şeytanın teklifi

kapının önüne gittim. eh bu alemde maddeye nüfuz etmekte yok. olsa zaten dünyada yaşanılmazdı. gene zihin gücümle kapının dışında olmak istedim. ve kapının dışını hayal ettim. sanki normal birşeymiş gibi saliseler içinde odamın kapısının dışında, holde idim. bu işi gerçekten çok sevmiştim. istediğim yere gidebilirdim bu sayede. içimden bir yere gitmek geldi. mesela parise. eyfel kulesinin oraya. kapının dışına gidebilen orayada gidebilirdi. sonra aklıma en geç 30 sn sonra dön dediği geldi abinin. cinler falan geldi aklıma. ya şimdi burdalarsa ve bana zarar verirlese diye korktum. gerildim birde. sonra şaaaaaaaaaaat diye uyandım. korktuğum, gerildiğim ve geri dönmek istediğim için astral vücudum geri çekilmişti. (lol oynayanlar bilir. blic nasıl kolunu fırlatıyor sonra çekiyor ya aynen öyle geri çekilmiştim) hani rüyanda bir uçurumdan düşersin uyanırsın ya, aynen öyle uyandım. tabi sonra çok şiddetli bir baş ağrısı...

edit: uyku zamani (tavuk mavuk demeyin lan. stajyerim ben. uyku düzenim bozulmasın)

başlık biraz film biraz kitap ismi gibi ama olsun. burada başımdan geçen olayları yazacağım. yazacağım hikayeyi noktasına virgülüne kadar yaşadım. size hiç bir ekleme çıkartma olmadan yazacağım. zaten hikayenin içinde samimiyetimi anlayacaksınız.

baştan söyliyeyim. hikayede diablo, cin ve her türlü ruhsal varlık vardır. başımdan geçenler paranormal olaylardır. herşey sıradanlaşmış ve monotonlaşmış hayatımı biraz olsun değiştirmek içindi ama olaylar çok farklı yerlere geldi.

dinlemek isteyen varsa anlatıyorum. başlık hikayenin özeti gibi oldu. neyse uzatmayayım...

not: klavyem hızlıdır ama zamanım kısıtlıdır. sömestr stajındayım. hafta içileri az yazıyorum

bilgisayar ekranına bakınca tvdeki gibi ışık saçıyordu. sanki güneşten daha parlak bir ışıktı. ekranda yazanı görmeye çalışıyordum 4-5 sn o monitöre bakınca ışık azalmıştı sanki. yada gözlerim alışmıştı. facebooktaydı okan. bir kız resim paylaşmış. benim hiç tanımadığım bir kız. okan alçak bir sesle "ulan semra kaşarı sendemi amerikaya gittin" dedi. giberim okanıda semrayıda dedim. tekrar odama döndüm. çok fazla abartmayayım geri döneyim dedim. fiziksel vücuduma yaklaşınca elektrikli süpürge gibi çekti beni içine. bu sefer normal, titremeden uyandım. baş ağrısıda yoktu. sadece yorgundum. gittim okanın yanına. daldım içeri. "öyle destursuz girilirmi yavşak" dedi. dedim oğlum sana burada girip çıktım haberin yok. semra kaşarı bile amerikaya gitti sen elini gib hala dedim. "semrayı nerden tanıyon lan" dedi. "doğru söyle gene facemi gibertin demi"

