şiir vaktii

Beni güzel hatırla
Bunlar son satırlar
Farzet ki bir rüzgardım esip geçtim hayatından
Yada bir yağmur sel oldum sokağında
Sonra toprak çekti suyu kaybolup gittim
Belkide bir rüyaydım
Senin için..
Uyandın ve ben bittim

BENi GÜZEL HATIRLA - Orhan Veli

hangi türküde sevmekten bahsedilse
ben hicaz olurum
elimi ıslatır elinin teri
ziyan olurum...

seni sevmekle ıslanır akşam sefalarım
hangi türküde sevmekten bahsedilse
bu çölde ben
"şair burada yaşadığı kenti çöle benzetiyor"da
bahsedilen şair olurum...

en yeşil düşlerimi çaldın sen.
bu sana dair son şiirimdir..
sığ denizlerden, zorlu yollardan tökezleyerek geçtim, almadım heybeme ne varsa korkuya, yalana, kötüye dair..el yapımı hüzünlerle süsledim gecelerimi,sen hep uyudun.her iyiyi kendine,her kötüyü bana yonttun.
sıfatsız kaldım, sıfır oldum.. denklemim kalmadı.
gözlerim boş, şarkılar anlamsız, hayaller zifiri karanlık, ellerim hissiz, bedenim donuk..
şimdi sor kendine;
burktun diye bilincimi, kırdın diye tüm hayallerimi, geri çevirdin diye heveslerimi, görmezden geldin diye sevinçlerimi,ne geçti eline?
toplan hadi yok olmaya gidiyoruz, geri dönüşü olmayan yollara koyulduk, vardığımız yer bir çıkmazdır olsa olsa ve durulmamalı zaten böyle karanlıklarda…
sev kendini, çöz kendini , kurşuna diz kendini…
ben çok yazdım bizi ama sen okuyamıyorsun diye sildim artık defterimizi..

hafızada kalan tek numara için telefona uzanir elleri , ölümüne randevulu insanların temize çekilemez not defterleri...

@12 şiir kadar güzel bir şey yok. duygularını öyle bir ifade ediyor ki şaşırırsın. bu arada burada şiir okuyanların olması güzel (:

gibiş vakti diye okuduğum doğrudur...

Ah be sevdalım , sevmezdim de seni gözlerin gözlerime denk geldi, rüzgarına aldandım.ben zaten kırılmaya yüz tutmuş çürük, çiçeksiz bir daldım. küçük bir yelinle kırıldım. rüzgarınla uzak diyarlara taşındım, yine yalnız bir göçebeydim, fırtınana kapıldım…gittiğim her yere ismini bıraktım, gördüğüm her çiçeğe kokunu bıraktım ve konuştuğum her böceğe gözlerini anlattım. Ondandır ki baharlar böyle güzel geçer gönlümde ama sen bana hep kışları yaşattın..

görünmez bir mezarlıktır zaman
şairler dolaşır saf saf
tenhalarında şiir söyleyerek
kim duysa korkudan ölür
tahrip gücü yüksek
saatlı bir bombadır patlar
an gelir
attila ilhan ölür

Attila ilhan
(11 haziran 1925 - 11 ekim 2005)
Saygı ve büyük bir özlem ile anıyoruz

ankaraya usul usul karbonmonoksit yağıyordu..ve kapalı mekanlarda sevişmeyi öneriyordu haber bültenleri.. oysa ankarada hiç sevişmedim ben. disiplin kurulunda tartışılan aşkım olmadı benim..
.
.
.

KIRK HARAMiLERiN ESiRi

Ağaçsız bir meydanda büyük kütükler yandı

Haydutların karanlık yüzleri aydınlandı…

Küçük bir ada gibi yosunlaşmış bir taşı

Kendisine taht yapan haramilerin başı:

Bir şeyler mırıldandı bir şeyler emreyledi,

Sonra boğuk bir sesle; Haydi kesin, dedi.

Haydutlar ağır ağır çekilirken geriye

Geniş yüksek bir gölge itildi ileriye…

Tunç bir çehre parladı alevin rüzgârıyla

Yüksek gururlu alnı, geniş omuzlarıyla

Kolları kesilecek kahraman esirdir bu…

Ne dudakları sarı, ne gözlerinde korku

Bir demir heykel gibi öyle hissiz bekliyor…

Nihayet hep kütükler olunca bir yığın kor:

Haydutların içinden birisi ilerledi

Kolların kesilecek haydi hazırlan dedi…

Zulmette parıldadı çeliği bir baltanın

Kuru bir ses duyuldu, sonra fışkıran kanın

Damlaları ateşten yer yer duman çıkardı;

Şimdi şanlı esirin yalnız bir kolu vardı…

Ormanı baştan başa dolaştı boğuk bir ses

“Öteki kolu da kes! Öteki kolu da kes!..”

