkıp gidiyor oç.

abimi takip ediyorum, abim salona gidiyor. salonda necrofili karı var. karı abimi görünce gülüyor ve soruyor hallettin mi abim onaylıyor sonra karım geliyor odaya. abimi öldürüyor o sırada ben tekrar diriliyorum. istemsizce dedemin ölüsü yanımda babannemin ölüsü kapıda hiç bir şey değişmemiş koşarak salona gidiyorum. ve karımı görüyorum.

ve hiç bunları yaşamadığımı hatta tekrar dirildiğimde hatırladıklarımı da unuttuğumu varsayalım, yani sadece intihar edicem ve hiç bir şeye müdahale etmiycem odadan hiç çıkmıycam bu sefer ne olabilir. merakımdan yani. tekrar en baştayım olaylar düğümlü kalıyor sürekli bu durumdan rahatsızım diyelim veya bu durumdan zevk alıyorum diyelim.

elimde silahla ayna karşısında 4 ayaklı bir sandalyenin üzerindeyim, değilsem bile öyle hissetmekteyim ah bendeki bu anarşi ruhu bitmek tükenmek bilmeyecek bir saçmalık. bu sefer nedense intihar etmekten vazgeçiyorum odadan çıkıp normal hayatıma dönmek istiyorum belki ama kalbim tutuyor ve yine ölüyorum.

madem her şekilde ve biçimde ölmeyi başarabiliyor, ve sonrasında da yeninden diriliyorsam. ölümsüzlüğü bulduğumu varsayarak ve bunu da ölerek yaptığımı söyleyerek kendi tezimi çürütüyorum.