ertesi gece tekrar AP yapmak için abdestimi almıştım. 7 kere ayetel okuduktan sonra uzandım yatağa bu sefer herşey daha hızlı gerçekleşiyordu. sanırım artık astral vücudum alışmıştı. eskisi kadar zorlanmıyordu. önceden anlattığım şeyler tekrar gerçekleşti. kalbim gene fırlayacakmış gibi atmaya başladı. nevrim 360 derece... gene sarı duvarımın orada, tavanda kendime bakıyordum. eskisi kadar korkmamıştım ama gene ürkütücü idi. bu sefer ilerlemek için bocalamadım. evi şöyle bir dolaştım. salonda lcd ekran bir tv vardı. tv nin önüne gittim. tvden gelen ışık sanki 10 kat daha kuvetli geliyordu. gözlerim kamaşıyordu tvye bakamıyordum. bu sefer AP 'de daha fazla kalabilirdim. ilk seferi atlatmıştım. biraz daha tecrübeli idim. tekrar salondan odama geçmek istedim ama bu sefer ilerliyerek değil. odamı hayal ettim ve odamdaydım. şu ışınlanma işi çok garibime gidiyordu. mesela odamdan salona gitmek isteyince zaten salonda oluyordum. yada şuanda salondayken odama gitmek istiyordum. ve zaten odada oluyordum. yani düşünce hızımdan bile daha hızlıydı. nereye gitmek istesem istememle orada olmam bir oluyordu. ve beynim bunu hiç garipsemiyordu. okanın odasına gitmek istedim ve okanın odasındaydım. odayı tak zütürüyordu. okan yarıçıplak oturmuş bilgisayara bakıyordu. okanın arkasına geçtim onla konuşmak istedim ama konuşamadım. sanki hiç konuşma diye birşey yokmuş gibi geliyordu. okanın arkasına geçtim. hiçbirşey hissetmiyordu. bilgisayarının ekranına bakayım dedim. kesin ferre izliyordur.

rtık iyiden iyye bişeler hissediyordum. sanki üstümden birşey kalkıyordu. içimdeki birşey çıkmak istiyordu. içimdeki o şey yavaş yavaş yükseliyordu ve tavana çıkınca duruyordu. ve ardından bir yenisi daha çıkıyordu. gerçekten böyle hissediyordum. bir süre bu çıkışlar devam etti ama bir sonuca varamadım. birgün daha farklı birşey yaşadım. sürekli havaya yükselme duygusu bu sefer çok ağır olmuştu. içimden çıktığını hissettiğim o şeylerin en büyüğü çıkıyordu. bu sefer çıkarken diğerlerinden daha fazla bir duygu yaşadım. o çıkarken sanki vucüdum 2 ye bölünmüştü. hem fiziksel vucüdumu hemde astral vücudumu hissedebiliyordum. astral vücudum yavaş yavaş yükseliyordu. kalbim at daşağı gibi atmaya başlamıştı. garip garip sesler duyuyordum. hırlama sesleri, gülme sesi (öyle sinir bir gülüşki duysan ağlarsın) bunlar en büyük belirtilerdi. astral vücudum iyice yükseldikten sonra. birden kapalı gözlerim bembeyaz bir ışık gördü. nevrim 360 derece dönüyordu. sanki bir girdapa giriyordum. açıkca söylemek gerekirse korkudan altıma sıçıyodum. baktım tak yoluna gidicez. hemen kalktım ayağa toparladım kendimi. kalbim deli gibi atıyordu. yürüycem başım dönüyor. hala korkuyorum. gittim yan odada okan var, okan tak kokan diyoz aramızda, onun yanına sığındım. bir anne şefkatiyle okşadı beni. başımdan geçenleri anlattım. gibtir çekti. odama yolladı beni

birgün gene surflerken nette facebooktan teresin biri durum paylaşmış "astral seyahata çıkıyorum hakkınızı hll edin :d :d" gibisinden birşeydi. altına kızlar yorum çekmiş. yok efendim kordon bağın kopar ölürsün falan filan diye.
ilk defa orada duydum astral seyahati. hemen google copy paste yaptım. okuduklarımı hayal gücüm almıyordu. deneyimleri okudukça her defasında mest oluyordum. ama içten içe bunun uydurma olduğunu zannediyordum. genede okuyordum çıkış tekniklerini, deneyimleri vs. en sonunda kendime böyle paranormal olayları takip edeceğim bir site buldum (aha vereyim siteyi: gizlimabet.com | forum sitesidir. siteyle artık bir alakam yoktur) sabahlara kadar astral seyahatı araştırıyordum. yabancı kaynaklara bakıyordum. gavur memleketindeki tartışmaları izliyordum. artık yavaşdan inanmaya başlamıştım. bunca insan bunca deneyim yalan olamazdı. aparça bir deneyimdede aynı olaylar yaşanmış aynı sonuçlar alınmıştı. kanadalı bir forumdada aynı olayları okumak mümkündü. sonra bir abiyle tanıştım internet üzerinden. bir astral seyahat sitesinin sahibi idi. asıl işi coğrafya öğretmenliğimi neydi. faceden ekledim bu abiyi. ben sordum o cevapladı. ben sordum o cevapladı. verdiği cevaplar gayet mantıklı ve makuldu. en sonunda dedim abi ben bu astral seyahate çıkıcam...

