şimdi bu saatte şiirden anlayan

bana yar olmayan devr_i devranın... diye başlamak istedim bi an lan.

sana önyargılı yaklaşmayacam havanda olmayabilirsin @2

yep yeni bir insanımız var
akıl yolundan öylesine uzaklar
aralarında hoş bir uyum var
ayıp değil mi? hiç umursamazlar

geldim panpa başlıyorum;

Öncelikle bence Cumhuriyet'in tartışmasız en iyilerinden Sezai Karakoç pişmanlık ve çileler

http://www.youtube.com/watch?v=GhSgeDABRkY

Kendi yazdıklarımız olur mu ?

Hani biraz popüler ama yine de paylaşalım efendim Turgut Uyar Göğe Bakma Durağı;

http://www.youtube.com/watch?v=MHorrQAAles

panpa tekrar Sezai. Yapacak birşey yok. Kar şiiri diyoruz şimdilik

http://www.youtube.com/watch?v=utTgYxhi1Tw

misal ece ayhan

atlasları getirin tarih atlaslarını en geniş zamanlı şiir yazacaz.

bir şiir böyle başlar mı amk etkileyici.

yürüdüler yürüdüler
akın akın gittiler
sevgi savaşında kaybetmeyi göze aldılar
nitekim de kaybettiler
ama yılmadılar her seferinde doğruldular
kalktılar ayağa bağırdılar hep bir ağızdan
o'na güveniyorum!
yılanlar olmadı mı bu koşuda
çok oldu hainler!
sevginin kudreti altında ezilenler
boyun eğenler sözlerine güvenemeyenler
kendilerini bir şey zannedenler!
bırakın şimdi koşanların peşinden gitmeyi
onları engellemeyin bari
çünkü onlar bir kez daha yenilecekler
bir kez daha bir kez daha..
taki kazandıkları zaman
gerçek mutluluğa ereceklerdir onlar!

duckmysick
uckmysick
ckmysick
kmysick
mysick
ysick
sick
ick
ck
k

ben bu kadar anlıyom panpa

Otomobil icad olunur Zarifoğlu ölür

http://www.youtube.com/watch?v=XKDDH8531xs

of be panpa şu şiire gel hele. Karakoç'un Mülkiye mektebinden kankası Cemal Süreya'dan buyur

http://www.youtube.com/watch?v=xtNcP9j7EDc

Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kaseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bigiblet sesini çıkrık sesini
Ekmeğin havanın yumuşaklığını koydu
Adam masaya
Aklında olup bitenleri koydu
Ne yapmak istiyordu hayatta
işte onu koydu
Kimi seviyordu kimi sevmiyordu
Adam masaya onları da koydu
Üç kere üç dokuz ederdi
Adam koydu masaya dokuzu
Pencere yanındaydı gökyüzü yanında
Uzandı masaya sonsuzu koydu
Bir bira içmek istiyordu kaç gündür
Masaya biranın dökülüşünü koydu
Uykusunu koydu uyanıklığını koydu
Tokluğunu açlığını koydu.
Masa da masaymış ha
Bana mısın demedi bu kadar yüke
Bir iki sallandı durdu
Adam ha babam koyuyordu.

en sevdiğim şiirlerdendir panpa

ahmet telli- soluk soluğa

http://www.youtube.com/watch?v=oAhkMApXeeU

bu şiiri bilmeyen şiir severim demesin

ben bu adamın şiirlerini sevmem panpa ama sevenleri var. Yılmaz Erdoğan :P

http://www.youtube.com/watch?v=82nGaRfAF5o

kimse duymadan ölmeliyim
ağzımın kenarında bi parça kan bulunmalı
beni tanımayanlar
mutlak birini seviyodu demeliler
tanıyanlarsa
çok çekti yazık demeliler
fakat
hakiki sebep bunlardan hiçbiri olmamalı

ben buraları coştururdum ama uykum var. bu yeterli olur:

Biliyorum sana giden yollar kapalı
Üstelik sen de hiç bir zaman sevmedin beni

Ne kadar yakından ve arada uçurum;
insanlar, evler, aramızda duvarlar gibi

Uyandım uyandım, hep seni düşündüm
Yalnız seni, yalnız senin gözlerini

Sen Bayan Nihayet, sen ölümüm kalımım
Ben artık adam olmam bu derde düşeli

Şimdilerde bir köpek gibi koşuyorum ordan oraya
Yoksa gururlu bir kişiyim aslında, inan ki

Anımsamıyorum yarı dolu bir bardaktan su içtiğimi
Ve içim zütürmez kenarından kesilmiş ekmeği

Kaç kez sana uzaktan baktım 5.45 vapurunda;
Hangi şarkıyı duysam, bizimçin söylenmiş sanki

Tek yanlı aşk kişiyi nasıl aptallaştırıyor
Nasıl unutmuşum senin bir başkasını sevdiğini

Çocukça ve seni üzen girişimlerim oldu;
Bağışla bir daha tekrarlanmaz hiçbiri

Rastlaşmamak için elimden geleni yaparım
Bu böyle pek de kolay değil gerçi...

Alışırım seni yalnız düşlerde okşamaya;
Bunun verdiği mutluluk da az değil ki

Çıkar giderim bu kentten daha olmazsa,
Sensizliğin bir adı olur, bir anlamı olur belki

inan belli etmem, seni hiç rahatsız etmem,
Son isteğimi de söyleyebilirim şimdi:

Bir geceyarısı yazıyorum bu mektubu
Yalvarırım onu okuma çarşamba günleri

üstad ümit yaşar oğuzcan ben ismail ve rüstem
http://www.youtube.com/watch?v=yPsdJgibmUc

yazarken göz pınarlarımı gibtiğim şiirdir panpa

Laçka bir yazın kurak yalnızlığında üşüyorum
Kalabalık sokakların sensizliği kanıyor içimde
Kimse sen değil
Herkes sanki biz

Gözlerinde beni gördüğüm her an
Kaçırırdın gözlerini bir aşktan kaçar gibi
Yanaklarındaki iki akşam güneşiyle
Susarak söylerdin
Söyleyemediklerini
Şimdi
Çığlık atıyor susmalarım sensizliğe
Niyetli bir çocuk gibi susuyorum sana
Nafile
Kaç akşam geçti gelmedin
Bozamadım sensizliğin orucunu

Nedenlere soruyorum suretinin ekgibliğini
Çıkar yollarını çıkmaz sokaklarımda arıyorum
Terk edilmiş bir meyhanede
Boş bardaklar kaldırıyorum şerefimize
Kana kana sensizlik içiyorum
Andan ana yokluğunda ölüyorum

Sensiz geçen geçmiş geçmiyor
Geleceğe mazi oluyor yokluğun
Ben
O yokluğun var olma yolcusuyum
Karanlığa giden bir trenin
En yıkık vagonundayım
Yenildim kalbimdeki depremlere
Tozlu acılara bıraktım hayallerimi
Enkazların kimsesiz odalarında
Aldığım her nefesin son noktasından
Seni bıraktım hıçkırıklarımın koynuna

Artık
Toprağın kabullenmediği kadar canlı
Hayattan kovulmuş kadar ölüyüm
Arafın izdüşümünde bir canlı cesedim
Her an ölerek yaşamaktan
Yaşamaya hasretim
Doğmayacak kızımızın okşayamıyacağım saçlarına hasretim
Annene annem diyemiyeceğim günlere hasretim
Olmayacak evimizin sen kokan eşyalarına hasretim
Sana hasretim...
Bize hasretim...
Ölmeye hasretim...