Havada keskin bir soğuk vardı. Havanın bozacağını bildiğimden yanıma şemsiyemi de almıştım. Oturdum sahilde bir banka. Yağmur yağmasını bekliyorum. Bazıları salak gözüyle falan bakıyordu. Yağmur serpildi biraz üstümüze. Az önce “Salak ya” diyip fotoğrafımı çeken kız su altında kaldı. Baktım yüzüne, masumane bir bakışı vardı. Şemsiye lazım mı? Dedim. Salak dediğini duydum. Hadi naz yapma da gel, hasta olursan karışmam lafını savurdum. Paşa paşa gelip oturdu yanıma.

K: Kız, B:Ben

B: Tanışmazsak şemsiyemi kapatırım.

K: Sende hasta olursun o zaman.

B: Üzerimdeki su geçirmez.

K: Neden şemsiye aldın ki?

B: Doğrudan suyla buluşmamak için, tanışmazsak kalkacağım buradan.

K: Bana ne!

Bana muhtaç olduğunu anlamıştım. Kalktım,

K: Ya bekle lütfen, ıslanmak istemiyorum

B: Tanışalım mı?

Adını öğrenmiştim, nerede yaşadığını falan. Numarasını istedim.

Kanımız ısınmıştı sanırsam birbirimize.

Numarasını kurbanlıkta direnen koçlar gibi direne direne verdi. O gün evine bıraktım onu, yazmaya karar verdim. Yine yağmurlu bir günde şemsiye getirme yazdım, sebebini sorsu normal olarak
B: Çünkü o zaman bana muhtaç olmazsin
K: Çok komik!
Buluşmak için cebimde yeterli param vardı. Kafam rahat kızı aldım evinden oturduk salaş bi kafeye. Yedik içtik sohbet ettik, bayağı güzel tanıştık.

Kıza aşık olmamıştım ama imrenmeye başlamıştım. Nedense kanım aşırı ısınmıştı ama bu ilişki mantıksız olabilirdi, annem 3 sene ölmüştü ve en son bir kadınla konuşmamın üstünden 3 sene geçmişti.. Bu ilişkinin mantıksızlığı en başından belli oluyor. Şemsiye paylaşarak tanıştığım bir kızla en fazla nereye gelebilirdim ve şemsiye paylaşarak tanıştığım kız için neden bu kadar düşünüyodum ben? N'oluyo lan bana? Bir dakika. Rockefeller öldü, Trump başkan oldu. Bir dize saçma sapan olaylar oluyor ve bu dizeye bende dahil oldum.

Karanlık çökmüştü üzerime, ailem bitmişti artık. Babamla her ay bir gün ayırıp gittiğimiz bağ evine gittim. Bu ay gitmemiştik Selen yüzünden. Pişman oldum şimdi, gelecek ay iki gün yaparız demiştim. Gelecek ay yok artık, artık gün yok hafta yok yıl yok. Tıraş köpüğü alıp geldiğim babam yok, sallanan sandalyesinden seslenip çay yapta içelim diyen yok, tam 1 haftadır telefonum kapalı lan. Çıkmıyorum bağ evinden. 1 haftadır pilav yiyip su içiyorum, babamın sandalyesine bakıp ağlıyorum. N'olucaktı lan hayatım? Dönmeyi düşünmüyorum artık.

Yazmaya başladım. Her şeyini sordum, ailesini arkadaşlarını okulunu diğer aile fertlerini, siyasi fikirlerini. Sonunda bana kıl olmuş olacak ki
K: Ne bu merakın ki?
B: Bence sus ve cevap ver, burada evleneceğin adam imajına giriyorum.
K: O ne demek ama?
B: Evlilik programlarında yapıyorlar ya hani. Hiç espri anlayışın yok.
K: Bilmem o tarz şeylerle ilgim alakam yok.
B: Seninle tanışmamız sence biraz dengesiz ve saçma mı?
K: Bence çok romantik
Facebookta bir post görmüştüm. Kadınların normal davranışlarını flört algılama ihtimali %89'muş. Bu o durumlardan mı yoksa bu kızla yakınlaşıyor muyuz?

Şehirdeki evime geri dönüyordum. Evdekileri almıştım burada bozulurlar diye, çıktık Selen'le, kimse kimseye teklif etmemişti ama o artık benimdi. Eve gittiğimizde evleri birleştirme kararı aldık, babamın vefatının hüznü çökmüştü üzerime, moralimi düzeltmeye hiçbir şey yetmiyordu. Belgeselci arkadaşımdan haber geldi, belgesel tutmuş. is teklif ettiler, kabul ettim. Selen kutlayalım dedi, cins cins baktım.