@5 nickin gözümden kaçmadı .

şimdi devam etmeden önce biraz bilgi vereyim siz cahillere.

şimdi astral alemde bir çok ruhsal varlık bulunmaktadır. AP sırasında bu ruhsal varlıklar görülebilir.
Elementaller diye tabir ettiğimiz bir tür vardır. bazen astral ortamın hayvanları diye tabir edilir. iç güdüsel hareket ederler. Bazen AP'de karşılaşılır. kimi elementaller insanlarla konuşur. onlara bilgi verir, dost olur, kimileri kaçar, kimilri zarar verir

şekilleri şöyle bişeye benziyor http://sketchtoy.com/58911210 (etrafındakiler ışık)
yani uzun bir güneş gibi birşey ortalama 2 m boyutunda. saf enerjiden oluşmuşlardır. yani baktığınızda sadece ışık gözüküyor. 2 m boyunda ince elips bir ışık.

tekrar projeler falan derken aklımdan çıkmıştı astral seyahat. cesaretimi topladım girdim banyoya duşumu aldım. aklandım paklandım. ayetel kursiyi okudum yatağa. o da dinledi kuzu kuzu. korkmayayım diye gündüz yapacaktım bu işi. taktım tekrar out of body'i kulağıma. zıınn zın vın vın derken gene aynı şeyleri hissetmeye başladım. bu işin en önemli tarafı birşey düşünmemek ve konsantre olmaktı. bu sefer kararım kesindi. çıkacaktım. hem o kadar araştırmıştım. bi kötülük olmuyordu. kordon kopması falan filan palavra imiş. yaklaşık 30 dk cebelleştim kendimle. içimden birşeyler çıktığını hissediyordum. bu işlere başladıktan sonra çok sık rüya görür olmuştum. sonradan anladım bu işle bir alakası olduğumu. tekrar en son yaşadığım o 2.vücudum yükselmeye başlamıştı. artık teknik uygulamıyor olacağına bırakmıştım. kalbim fırlayacak gibi atıyordu. birşey düşünmemeye sakin olmaya çalışıyordum. nevrim 360 derece döndü. ve beyaz ışık... tekrar o sesler... gene altıma sıçıcam ama içimden yatıştırıyorum kendimi. ne olacak lan sanki falan diyorum.

bir iki gün bahsini bile açmadım aklıma. zihnime yaşadıklarım gelince hemen değiştirip başka bişe düşündüm. sonra gene faceden yazdım abiye geçen geceki deneyimimi. dedi salak, 1 dk daha beklesen astral seyahattesin. dedim abi daha çıkarken altıma sıçtım. çıktıktan sonra ne yapacam.
sordum ruhsal varlıklara denk gelirmiyim diye. geçiştirdi muallak. yok efendim her soruyu sormiyimde, kendim keşfediyimde. dedm abi doğru düzgün cevap ver. dedi net olarak evet... bir iki korunma şeysi söyledi. gusülün olsun 7 kere yatacağın yere ayet-el kursi falan oku dedi. birden onlardan daha güçlü olduğunu unutma allahın izni ile bir zarar gelmez dedi. iyiki gusülsüzken çıkmamışım diye düşündüm. abi devam etti. ilk çıkışını kısa kes en fazla 30 sn dur dedi. evin içindende dışarı çıkma dedi. sorgulamadım kabul ettim.

not: lan arada üçüküncü dötüncüler falanda ses versin hep ciksinci doksuncu olunca moralim bozuluyor.

edit: beyler buraya kadar wordten yazmıştım. seri seri attım. bundan sonra hızlı yaz binnn faslı başlar...

