şifreli bir yazı yazıyorum

merhaba binler. sizlerle hasbihal edelim biraz. tabi bu arada işin içine gizem katalım. bu yazı içerisinde parantez içerisine alacağım harfleri birleştirin ve ortaya ne çıktığını bulun. siz bunu yapmaya çalışırken ben de sizlerin işini zorlaş(t)ıracağım ve yazıyı paragraflara ayırmayacağım. düz bir yazı olacak. biraz da uzun olacak. okumaya hazır mısınız? bence değilsiniz. neden değ(i)lsiniz? çünkü sizlerde okuma kültürü yok canlarım. siz okumayı yüksünen bir nesilsiniz. acayip bir nesil. huur çocuğu olarak bilinen zütveren bir nesil. bu kadar küfretmem hiçbir şeyi değiştirmeyecek çünkü si(z)ler, böyle şeyleri iltifat olarak bile kabul edebilecek çapta, namussuz heriflerin tekisiniz. öyle isterdim ki her gün birkaç saat kitap okusanız... boş işler yapmaya vakit bulamasanız... ama sizin asli vazifeniz boş işlerle (i)ştigal etmektir, bunu da acı ki çok iyi bilirim. tıpkı bir annenin, evladının asla bir baltaya sap olamayacağını bilmesi gibi bilirim. çocuklar duymasın dizisinde mandı(r)a filozofu mustafa vardı. gerçi onun kafası çalışıyordu ama annesinin istediği gibi sigortalı bir işte çalışmıyordu kıvırcık saçlı puşt. anası onun bi baltaya sap olamayacağını biliyordu ya, işt(e) onun gibi ben de sizden bi tak olmayacağını elemle müşahade ediyorum. lâkin yok azizim yok. ama böyle diye de sizleri sokağa mı atalım? elbette hayır. sizin de sevgiye ihtiyacınız var ama ben sizleri ancak ve ancak bir çi(f)t eldiven vasıtasıyla sevebilirim. zira sizden bana bulaşacak olan mikrobun haddi hesabı yoktur. evet dostlar. bu haya(t)ın acı bir gerçeği. ne yapalım yani... neyse, bu bahsi fazla uzatm(a)yayım, zira bu satıra kadar okumuş iseniz, pgibolojiniz fena halde bozulmuş olabilir. bir diğer mevzuya geçelim. arkadaşlar, şunu ben hep kendime so(r)maktayım: inci sözlük kurulalı yıllar oldu, kullanıcılarının yaşlarının artması beklenirken gittikçe düşmekte. nedir bu işin esası allahaşkına. sürekli yaş (o)rtalaması düşüyor. 12 yaşında sözlük yazarı mı olur lan? başlıklarda bana küfreden panpalardan bazıları, belki de 12 yaşında. ayıp (l)an. ben 26 yaşındayım binler. işte bilmiyosun ki k(a)rşındaki gavatın, pardon kavasın 12 yaşı(n)da olduğunu. bilsem anasını giberim. herkese de "yaş(ı)n kaç" diye soracak halimiz yok ki. ama bulsam o 12 yaşı(n)daki, 31'e yeni başlayan sivilceli, anasını kamyoncular gibmiş birtakım oros(p)u çocuklarını, onl(a)rın analarının amından zevk su(y)u getirecem de... s(i)nirlendim dostlarım. burda (n)e işi olur yahu 12 yaşındaki bir çocuğun? Düşününc(e) sizler de sinirlenmiyor musunuz? Bu huur çocuğuna (d)esen ki y(a)vrum ders çalış, çalış(m)az; lâkin g(e)ce gündüz i(n)ci sözlük’te yolla panpacılık yapmaktan usanmaz. Yolla panpaymış. dıbını ırzını gibtiğimin kamışına su yürüdü ya, herkesi, gibilmelik karı olarak görüyor. 11 yaşında iken kumdan kaleler yapan (d)ürzü, 12’sine gelince fanteziden fanteziye k(o)şuyor. Yüzündeki sivi(l)celeri gibeyim ben senin y(a)v(ş)ak oğlu yavşak!!! gibinden tavana asar(ı)m seni! zütve(r)en!