Bunun flört olup olmadığını sordum. Ya aldığım cevap "Saçmalama, sende mi abazasın?" Biraz sinirim bozuldu ve o gün küstük. Hayvanseverlerin düzenlediği bir bağış gecesine gittim. Bir erkekle fon yöneticiliği yapıyordu
Beni gördü. Tepki vermeye yeltenir gibi oldu ama durdu, yaşadıklarımızı hatırladı. 800 TL bağışladım, hatrı geçer bir miktardi. Gelip teşekkur etti ikiside. O gün sinirim bozuldu ve tekrar yazdım.
B: Yanındaki sevgilin miydi?
K: Sanane? Bak iyi bir çocuksun ama şemsiye paylaştık diye bunları yapamazsın.
B: Kibarca bir soru sormuştum.
K: Sorma!
Sanırsam nefret etmeye başladı ve beni abaza zannettiği için oldu tüm bunlar. Bende bir sürpriz yapmaya karar verdim

Ona bir şemsiye aldım, güzelce kutuladım. Bir özür mektubu yazdım ve ilk tanıştığımız yerde buluşmak istediğimi yazan bir kartvizit eklemeyi unutmadım. Kapısına yolladım, artık geriye beklemek kaldı. Dün gece bağışladığım 800 TL yüzünden sıkıntı büyüktü. Kira vakti yaklaşıyordu, iş bulmam gerekti. Bi'arkadaşımı aradım. Televizyoncudur kendisi
A: Arkadaşım
Aradığımda şıp diye açıverdi.
B: Kardeşim, belki tecrübem yok çok büyük istek olacak ama stüdyonuzda bana yer var mı?
A: Hangi alanda girmek istiyosun kanka?
B: Para verdiğiniz alana.
A: Baban asker miydi senin?
B: Evet, n'oldu ki?
B: Onu çağıracaksanız, adam 60 yaşına girecek yapmayın.
A: Yok ona iş verecek değilimde, babandan öğrendiklerin var mı?
B: Var. Hızlı konuş sinirim bozuluyor
A: Sanırsam son günlerde ünlü olan şeyleri biliyorsun. Askeri diziler, belgeseller falan. Gel seni belgeselde oynatayım.
Tek seferlik bir teklifti bu ve 10 bin tl alacaktım. Durur muyum ki hiç?

Beni sevgilisine söylememiş ağzim burnum yamulur diye. Ama o gönderdiğim hediyeyi alıp attıysa, onun ağzı burnu yamulacak. Tıfıl olmama rağmen kızdan istedim adresini, vermedi başta kızdı bana birşey olur diye düşündü ama ben kibarca konuşacağımızı söyledim. Aldım adresini, kendimi de hazırladım dayak yemeye ve tuttum yolunu çocuğun. Bu arada stüdyo işleri içinde randevum vardı. Aklıma yolda bir şey takıldı, ben bir kız için bunları yapmazdım. Aşık oldum ben?

Adam biraz refah seviyesi yüksek bi aileden geliyor olacak ki AcunMedya'da bilmemney sektöründe müdürmüş. Bağışın gücünü hafife almamalıyım. Daldım içeriye güvenlik tuttu "n'oluyor kardeşim elini kolunu sallaya sallaya giriyorsun?"
Gg: Güvenlik Görevlisi
B: Bak beni ya şimdi bırakırsın ya da..
GG: Ya da? Ya da ne lan? Adam mı oldun şerefsiz?
Beni alıp şeflerinin odasına zütürdüler. Adam Allah'tan saf biri çıktı. "Abi başka bir kanalda belgeselciyim telif davası yüzünden buradayım." Dedim ve elimi kolumu sallaya sallaya yukarı çıktım. Pergole yaptırmış ofis camlarını huurun evladı kimi elliyorsa içerde. Rambo gibi girmek istemezdim, sakin ve tehditkar biçimde ofisten içeri girdim.

Kartvizitimi almış olması gerekirdi. Sahilde bekliyordum ancak tam 1 saat kimsecikler gelmedi, oysa ki evde olduğuna da emindim. Ve biri geldi, oturduğum banka oturdu. Kimsin? Sorusunu sormaya kalmadan yapıştırdı cevabı. "O kızdan uzak dur yoksa seni bir daha bağışlayacağın 800 TL kurtarmaz." Bu bir tehdit miydi? Belalı sevgili alarmı mıydı? Kızdan uzak durmam mı gerekiyordu.. Cesaret edip yazdım kıza.
B: Sevgilin, sert biriymiş.
K: Ya artık senin iyiliğin için bu kadar yeter bence, gerçekten birbirimizden çok hızlı uzaklaştık. Yollarımızı ayırmamız gerekiyo.
B: Umarım, şemsiye ihtiyacını gidermişimdir. Kartvizitlerimi umursamasan da, kabul et mantıklı bir hediyeydi.
K: Ne hediyesi?
B: Almadın mı hediyeyi?
Ve şimdi kan beynime sıçramıştı..

Serin hikayeymiş

Dipnot; Millet toplansın diye yavaş yazıyorum.
Ailem konusu kapanınca konu beni iyi bi benzeten o godoşa döndü, ayrılmışlar. içimden sevinç gözyaşları dökülüyor dışımdan da heykele benziyordum. Anlamış olacak ki "O zaman" dedi. "Ne?" diye sordum. "MUTLU OLABILIRSIN" Patlattı lafı. Bende mutlu olduğumu belirttim, bungee jumping yapma teklifi ettim, kabul etti. Güzel bi köprü arıyorum şimdi yapmak için. Güzel bi tecrübe olucak.

