Karanlık çökmüştü üzerime, ailem bitmişti artık. Babamla her ay bir gün ayırıp gittiğimiz bağ evine gittim. Bu ay gitmemiştik Selen yüzünden. Pişman oldum şimdi, gelecek ay iki gün yaparız demiştim. Gelecek ay yok artık, artık gün yok hafta yok yıl yok. Tıraş köpüğü alıp geldiğim babam yok, sallanan sandalyesinden seslenip çay yapta içelim diyen yok, tam 1 haftadır telefonum kapalı lan. Çıkmıyorum bağ evinden. 1 haftadır pilav yiyip su içiyorum, babamın sandalyesine bakıp ağlıyorum. N'olucaktı lan hayatım? Dönmeyi düşünmüyorum artık.

Evin kapısı çaldı, buralarda haydut çapulcu çok olduğundan babamın av tüfeğini çektim. Mermiyi hazneye attıktan sonra kapıyı açıp hedef aldım, yağmur yağıyordu. Gelen Selen'di, burayı bulması imkansızdı. Sormaya vakit yoktu hemen içeri aldım
S: Selen
B: Napıyosun burada kafayı mı yedin?
S: 10 gün olacak ne telefonuna bakıyosun ne de geliyosun manyak olan kafayı yiyen ben miyim?
B: Babam öldü Selen, bura babamdan kalan tek şey!
S: Başın sağ olsun, bilmiyodum.
Gece yarısına kadar sohbet ettik, öpüştük ister istemez, yakınlaştık. Elini gömlek düğmelerine attı kendimi geri çektim. Benim yatağıma yat yedek çarşaf battaniye var ben uyurum koltukta dedim, yatak iki kişilikti. Gel beraber uyuyalım dedi, olur mu öyle şey diye sordum, olur olur dedi elimden tuttu yattık beraber, evin buzdolabını dün merkeze inip doldurmuştum, sabah uyandığımda harika bi kahvaltı kokusu vardı havada, portakal suyu, omlet, nice kahvaltılık masaya serilmişti resmen. Oturduk beraber, bana biraz üzgün bakıyodu.

Birbirimizi öptük, ne oluyor diye sordum. Hiç bir şey dedi, kahvaltımızı yapıp bahçeye oturmaya geçtik. Hala yüzu asıktı. Kolumun arasındaydı yüzüme doğru çekip bir kez öptüm, ne oluyor diye sordum. Dün gece dokunmadığıma darılmış, beğenmiyorum algısı hissetmiş falan. Bu şeylere uzağım bunu ona dedim, yüzü hala dargındı. Kucağıma alıp yatak odasına kadar gittim ama içimden gelerek yapmıyordum bunları.

Gündüz gündüz yatmıştık. Üzerimizdeki yorgunluğu atmak için sira sira duşa girdik, giyindi. Bir daha denemeyelim dedim, hak verdi. Iki nescafe içtik ve karar verdim, ben bu kızla evlenecektim.

Şehirdeki evime geri dönüyordum. Evdekileri almıştım burada bozulurlar diye, çıktık Selen'le, kimse kimseye teklif etmemişti ama o artık benimdi. Eve gittiğimizde evleri birleştirme kararı aldık, babamın vefatının hüznü çökmüştü üzerime, moralimi düzeltmeye hiçbir şey yetmiyordu. Belgeselci arkadaşımdan haber geldi, belgesel tutmuş. is teklif ettiler, kabul ettim. Selen kutlayalım dedi, cins cins baktım.

Selen'le evliyiz, 26 belgesel çektim, yalımız var. Ekrem işten atıldı ve babasi iflas etti. Hayatımız çok güzeldi, 2 çocuk babasıyım. Her sabaha sevdiğim kadın ve çocuklarımla uyanıyordum. Ta ki bu güne kadar, Selen, Selen ve çocuklarım öldüler. Ekrem hayatını bizimkileri ile birlikte bitirmişti.
Bu gün yine o banktayim, her şeyin başladığı bankta oturuyorum. Yan bankta o oturuyordu. Çocuklarımın annesi, sevdiğim kadın. Şimdi kimsem yoktu, artık Dünya'da yalnızım. Babamın 14'lük pistolu ile gidiyorum Ekrem'i bulmaya, önce ona sonra bana hediye birer kurşun.