Bıraktığı baltayı cellat alırken yerden

Meydana gölgeleri yakınlaşan göklerden:

Haykırıldı bir büyük şanlı mazinin yâdı

Birden balta esirin elinde parıldadı!..

Nâzım HiKMET

hayatın kutlu olsun sevgilim
ki sana değişe değişe aktım
kimi zaman bir japon gibi uykusuz kaldım
-uykusuz kalır mı onlar bilmem aslında-
sevgilim sevgilim
bir orman gibi çoğal aramızda
şehirden bir çocuk olarak şurda burda
bir sabuntozu markasında köpürerek
çınarın tutsaklığını
ve menekşenin tutsaklığını
ve menekşenin sevincini yaşa
sevgilim sevgilim
hüzüne yer var hayatımızda

ne metrosun ne otobüs araftasın,
bekle bekle gelmedin, bilmem ne taraftasın,
belediye kıyak yapmış senin yolu ayırmış, ne kadar da kayırmış,
aslında hızlıymışsın da nidem yolun bayırmış,

yine bir sabah, yine bir duraktayım,
metrobüse binme hayalimden bir hayli ıraktayım,
bu kaçıncı niyetlendiğim, bu kaçıncı dolu geldi,
buna kesin binerim dedim ama şoförün kolu geldi,

metrobüs'ün arkasından melül mahsun bakarım,
ben o kolu kıvırır olimpiyata sokarım,
benim garip halimi patron nereden bilecek,
kafayı bir soksam metrobüse a gülüm, inan gerisi gelecek,

ite kaka girdim içeri, attı yine damarım,
arkadan bir şey değiyor sevdiğim, şemsiyedir umarım,
tedirginim metrobüs'te, malum sapık eğilim,
durakta bekleme yarim, ben eski ben değilim,

şoför durma bas gaza, dört bir yanım abaza,
bir dönsem neler etcem arkamdaki kurnaza,
kliması var ama ben neden sıcaktayım,
koltuğa oturmasam da neden ben her gün kucaktayım,

eklemedir koca konak ekleme,
ileride yokuş gördüm aman diyeyim tekleme,
metrobüs'ten indim ama benden hayır bekleme,
trafiği çözdük diye n'olur beni kekleme.

@6 @7 çok beğendim teşekkürler (:

öyle bakma çünkü...
güzel bahçeli bir ilkokulun penceresinden
dünyaya,
hayret, hasret ve biraz da
bayat bayram şekeri kaderiyle bakan
aklı canbaz ,yanağı al,
sesi çilek aroması
bir çocuk oturuyor
gözlerinde...

Sana bunları neden anlatmadım bilmiyorum , belki herkes kendi telaşına düştü. Belki sen yoktun.. belki bu mektup hiç yazılmadı. Belki de bir kelebek o kadar memnun ki rüyasından , hiç uyanmak istemiyor uykusundan.

Beni koyup gitme ne olursun
Durduğun yerde dur
Kendini martılarla bir tutma
Senin kanatların yok
Düşersin yorulursun
Beni koyup gitme ne olursun

Bir deniz kıyısında otur
Gemiler sensiz gitsin bırak
Herkes gibi yaşasana sen
işine gücüne baksana
Evlenirsin çocuğun olur

Sonun kötüye varacak
Beni koyup gitme ne olursun

Elimi tutuyorlar ayağımı
Yetişemiyorum ardından

Hevesim olsa param olmuyor
Param olsa hevesim
Yaptıklarını affettim
Seninle gelmeyeceğim
Beni koyup gitme ne olursun

(Attila ilhan'ın en sevdiğim şiiri, kendisine yazmıştır)

değişen ben değilim
dönüşen savaş

artık zaman bile yetmiyor
yaşadığımızı sanmaya

yinede ışıklar bu kenti
güzelmiş gibi gösteriyor
geceleri.

Yabancı değil ben kaptanım
Aç kapıyı suna su
Büyük yağmurda ıslandım
Şarabın var mı suna su
Sabahı bulacağız ha

Yirmibeşinci Kısım- atilla ilhan

Aysız geceler ve ben
uyumazken ikimizde her dem
ahenk yoktu gökyüzünde
çünkü tek ekgib sendin sen

Dalgalar dalgalar
Duyamadığım martısız dalgalar
Ne olur seni bana hatırlatmasalar
işte o zaman tat verecek
içtiğim şaraplar öptüğüm dudaklar

durmayın duramazsınızzz up up up