@88 ulan seviye bu kadar düşücek demişlerdide inanmamıştım.

bir yandan birşey düşünmemeye çalışıyorum. astral vücudum diğerleri gibi yükseliyordu. ışık giderek parlaklaşıyordu. ya korkudan yada kalbimin durmasından ölücem zannettim bir ara. sonra birden sesler kesildi. artık kulaklarım tıkalı gibi hiç birşey duymuyor sadece çınlama duyuyordum.
sonra hayatımın en değişik duygularından birisini yaşadım. nevrim tekrar 360 derece dondu. sanki kafamın içinde fırtına kopuyordu. gözümün önüne anlamsız ve garip şekiller geliyordu. nevrim bu sefer baya bir döndü. sonra yavaş yavaş fiziksel vücudumu hissetmemeye başlamıştım. tam tersi astral vücudumuda daha fazla hissediyordum. veeeee... sonunda nevir dönmesi bitmişti. artık deli gibi atan kalbimi hissetmiyordum. ve çok değişik bir duygu içerisindeyim. sanki anne karnındaydım. yada bir havuza dalış yapmıştım. o duyguyu anlatamıyorum kimseye.

daha sonra denemelerim başladı. defalarca kez yatağa uzanıp forumlarda okuduğum teknikleri uyguluyordum. ne yazıyorsa harfiyen uyuyordum ama bi tak olmuyordu. baya denedim bu işi. birgün gene uzanmış "hayali eller" tekniğini deniyorum. gene bir şey hissetmedim. giberim lan böyle işi, çocuk kandırıyorlar dedim bıraktım. sonra yine vizesiymiş quiziymiş derken derslere gömüldüm. rahat bir zamanımda o abi online gözüküyordu halini hatrını sorayım dedim. biraz sohbet ettik. sonra tekrar gaza geldim denemelere başladım. birkaç deneyişimden sonra 3-5 belirti hissetmeye başlamıştım ve bu beni çok heycanlandırmıştı. tam konsantre olduktan sonra vucüdum uyuşuyordu. altımdaki yatağı hissetmiyordum sanki. deprem oluyor gibi hissediyordum. sürekli yer titriyor gibi. gözlerimi yumduğumda tehdit altındaymışım gibi hissediyordum. bunlar hep belirtiydi. zamanla i-doser'ede başladım (hehehe cahiller daha i-doseri keşvetmemişsinizdir. hadi bakın bağğalım gugıldan) out of body diye bir doz vardı. onu kulağıma takıp yapıyordum o teknikleri. baya işi gücü bırakmış yatağa uzanıp mal mal sesler dinliyordum.

@5 asşasldkasşdkşa

bu olaylar başlamadan önce dini inançlarım o kadar iyi değildi. üni 2 deydim. ve türkiyenin en zor ünisinde okuyordum. amk okulunu geçmek için zütümü yırtıyor aynı zamandada yandal yapıyordum. başım masadan kalkmıyor, sene kaybetmemek için ölümüne ders çalışıyordum. artık az uykuyla yaşamayı öğrenmiştim uykumdan kesip kesip surf yapıyordum nette.

küçüklükten beri paranormal olaylara meraklıyımdır. nerede cinli minli bir hikaye olsa okur film olsa izlerdim. sonradan anladım her filmde her hikayede bir gerçeklik payı olduğunu

edit: yazacamda şu amk sözlüğü gidip gidip geliyor. gibecem databaselerini

rezervetullah devam panpa

devam devam beklemek yok çabuk yaz

hadi amk seni mi bekleyip durucaz ya çabuk yaz

lan az ses verin kendi kendime yazıyorum gibi hissediyorum

gectim bir cociğin karsısına ve icimden gecmesini bekledim
cocuk icimden gecti cok değişik bir duyguydu icim kıpır kıpır oldu.
sonra bu gazla aklıma keraneye getmek geldi.
keraneyi düşündüm takkkkk keranedeydim .
ama bi sorun vardı hic birşey göremiyordum. birden karanlıktanda siyah bi hale yaklaştı ve gülmeye kahkaha atmaya başşlladı. Sanırım bu şeytan cindi.
ve cin ve kankaları beni gibtiler orda
vucuduma geri donduğumde zütüm ıslaktı.o an anladım ki aslında beni giben taklu okandı

buda böle bi anımdır..

rezerved