Evin kapısı çaldı, buralarda haydut çapulcu çok olduğundan babamın av tüfeğini çektim. Mermiyi hazneye attıktan sonra kapıyı açıp hedef aldım, yağmur yağıyordu. Gelen Selen'di, burayı bulması imkansızdı. Sormaya vakit yoktu hemen içeri aldım
S: Selen
B: Napıyosun burada kafayı mı yedin?
S: 10 gün olacak ne telefonuna bakıyosun ne de geliyosun manyak olan kafayı yiyen ben miyim?
B: Babam öldü Selen, bura babamdan kalan tek şey!
S: Başın sağ olsun, bilmiyodum.
Gece yarısına kadar sohbet ettik, öpüştük ister istemez, yakınlaştık. Elini gömlek düğmelerine attı kendimi geri çektim. Benim yatağıma yat yedek çarşaf battaniye var ben uyurum koltukta dedim, yatak iki kişilikti. Gel beraber uyuyalım dedi, olur mu öyle şey diye sordum, olur olur dedi elimden tuttu yattık beraber, evin buzdolabını dün merkeze inip doldurmuştum, sabah uyandığımda harika bi kahvaltı kokusu vardı havada, portakal suyu, omlet, nice kahvaltılık masaya serilmişti resmen. Oturduk beraber, bana biraz üzgün bakıyodu.

Eve döndüğümde 47 cevapsız arama varı, babamın apartmanındaki kapıcı Recai abiydi bu. Aradım sordum abi ne oldu diye, babam akşama doğru vefat etmiş. Arabaya nasıl bindiğimi bilmiyorum hız 130'lara çıkmıstı 3 radara yakalanmışım. Otopsiye zütürüyorlar şimdi babamı, çaresizim. Kalmadi ki kimsem benim

Birbirimizi öptük, ne oluyor diye sordum. Hiç bir şey dedi, kahvaltımızı yapıp bahçeye oturmaya geçtik. Hala yüzu asıktı. Kolumun arasındaydı yüzüme doğru çekip bir kez öptüm, ne oluyor diye sordum. Dün gece dokunmadığıma darılmış, beğenmiyorum algısı hissetmiş falan. Bu şeylere uzağım bunu ona dedim, yüzü hala dargındı. Kucağıma alıp yatak odasına kadar gittim ama içimden gelerek yapmıyordum bunları.

kız olsam tanışmazsak şemsiyeyi kapatırımdan sonra yapıştırırdım cevabı

Selen'le evliyiz, 26 belgesel çektim, yalımız var. Ekrem işten atıldı ve babasi iflas etti. Hayatımız çok güzeldi, 2 çocuk babasıyım. Her sabaha sevdiğim kadın ve çocuklarımla uyanıyordum. Ta ki bu güne kadar, Selen, Selen ve çocuklarım öldüler. Ekrem hayatını bizimkileri ile birlikte bitirmişti.
Bu gün yine o banktayim, her şeyin başladığı bankta oturuyorum. Yan bankta o oturuyordu. Çocuklarımın annesi, sevdiğim kadın. Şimdi kimsem yoktu, artık Dünya'da yalnızım. Babamın 14'lük pistolu ile gidiyorum Ekrem'i bulmaya, önce ona sonra bana hediye birer kurşun.

Masadan kalktık gece saat 11 oldu. Evine bırakıcam kızı ama hesap 2000 tl geldi. E tabi saat 7'de gelince.. Cebimden 11 tane 200'lük banknot çıkarıp masaya yapıştırdım. Kız jest yaptığımı anlasin diye "Üstü sana kalsın kardeşim" dedim. Kız sarhoştu ama ben içmemiştim araba kullanıcam diye. Yarı yolda yaralı halimle kucağima almak zorunda kaldım. Arabaya bindirdim, evine geldiğimizde kapıyı açamaz falan diye ben açtım kapısını ayakkabılarını çıkarıp yatağa bıraktım. O an şehvetlenmek manasızdi çünkü sarhoştu ve pişman olacaktı, ayrıca ben bu kıza dokunmak istemiyordum. Kapıyı çekip çıktım evden ve bastım kendi evime.

Sabah uyandığımda teşekkür mesajı atmıştı. Kalktım kahvaltımı yaptım, pansumanları değiştirdim kirami ve faturaları ödedim babamı aradim, bu gün annemin ölüm yıl dönümüydü. Çiceğimi aldım ve babamı izmir'den almaya gittim. Annemin kabrinde bir süre dua okuyup düşündükten sonra babamı bırakıp eve döndüm. Kapımda Selen vardı, annemin ölüm yıldönümünü öğrenmiş ve moralimi düzeltmek için gelmişti. iceri aldım, dün geceden dolayı başı ağrıyordu. Bir ağrı kesici verdim, televizyon izleyip ailemden konuştuk.